Βέβαια, αυτό προϋποθέτει η ΔΕΗ να έχει ένα δημόσιο χαρακτήρα για να μπορεί να κάνει τέτοιου είδους κοινωνική πολιτική και σε άλλες περιπτώσεις και αναπτυξιακή. Η αναπτυξιακή έχει να κάνει με το θέμα του κόστους Ενέργειας που αφορά τις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Για παράδειγμα, γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτοί που κόπτονται για τις επενδύσεις στην Ελλάδα και μιλάμε για τη μείωση του κόστους λειτουργίας τους, παραγνωρίζουν ότι το βασικό κόστος για μια σειρά βιομηχανίες στην Ελλάδα είναι το ενεργειακό και δεν είναι, για παράδειγμα, οι μισθοί. Το λέω ως ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε τι έχουμε μπροστά μας. Ποιοι κοστολογούν και έχουν συγκεκριμένες προτάσεις. Και ποιοι πραγματικά μπορούν να εγγυηθούν μια επόμενη μέρα η οποία θα σταματήσει τον κατήφορο και θα ανοίξει άλλες προοπτικές».

Η Θεσσαλία είναι μια περιοχή με πλούσιο υπέδαφος, γόνιμο έδαφος, κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες, με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, κυρίως στον πρωτογενή και το δευτερογενή τομέα, αλλά και στον τουρισμό.

Στον απέραντο κι εύφορο θεσσαλικό κάμπο μπορούν να καλλιεργηθούν όλες οι δυναμικές αγροτικές καλλιέργειες - σιτηρά, καλαμπόκι, βαμβάκι, τεύτλα, καπνός, κηπευτικά, πεπονοειδή, δέντρα κ.ά. - και στους βοσκότοπους να αναπτυχθεί η κτηνοτροφία, ούτως ώστε να υπάρξει μεγάλη και ποιοτική αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή.

Στη βιομηχανία μπορεί να αναπτυχθεί η μεταποίηση με καθετοποιημένες μονάδες, κυρίως σε είδη διατροφής κι ένδυσης, αλλά και στους τομείς της μεταλλουργίας, του χάλυβα, της κατασκευής μέσων παραγωγής κ.ά., με την εκμετάλλευση του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου κ.ά.

Για τον τομέα της ενέργειας υπάρχει λιγνίτης, (Ελασσόνα), ποτάμια για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας κ.ά.

Κι ενώ υπάρχουν όλες αυτές οι παραγωγικές δυνατότητες, η Θεσσαλία «φυτοζωεί» και ο λαός της «μαραζώνει».

Εργατοϋπάλληλοι, μικρομεσαίοι αγρότες, μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι, νέοι, συνταξιούχοι, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών υποφέρουν βιώνοντας τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση.

Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που η κρίση δεν τους αγγίζει: Οι βιομήχανοι - π.χ., η ΜΕΤΚΑ και η ΑΓΕΤ στο Βόλο - που εξακολουθούν να έχουν μεγάλα κέρδη, εκμεταλλευόμενοι την παραπέρα συρρίκνωση και κατάργηση εργατικών κι εργασιακών δικαιωμάτων που έφερε η κρίση. Οι μεγαλοχωραφάδες που, πατώντας στην ΚΑΠ της ΕΕ, μαζεύουν χωράφια από τους ξεκληρισμένους αγρότες και οι μεγαλέμποροι που πουλάνε πανάκριβα τα αγροτικά μέσα κι εφόδια και αγοράζουν, «κοψοχρονιά», την παραγωγή των αγροτοκτηνοτρόφων. Οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετ, τα εμπορικά μεγαθήρια, που εκτοπίζουν τους μικρούς μαγαζάτορες. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων Υγείας - Παιδείας, που ξεφυτρώνουν, σαν τα μανιτάρια, στην περιοχή, αξιοποιώντας την υποβάθμιση των δημόσιων δομών.

Η ανεργία «θερίζει». Η επίσημη ανέρχεται στο 28% περίπου και οι καταγεγραμμένοι άνεργοι φτάνουν στις 60.000. Χιλιάδες άλλοι δεν καταγράφονται, όπως οι ξεκληρισμένοι αγρότες, όσοι δουλεύουν περιστασιακά.

Τα τελευταία 10 χρόνια πάνω από 50 μεγάλες επιχειρήσεις σε Λάρισα και Βόλο έκλεισαν, μην αντέχοντας τον «επιχειρηματικό ανταγωνισμό» ή αναζητώντας αλλού περισσότερα κέρδη, ενώ σε δεκάδες άλλες έχουμε σημαντική μείωση του εργατικού προσωπικού.

Στη Λάρισα, ιδιαίτερα έχουν πληγεί οι κλάδοι της κλωστοϋφαντουργίας και του ετοίμου ενδύματος, («Πελασγίς», «Λούπας», «Ραπτέξ», «Σάτον» κ.ά.), των τροφίμων, (Εργοστάσιο Ζάχαρης, «Φρόζα» κ.ά.), του μετάλλου, («ΤΕΜΚΑ», «ΚΟΜΠΑΚΤ» κ.ά.), αλλά και των πλαστικών, του ξύλου, του επίπλου, της υαλουργίας. Πολλά κλεισίματα έχουμε και στο Βόλο, με τελευταίες στη λίστα την «ΚΟΝΤΙ» και τη «VPI».

Σε πάμπολλες επιχειρήσεις χιλιάδες εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από 2 μέχρι 24 μήνες, ενώ σε όλες, σχεδόν, έχουν γίνει σφαγιαστικές περικοπές μισθών, κυρίως μέσω ατομικών συμβάσεων και της εκ περιτροπής εργασίας. Ανεργοι δημιουργήθηκαν, πλέον και από το δημόσιο τομέα, καθώς υπήρξαν απολύσεις καθηγητών τεχνικής εκπαίδευσης, σχολικών φυλάκων, καθαριστριών κ.ά. Περισσότερο πλήττονται οι νέοι (2 στους 3 είναι χωρίς δουλειά), που στριμώχνονται στα διάφορα 8μηνα και 5μηνα προγράμματα, στη μαθητεία και στην αδήλωτη εργασία, με αμοιβή μέχρι 200 ευρώ, δίχως εργατικά κι εργασιακά δικαιώματα.

Τραγική είναι η κατάσταση στον αγροτικό τομέα που εδώ και χρόνια πλήττεται από την ΚΑΠ της ΕΕ και με την κρίση πολλαπλασιάστηκαν οι αρνητικές συνέπειες.

Οι περιορισμοί στις καλλιέργειες και οι ποσοστώσεις στην παραγωγή που επιβάλλει η ΚΑΠ, οι αθρόες εισαγωγές ομοειδών αγροτικών προϊόντων, οι χαμηλές τιμές παραγωγού και οι δυσκολίες στη διάθεση της σοδειάς, το πετσόκομμα των επιδοτήσεων και των άλλων ενισχύσεων, η αύξηση του κόστους παραγωγής, οι καταστροφές στην παραγωγή από αντίξοες καιρικές συνθήκες και αρρώστιες που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ, τα απανωτά βαριά χαράτσια και άλλα, πολλά, αντιαγροτικά μέτρα, συρρικνώνουν το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων κι εντείνουν το ρυθμό του ξεκληρίσματός τους, για να περάσει η γη και η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Πάνω από 5.500 καπνοπαραγωγοί ξεκληρίστηκαν και περίπου 4.000 τευτλοπαραγωγοί, ενώ καταστρέφονται οι μικρομεσαίοι βαμβακοπαραγωγοί και γενικότερα οι φτωχοί αγρότες κάθε καλλιέργειας. Δύο στους τρεις κτηνοτρόφους «έφυγαν» από την παραγωγή, που συγκεντρώνεται σε λίγους μεγαλοπαραγωγούς, (π.χ., συνεταιρισμός «ΘΕΣ ΓΑΛΑ - ΠΙΕΣ»), ενώ αυξάνονται τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών του χώρου (π.χ., Αφοι Σαράντη, ιδιοκτήτες των γαλακτοκομικών επιχειρήσεων «ΤΥΡΑΣ» και «ΟΛΥΜΠΟΣ»).

Η καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων για πακτωλό χρημάτων από την ΕΕ, διαμέσου διάφορων προγραμμάτων (νέων αγροτών- νιτρορύπανσης - ορθής γεωργικής καλλιέργειας - βιοκαλλιεργειών - φωτοβολταϊκών- εκτροφής σαλιγκαριών κλπ.), δεν ήταν και δεν είναι τίποτε άλλο παρά το «τυρί στη φάκα» για το μαζικό ξεκλήρισμα της αγροτιάς.

Μέγα πρόβλημα για τους αγρότες της περιοχής είναι η μη ολοκλήρωση του έργου της εκτροπής του Αχελώου, καθώς η Θεσσαλία παρουσιάζει αυξανόμενο έλλειμμα στους υδάτινους πόρους, κυρίως στα υπόγεια νερά. Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που μιλάνε, συνεχώς, για ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, επιχειρούν παραπέρα μείωση των αρδευόμενων εκτάσεων, που σημαίνει μείωση της παραγωγής, μεγάλωμα του ελλείμματος εισαγωγών - εξαγωγών και της διατροφικής εξάρτησης της χώρας.

Τεράστιες ευθύνες για τον Αχελώο έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος της εκτροπής για δεκαετίες τώρα. Αρνείται την ολοκλήρωση του έργου με πρόσχημα δήθεν οικολογικές ευαισθησίες, όταν η περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται σήμερα εξαιτίας της λειψυδρίας είναι τεράστια.

Οι Θεσσαλοί αγρότες πρωτοστατούν στους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς ενάντια στην ΚΑΠ και, γενικότερα, την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων - το μπλόκο της Νίκαιας είναι το πιο μαζικό και ισχυρό - παλεύοντας για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία και στη χώρα, υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και του ελληνικού λαού. Οι κυβερνήσεις αρνούνται την ικανοποίηση των δίκαιων και ζωτικών αγροτικών αιτημάτων και, αντί για λύσεις, στέλνουν τους αγρότες στα δικαστήρια και για τη συμμετοχή τους στους αγώνες, αλλά και για τα χρέη τους στις τράπεζες και στην εφορία.

Στον τομέα της Υγείας η υποχρηματοδότηση και η πολιτική της εμπορευματοποίησης έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των νοσοκομείων, των κέντρων υγείας, των υποδομών του ΠΕΔΥ (πρώην ΕΟΠΥΥ).

Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, λόγω έλλειψης προσωπικού, εξοπλισμού και υλικών, δεν λειτουργούν, ή υπολειτουργούν πολλά τμήματα και κλινικές και τα τέσσερα νομαρχιακά νοσοκομεία συνεχώς υποβαθμίζονται. Τα Κέντρα Υγείας δεν μπορούν να παράσχουν ούτε τις στοιχειώδεις υπηρεσίες, πάρα πολλά χωριά δεν έχουν αγροτικό ιατρείο.

Στο ΠΕΔΥ, στη Λάρισα, υπάρχει μόνο 1 γιατρός στο μικροβιολογικό και 1 στο ακτινολογικό για πάνω από 200 χιλιάδες ασφαλισμένους, δεν υπάρχει αξονικός και μαγνητικός τομογράφος, όπως και αναλυτής εργαστηριακών εξετάσεων, με αποτέλεσμα οι ασφαλισμένοι να κάνουν σε ιδιώτες μαγνητικές και αξονικές τομογραφίες, εξετάσεις καρκινικών δεικτών, ορμονικές, προγεννητικού ελέγχου, πολλές φυσικοθεραπείες, ενώ το σύνολο των εχόντων ανάγκη αποκατάστασης παραπέμπεται στα ιδιωτικά κέντρα, αφού στη Θεσσαλία δεν υπάρχει δημόσιο κέντρο αποκατάστασης.

Στην Παιδεία, με εργαλείο τον «Καλλικράτη», έβαλαν λουκέτο σε πολλά σχολεία, στις πόλεις και στα χωριά, ενώ ακόμα υπάρχουν δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία που λειτουργούν σε δυο βάρδιες.

Ειδικότητες καταργήθηκαν στην Τεχνική κι Επαγγελματική Εκπαίδευση. Σχολές και τμήματα του ΤΕΙ Θεσσαλίας έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν αλλού, εξάμηνα χάνονται γιατί δεν υπάρχουν καθηγητές να διδάξουν.

Εργα αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής θωράκισης δε γίνονται, με αποτέλεσμα η Θεσσαλία να βρίσκεται στο έλεος φυσικών καταστροφών, αλλά ούτε και κατασκευαστικά για λαϊκές ανάγκες, παρά μονάχα κάποια που εξυπηρετούν την κερδοφορία και, γενικότερα, τα συμφέροντα των βιομηχάνων και των μονοπωλίων. Στο πλαίσιο αυτό, επεξεργάζονται σχέδια παράδοσης σε μονοπωλιακούς ομίλους των νερών και της διαχείρισης των απορριμάτων, της ενέργειας και του φυσικού και δασικού πλούτου, λιμανιών, του αεροδρομίου στη Νέα Αγχίαλο, ακόμα και μικρών νησιών στις Σποράδες..

Μια ανάπτυξη της Θεσσαλίας που θα εξυπηρετεί τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων, των μεγαλοξενοδόχων, των μεγαλεμπόρων, γενικότερα της πλουτοκρατίας, προωθούν η κυβέρνηση, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και η Τοπική Διοίκηση, Περιφέρεια και Δήμοι.

Στον αντίποδα βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ για μια ανάπτυξη που θα αξιοποιεί όλο τον παραγωγικό πλούτο της περιοχής για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Προϋπόθεση για να βαδίσει η Θεσσαλία και όλη η χώρα σ' αυτόν το δρόμο είναι η λαϊκή εξουσία, για την οποία θα παλέψει και θα την φέρει η Λαϊκή Συμμαχία.

Βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και των συνδυασμών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις ερχόμενες εκλογές, ώστε να δυναμώσει η εργατική λαϊκή αντιπολίτευση, να πυκνώσουν οι γραμμές του κινήματος που παλεύει για άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό στην εξουσία...

Οι εφοπλιστές από κοινού με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΕΕ / Τρόικα στοχοποιούν, μεταξύ των άλλων, τους ναυτεργάτες, για να τους μετατρέψουν σε σύγχρονους σκλάβους του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που αυξάνει τα κέρδη του και βγαίνει πιο ενισχυμένο ακόμη και την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Οι Ελληνες εφοπλιστές κατέχουν την 1η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της εμπορικής ναυτιλίας. Μόνο το 1ο τετράμηνο του 2014 οι εφοπλιστές επένδυσαν 6 δισ. δολάρια για νέες παραγγελίες νεότευκτων και για την αγορά πλοίων «δεύτερο χέρι».

Το αντεργατικό τερατούργημα καταργεί το Νόμο 3276 / 1944 που επικύρωσε το 1944 την 1η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της θρυλικής ΟΕΝΟ, καταργεί τις ΣΣΕ στα επιβατηγά - οχηματαγωγά πλοία.

Στο ίδιο νομοσχέδιο με νέα διάταξη δίνεται το δικαίωμα στους εφοπλιστές να καθορίζουν τα δρομολόγια των ακτοπλοϊκών πλοίων - τη συχνότητα και τις διακοπές των δρομολογίων - με κριτήριο την κερδοφορία τους, με οδυνηρές συνέπειες για τους ναυτεργάτες και γενικότερα τους εργαζομένους και τους κατοίκους των νησιών. Συνθήκες γαλέρας με επαχθείς όρους δουλειάς και αμοιβής - ασφάλισης και συνταξιοδότησης των ναυτεργατών, υποβάθμιση παραπέρα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, με τιμές εισιτηρίων φωτιά και απομόνωση χιλιάδων κατοίκων στα νησιά.

Τα αντιλαϊκά μέτρα που από κοινού κατέστρωσαν η συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και το ΔΝΤ, έχουν στόχο να μειώσουν ακόμη περισσότερο - σε δραματικά επίπεδα την τιμή της εργατικής δύναμης, να χαρίσουν νέα προκλητικά προνόμια στους μονοπωλιακούς ομίλους, να στηρίξουν την κερδοφορία των επιχειρήσεων, καταφέρνοντας νέο βαρύ χτύπημα στους όρους διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας. Τα αντιλαϊκά μέτρα δεν πρόκειται να είναι τα τελευταία. Προστίθενται σε έναν ατέλειωτο κατάλογο που τελειωμό δεν έχει, μπροστά στην ανάγκη των μονοπωλίων να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους, πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων και της ζωής του εργαζόμενου λαού. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν περίτρανα πως οι εξαγγελίες της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ότι δε θα υπάρξουν άλλα αντιλαϊκά μέτρα είναι προεκλογική κοροϊδία.