Αφού, λοιπόν, δεν απαντά σε αυτά, επιδίδεται σε αντικομμουνισμό, απειλές και προσπάθειες να στρέψει ένα κομμάτι εργαζομένων ενάντια σε ένα άλλο. «Από τη Σοβιετική Ενωση που προέρχεστε προφανώς δεν σας αρέσουν αυτά τα συστήματα». «Εσείς είστε των σοβιετικών γκούλακ, εγώ είμαι της αστικής δημοκρατίας». Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε θα μπορούσε να πει κανείς. Ομως, πίσω από τα λόγια του υπουργού Υγείας δεν μπορεί να κρυφτεί το άγχος του για λαϊκές αντιδράσεις, γιατί ξέρει πως και τα νέα μέτρα θα επιδεινώσουν την κατάσταση στις υπηρεσίες Υγείας, ενώ γι' αυτές θα πληρώνει ο ασθενής ακόμη περισσότερα. Δεν κρύβεται η ανησυχία για τις διεκδικήσεις που υπάρχουν και θα μεγαλώσουν για δωρεάν αναβαθμισμένη Υγεία για όλους. Γι' αυτό προσπάθησε να διαχωρίσει τους εργαζόμενους από τους χρήστες των υπηρεσιών Υγείας και να παρουσιάσει ως «ιδιοτελή» τα κίνητρα των κινητοποιήσεων:

«Είστε ΚΚΕ, δεν είστε εργαζόμενοι. Είστε εκεί για το κόμμα σας, όχι για την Υγεία. Αντιπολίτευση κάνετε για να φέρετε στην Ελλάδα κομμουνισμό. Ε, δε θα σας κάνουμε το χατίρι, τι να κάνουμε; Εμείς είμαστε της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι αντιπαράθεση για την Υγεία, είναι κομματικό αυτό που βλέπετε».

Μάλιστα, δε δίστασε να «παίξει με τον πόνο» των εκατομμυρίων ανέργων λέγοντας προς τους εργαζόμενους της Πολυκλινικής: «Επειδή θα πάει η δουλειά σας από την Ομόνοια στον "Ευαγγελισμό" κάνετε όλη αυτή την ιστορία. Σήμερα χιλιάδες κόσμος μένει στην ανεργία χωρίς να μπορεί να βρει δουλειά. Ντροπή!», «έπρεπε να τους απολύσουμε δηλαδή για να καταλάβουν», «ο λαός δεν σας ακολουθεί γιατί ο κόσμος χάνει τη δουλειά του και σεις μετακινείστε ένα χιλιόμετρο». Τα προβλήματα των ανέργων, προφανώς, θα ...«λυθούν» αν απολυθούν και μερικές χιλιάδες υγειονομικοί. Φοβερό κι αυτό το «επιχείρημα». Λες και οι τελευταίοι δεν ζουν σε οικογένειες με ανέργους, με ανασφάλιστους, με φτωχούς ασθενείς που όλο και δυσκολεύονται να πάνε στο γιατρό, στο νοσοκομείο, να αγοράσουν φάρμακα. Λες και τα προβλήματα των ανέργων δεν προέρχονται από την πολιτική της κυβέρνησης με τα επιδόματα πείνας, με τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους, να μείνουν χωρίς ρεύμα και άλλα βασικά αγαθά. Ισως γι' αυτό θα θυμήθηκε ο υπουργός τον κομμουνισμό. Σε μια αξιολύπητη προσπάθεια να αντιπαραθέσει τη βάρβαρη πολιτική με μια κοινωνία όπου όλα τα παραπάνω ήταν και θα είναι εξασφαλισμένα για όλους.