Στην ομιλία του, ο Δημήτρης Τζαβάρας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην ανταπόκριση που έδειξαν οι κάτοικοι της περιοχής στην πρωτοβουλία του ΚΚΕ να τιμήσει τον Πέρδικα και την 3η Μεραρχία του ΔΣΕ: «Θέλουμε και δημοσίως να εκφράσουμε τα αισθήματα που μας δημιουργήθηκαν, βλέποντας ένα μήνα τώρα σχεδόν, την ανταπόκριση που είχε η πρωτοβουλία μας σε ευρύτερο κόσμο της επαρχίας Μεγαλόπολης και του Νομού Αρκαδίας, ασχέτως βαθμού συμφωνίας με το ΚΚΕ και την πολιτική του.

Ερμηνεύουμε αυτή την ανταπόκριση των απλών λαϊκών ανθρώπων της περιοχής, ως έγκριση αυτού που έπρεπε ίσως από καιρό να είχε γίνει, δηλαδή την απόδοση και επίσημης τιμής σ' έναν αγώνα τίμιο και θρυλικό που έλαβε χώρα σε αυτά τα μέρη και φυσικά στους πρωταγωνιστές του. Επίσης, την ερμηνεύουμε ως απόδειξη του πόσο ζωντανός παραμένει ο αγώνας αυτός στη λαϊκή μνήμη και συνείδηση, σε πείσμα όσων επιδιώκουν να σβήσει και να ξεχαστεί. Τέλος, την ερμηνεύουμε ως εκτίμηση -τουλάχιστον- στο ΚΚΕ και την προσφορά του σήμερα».

Για τον Πέρδικα, είπε μεταξύ άλλων: «Συγκέντρωνε, από τη μια την αγάπη και την εκτίμηση ευρύτερων λαϊκών μαζών και από την άλλη, το μίσος και τον τρόμο των καταπιεστών του λαού. Το αστικό κράτος και τα όργανά του, εξέθεσαν δημοσίως στην Τρίπολη τον νεκρό "Πέρδικα" για να στείλουν μήνυμα στο λαό, να τον φοβίσουν και να τον κάμψουν».

Τους ακατάλυτους δεσμούς του Κόμματος με το λαό της περιοχής, δείχνει και ένα ακόμα περιστατικό που εξιστόρησε ο Νίκος Γόντικας, μέλος της Επιτροπής Περιοχής, στο σύντομο χαιρετισμό του, πριν ξεκινήσει το γλέντι. «Σκεπτόμασταν να κάνουμε την εκδήλωση πρωί και το γλέντι το μεσημέρι σε κάποιο μέρος που να έχει ίσκιο. Ομως, οι κάτοικοι των Λυκοχίων μας διαμήνυσαν ότι το γλέντι πρέπει να γίνει εδώ στο χωριό, γιατί όπως μας είπαν, "ο Πέρδικας πρόσεχε τα Λυκόχια κι εμείς φυλάγαμε τον Πέρδικα"».