Τον Απρίλη του 2013 τα εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ (του πρώην ΙΚΑ δηλαδή) έκαναν μόνο το 4% των εργαστηριακών εξετάσεων, όπως αποκάλυψε προχτές ο πρόεδρος του Οργανισμού, Δημήτρης Κοντός, στη συνάντησή του με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών.

Δηλαδή το υπόλοιπο 96% δόθηκε πεσκέσι στον ιδιωτικό τομέα Υγείας, με χαράτσι 15% στους ασφαλισμένους. Ιδού τι σημαίνει αυτό σε αριθμούς: Με βάση το δημόσιο τιμολόγιο το 2012 ο ΕΟΠΥΥ πλήρωσε στα ιδιωτικά εργαστήρια 252 εκατ. ευρώ ή 21 εκατ. το μήνα. (Βέβαια οι ιδιοκτήτες των εργαστηρίων απαιτούν 486 εκατ. ευρώ ή 40,5 εκατ. ευρώ το μήνα). Με βάση αυτό το μέσο μηνιαίο τιμολόγιο πληρωμών, τα εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ, κάνουν πια εξετάσεις αξίας μόλις 875.000 ευρώ και «πληρώνοντας έξω» άλλα 21 εκατ. ευρώ. Και τούτο γιατί τα εργαστήρια δεν έχουν προσωπικό, και, πρωτίστως, γιατί δεν έχουν αντιδραστήρια, καθώς εκκρεμούν ακόμα από το 2006-2007 οι σχετικοί διαγωνισμοί. Ετσι η προμήθεια αντιδραστηρίων, στα ελάχιστα εργαστήρια που λειτουργούν ακόμα, γίνεται με αναθέσεις από τους διευθυντές, αξίας 2.500 ευρώ.

Αυτές είναι οι αποφάσεις εκείνων που ευαγγελίζονται τον «εξορθολογισμό των δαπανών στην Υγεία», όταν αποδεδειγμένα το κόστος των συνηθισμένων εξετάσεων αίματος κοστίζουν -με βάση το δημόσιο τιμολόγιο- 34,25 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, ενώ στα εργαστήρια του ΙΚΑ κοστίζουν μόνο 4,481 ευρώ. (Κι απ' τα 34,25 ευρώ ο ασθενής πληρώνει από την τσέπη του 5,1 ευρώ).

Δεν είναι παράλογες οι αποφάσεις τους. Απλά είναι αποφάσεις ενταγμένες στη λογική της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας και της μετακύλισης των οικονομικών βαρών -είτε άμεσα είτε έμμεσα- στο χρήστη των υπηρεσιών Υγείας. Και για να το καταλάβει κανείς αυτό δεν χρειάζεται να γίνει... μαρξιστής. Απλές πράξεις χρειάζονται...