Για να εξασφαλίσουν αλλοδαπούς ναυτικούς με μηδενικά δικαιώματα, στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών συνεργάζονται άμεσα με μεγάλα διεθνή δουλεμπορικά γραφεία. Εκδίδουν μέσω των διακρατικών συμφωνιών διπλώματα και πιστοποιητικά έναντι αμοιβής. Με δεδομένο ότι στα ποντοπόρα πλοία 60 χιλιάδες αλλοδαποί ναυτεργάτες ανακυκλώνονται κάθε 6 ή 7 μήνες, οι σύγχρονοι δουλέμποροι εισπράττουν κεφαλιάτικο για πάνω από 120 χιλιάδες διακινήσεις. Με το "κεφαλιάτικο" να είναι περίπου 2.000 δολάρια (αν είναι αξιωματικός ο ναυτεργάτης ξεπερνάει και τις 5.000) τζιράρονται το ελάχιστο 24 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο! (120.000 αλλοδαποί ναυτεργάτες Χ 2.000 δολάρια "κεφαλιάτικο" = 24 εκατ. δολάρια minimum).

Παράλληλα, διευθυντικά στελέχη των εταιριών είναι και μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ) όπου πλειοψηφούν η ΑΠ - ΠΑΣΚΕ (κατεβαίνουν με κοινό ψηφοδέλτιο). Οι ίδιοι είναι και στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Να γιατί υπογράφουν σε ΠΑΣΕΝΤ και Ομοσπονδία ΣΣΕ με μείωση μισθών (μείωση 15% του μισθού υπέγραψε η Ομοσπονδία). Είναι εργατική αριστοκρατία. Να γιατί οι εφοπλιστές δεν αφήνουν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ούτε να σταθούν στην είσοδο των ναυτιλιακών εταιρειών ενώ μόλις εμφανιστεί (π.χ. 4 Δεκέμβρη του 2012 στα γραφεία της «ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ») ο Θ. Βασιλόπουλος, πρόεδρος του ΠΑΣΕΝΤ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, οι πόρτες αμέσως ανοίγουν διάπλατα. Να γιατί στις εκλογές του ΠΑΣΕΝΤ ψηφίζει ακόμα και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) εφοπλιστής Μ. Σακέλης. Αντίστοιχες δυνάμεις κυριαρχούν και σε άλλα σωματεία και ομοσπονδίες. Αυτές πλειοψηφούν στη ΓΣΕΕ. Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι δυνάμεις με τα συμφέροντα των εργαζομένων, με την ανάγκη που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι για την οργάνωση της πάλης για να αντιμετωπίσουν τη λυσσαλέα επίθεση που δέχονται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου;