Προκειμένου να υπολογίσουν τις επιπτώσεις της λιτότητας σε μια οικονομία, οι αστοί οικονομολόγοι χρησιμοποιούν τους λεγόμενους «δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές». Μέχρι πολύ πρόσφατα, το ΔΝΤ και η Κομισιόν υπολόγιζαν ότι, κατά μέσον όρο, για μέτρα λιτότητας ύψους ενός ευρώ, το ΑΕΠ μιας χώρας θα μειωθεί κατά 0,50 ευρώ. Εδώ και λίγο καιρό, το ΔΝΤ εμφανίζεται να λέει ότι από το 2009 και μετά ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής αποδείχθηκε στην πράξη πολύ μεγαλύτερος και κυμαίνεται, κατά μέσον όρο, μεταξύ 0,90 - 1,7. Δηλαδή, σε ορισμένες περιπτώσεις, η λήψη μέτρων λιτότητας ύψους ενός ευρώ, μείωσε το ΑΕΠ κατά 1,7 ευρώ. Αυτή παρουσιάζεται σαν μια από τις αιτίες για τις «αστοχίες» της τρόικας στις προβλέψεις για το ελληνικό ΑΕΠ. Προβάλλεται, ταυτόχρονα, από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ σαν επιχείρημα για να ξεκινήσει τάχα η αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, με στόχο - όπως λένε - την παράταση της περιόδου «δημοσιονομικής προσαρμογής», την εξασφάλιση επιπλέον ευρωπαϊκών κονδυλίων για την Ελλάδα και τη χαλάρωση των μέτρων που προβλέπει η δανειακή συμφωνία.

Πρόκειται για κοροϊδία ολκής. Παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή έχει ήδη πάρει η Ελλάδα, πριν καν προκύψει το ζήτημα με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Η διετής παράταση όμως, που έγινε σημαία της κυβερνητικής προπαγάνδας, συνοδεύτηκε από νέα μέτρα, ύψους 4 δισ. ευρώ σε βάρος του λαού. Αρα, όποια νέα παράταση κι αν δοθεί, σε τίποτα δεν πρόκειται να ανακόψει τα προαποφασισμένα μέτρα. Παράταση πήρε και η Ισπανία, που δεν έχει μνημόνιο, αλλά τώρα διαπιστώνουν ότι το χρέος μεγάλωσε υπέρμετρα και ετοιμάζονται να επιταχύνουν αντιλαϊκά μέτρα που είχαν βάλει προσωρινά στο συρτάρι, στο όνομα της ηπιότερης τάχα δημοσιονομικής προσαρμογής. Οσοι προσπαθούν να αποδώσουν στους «πολλαπλασιαστές» τα μέτρα που πτωχεύουν τη λαϊκή οικογένεια, για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση, προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στο σύστημα που θέλει να κρύψει ότι αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης είναι η δίψα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων να εκμεταλλευτούν φτηνότερη εργατική δύναμη και να μεγαλώσουν τη μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, για να ενισχυθούν σε συνθήκες κρίσης και να εκκινήσουν από καλύτερο επίπεδο μετά από αυτή. Τίποτα καλύτερο δεν θα είχε γίνει για το λαό αν οι πολλαπλασιαστές ήταν διαφορετικοί από την αρχή της κρίσης, ή αν αλλάξουν τώρα και δοθεί παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή.