Με την υπερψήφιση των θέσεων, του σχεδίου προγράμματος και καταστατικού και την εκλογή νέας Αχτιδικής Επιτροπής, ολοκληρώθηκε η συνδιάσκεψη της Αχτίδας Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Η πείρα επιβεβαίωσε απόλυτα τις βασικές εκτιμήσεις του Κόμματος στα προσυνεδριακά ντοκουμέντα.

Στη διετία που πέρασε από την προηγούμενη συνδιάσκεψη, υπήρξε αύξηση της οργάνωσης εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα. Εγιναν πάνω από 1.000 εγγραφές στο κλαδικό σωματείο των εμποροϋπαλλήλων, εκατοντάδες εγγραφές στον επισιτισμό και τους ιδιωτικούς υπάλληλους, συγκροτήθηκε νέο ταξικό επιχειρησιακό σωματείο στον «Αρβανιτίδη», πολλαπλασιάστηκαν οι σωματειακές επιτροπές στα «Καρφουρ». Είναι ένα θετικό βήμα, όμως η οργάνωση των εργαζομένων είναι ακόμη σε αναντιστοιχία με το μέγεθος της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη και με την απάντηση που είναι ανάγκη να δοθεί.

Αποκαλύφθηκε ακόμα ο ρόλος του οπορτουνισμού και το πώς εννοεί την «ενότητα της εργατικής τάξης», όταν σε συνεργασία με τους μεγαλοεπιχειρηματίες στήνει διασπαστικά σωματεία κατά κλάδο (πανελλαδικό εμπόριο), βάζοντας μάλιστα τους διευθυντές να απειλούν τους εργαζόμενους για να συμμετέχουν στις εκλογές. Επιβεβαιώνεται ότι είναι καθοριστικής σημασίας ζήτημα η αντιπαράθεση μαζί του, για να συνειδητοποιεί η εργατική τάξη τον προδοτικό του ρόλο στο κίνημα.

Επίσης, βγήκε πείρα από την οργάνωση των αγώνων της εργατικής τάξης στους κλάδους της Αχτίδας, όπως η τετραήμερη απεργία στα «Νότος», οι κινητοποιήσεις στο «Φωκά», η ανατροπή των σχεδίων της εργοδοσίας για ατομικές συμβάσεις σε «Καρφούρ» και «Αρβανιτίδη». Πείρα και θετική, που δείχνει πως η εργατική τάξη μπορεί να εμπνευστεί, να πιστέψει στη δύναμη της, να οργανώσει την πάλη της με σχέδιο απέναντι στα μονοπώλια.

Από την άλλη, αναδείχθηκε η ανυπομονησία για γρήγορα αποτελέσματα και η αντίστοιχα γρήγορη απογοήτευση και παραίτηση από τον αγώνα. Με τη σταθερή παρέμβαση, οι κομματικές δυνάμεις βοήθησαν να ξεπερνιέται η απογοήτευση, να κατανοείται η αναγκαιότητα πολιτικοποίησης του αγώνα, να σπάνε οι επιρροές από την αστική και οπορτουνιστική ιδεολογία. Να κατανοείται η αναγκαιότητα σταθερής οργάνωσης και πάλης σε αντικαπιταλιστική γραμμή για την ανατροπή της ρίζας που γεννά τα προβλήματα.

Εκφράστηκαν τέλος οι καθυστερήσεις και η αναγκαιότητα να επιταχυνθεί η στοχευμένη δράση. Να ενισχυθεί πιο συγκεκριμένα με την αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» και της ΚΟΜΕΠ, ο προσανατολισμός στην οικοδόμηση σε επιχειρήσεις με μεγάλη συγκέντρωση εργατικής τάξης, σε χώρους στρατηγικής σημασίας.