Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στη Στοκχόλμη, που ολοκληρώθηκε ανήμερα της δεύτερης επετείου από την έναρξη των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ο ευρωατλαντισμός, είτε με τη μορφή του Πόντιου Πιλάτου, είτε με τη μορφή του βομβαρδιστή - «ειρηνοποιού»..., απειλεί τα Βαλκάνια από άκρου εις άκρον.

Η αλήθεια για τις αποφάσεις, που λήφθηκαν στην πρωτεύουσα της Σουηδίας το προηγούμενο Σάββατο, βρίσκεται πίσω από τις γραμμές του κοινού ανακοινωθέντος, που εξέδωσαν οι «15» για τα γεγονότα στην ΠΓΔΜ, μετά και την ακρόαση των λεγομένων του Προέδρου της γειτονικής χώρας Μ. Τραϊκόφσκι, που παραβρέθηκε στη σύνοδο.

Πίσω, λοιπόν, από αυτό το κοινό ανακοινωθέν, στο οποίο:

- γίνεται λόγος για την «αλληλεγγύη» των «15» προς την κυβέρνηση των Σκοπίων,

- δηλώνεται η «υποστήριξη» στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της ΠΓΔΜ,

- επαναλαμβάνεται ότι η συμφωνία σύνδεσης των Σκοπίων με την ΕΕ θα υπογραφεί στις 9 Απρίλη,

- καλούνται οι ηγέτες της αλβανόφωνης μειονότητας στην ΠΓΔΜ να επιδείξουν «προσήλωση» στην αποκήρυξη της βίας και στο διαχωρισμό της θέσης τους από τους εξτρεμιστές, υπάρχει και εκείνη η κρίσιμη παράγραφος που αναφέρει: «Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας, συλλογικά και ατομικά, σε στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ», ώστε να αντιμετωπιστεί η παρούσα κατάσταση...

Οι «15» είναι «αποφασισμένοι»... Για ποιο πράγμα, όμως; Είναι αποφασισμένοι για ένα και μόνο: Για τη διεύρυνση της παρουσίας του ευρωατλαντισμού στην περιοχή.

Οπως προέκυψε από τη σύνοδο, η «σκληρή» γλώσσα των «15» προς τους τρομοκράτες είναι η τελευταία διπλωματική «προειδοποίηση», που, εφόσον δεν ευοδωθεί, τότε θα θεωρηθεί ότι «εξαντλήθηκαν» όλα τα πολιτικά περιθώρια και θα ανοίξει και το τελευταίο «παράθυρο» για επέκταση της παρουσίας στρατών κατοχής στα Βαλκάνια.

Η εξέλιξη αυτή σχεδιάζεται να μεθοδευτεί με δυο τρόπους:

Πρώτος τρόπος, η ενίσχυση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων που εδρεύουν στο Κοσσυφοπέδιο. Το πρόσχημα εδώ θα είναι - όπως αναφέρεται στο ανακοινωθέν - «η ενίσχυση του ελέγχου των συνόρων μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και ΠΓΔΜ». «Επιδοκιμάζουμε - αναφέρουν οι "15" - την παροχή συμβουλών και υποστήριξης από τα κράτη - μέλη (προς τα Σκόπια), μεταξύ άλλων και στον τομέα της ασφάλειας»... Οπως, δε, αποκάλυψε ο ίδιος ο κ.Σημίτης κατά τη διάρκεια του δείπνου μεταξύ των ηγετών της ΕΕ, τρεις τουλάχιστον κυβερνήσεις εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ενισχύουν άμεσα με περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις τη ΝΑΤΟική δύναμη της «ΚΦΟΡ» στην περιοχή. Μεταξύ των «πρόθυμων» χωρών είναι η Γαλλία και η Μ.Βρετανία.

Ο δεύτερος τρόπος, που ενδεχομένως ακολουθηθεί, θα είναι η λήψη μιας «απόφασης - φύλλο συκής» στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που θα αποτελέσει την «ομπρέλα» για την παρουσία «πολυεθνικής» στρατιωτικής δύναμης (μετά το Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία) και στην ΠΓΔΜ! Αλλωστε, παρά τις σχετικές επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών των «15» με τον Ρώσο ομόλογό τους Ι.Ιβανόφ, που επίσης βρέθηκε στη Στοκχόλμη, η διαπίστωση είναι κοινή: Αν χρειαστεί θα παρθεί απόφαση στο ΣΑ...

Το ερώτημα είναι τι πράττει και τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός στη Στοκχόλμη και πρέπει να πούμε ότι εδώ «έλαμψε» πάλι η πολιτική του «μεσίτη» του ευρωατλαντισμού» που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη, μια τακτική διανθισμένη με μπόλικο ψεύδος. «Θα στείλει στρατιώτες η Ελλάδα στα Σκόπια σε περίπτωση απόφασης του ΣΑ;», ρωτήθηκε από τον «Ρ» ο κ.Σημίτης την περασμένη Παρασκευή, αλλά εκείνος απέφυγε επιμελώς να απαντήσει. Την επομένη ξαναρωτήθηκε αν η Ελλάδα θα στείλει κι άλλους στρατιώτες στο Κοσσυφοπέδιο: «Θα δούμε, προς το παρόν όχι», ήταν η απάντησή του.

Αυτά ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός. Κι όμως! Λίγο νωρίτερα, στη συνέντευξη που είχε δώσει ο Γ.Παπανδρέου, είχε ειπωθεί η μεγάλη αλήθεια, είχε υπάρξει η μεγάλη ομολογία: Η Ελλάδα, δήλωσε ευθαρσώς ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, πριν από μόλις λίγες μέρες, ήταν αυτή που μαζί με την Αυστρία, στο πλαίσιο του συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, πρωτοστάτησε (!) υπέρ της λήψης απόφασης στο πλαίσιο του ΟΗΕ για αποστολή «πολυεθνικής» δύναμης (και) στα Σκόπια! Αυτό είναι «το αίτημά μας» (!), είπε ο Γ. Παπανδρέου...

Σε ό,τι αφορά τώρα τη «σκληρή» και «καθαρή» γλώσσα των «15» δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη ότι μεγάλο μέρος του κοινού ανακοινωθέντος, αναλίσκεται σε υποδείξεις προς την ΠΓΔΜ ότι «απαιτούνται ουσιαστικές εσωτερικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις» στο εσωτερικό του εν λόγω κράτους «με έμφαση στα δικαιώματα των μειονοτήτων»...

Και κάτι ακόμα: Η ΕΕ στο κείμενο των συμπερασμάτων που εξέδωσε δεν ξέχασε τη Γιουγκοσλαβία. Αφ' ενός στο άρθρο 63 «διατάσσει» να υπάρξουν «νέες συνταγματικές ρυθμίσεις βάσει ομοσπονδιακού πλαισίου» μεταξύ των αρχών της ΟΔΓ και του Μαυροβουνίου... Αφ' ετέρου, στο άρθρο 66, εντέλλονται οι αρχές της Γιουγκοσλαβίας να παραδώσουν τον Μιλόσεβιτς στο δικαστήριο της Χάγης. «Καμία χώρα δε θα μπορέσει να πετύχει την ενσωμάτωσή της στην ΕΕ εάν δε συνεργαστεί πλήρως με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται...

Κατόπιν όλων αυτών, τόσο οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη στη Στοκχόλμη ότι μετά την «αποφασιστική» πολιτική της ΕΕ, αλλά και των ΗΠΑ «αργά ή γρήγορα η κατάσταση θα εξομαλυνθεί» στα Βαλκάνια..., όσο και οι χτεσινές δηλώσεις Ρέππα, ο οποίος μίλησε για «ιδιαίτερα επιτυχημένη» σύνοδο..., απλώς αποτυπώνουν το ρόλο της κυβέρνησης στην περιοχή, ρόλο για τον οποίο έχει δεχτεί τα απανωτά «εύγε» όσων αλλάζουν τα σύνορα στα Βαλκάνια.