Γίνεται φανερό, έτσι και, μάλιστα, μέσ' από την ίδια τη ζωή και τις εξελίξεις, ότι σήμερα, ακόμη και το πρόβλημα του νερού έχει στην πραγματικότητα βαθύτατα πολιτικό και ταξικό περιεχόμενο. Αποτελεί μια ακόμη, χεροπιαστή απόδειξη της ορθότητας των εκτιμήσεων του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, που σημείωνε σχετικά: «Στο κατώφλι του 21ου αιώνα οι διεθνείς εξελίξεις σημαδεύονται από τη βάρβαρη και απάνθρωπη επιχείρηση του ιμπεριαλισμού να επιβάλει τη "νέα τάξη πραγμάτων" σε όλο τον κόσμο. Η ανθρωπότητα ζει ζοφερές στιγμές, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, που εκδηλώνεται σε έκταση και βάθος στην οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική πολιτική, στο πολιτικό σύστημα, στον ιδεολογικό, πολιτιστικό τομέα, στις διεθνείς σχέσεις, στο περιβάλλον».

Εχει κανείς ακόμη και την πραγματική αμφιβολία, ότι μόνον η αποφασιστική ενίσχυση και συντονισμός της πάλης των λαών μπορεί να αποσοβήσει τα ακόμη χειρότερα, να δώσει λύσεις σε προβλήματα και να ανοίξει δρόμους προς όφελος των εργαζομένων;