Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ: «Ο Κάιλ Μπας, επικεφαλής αμερικανικού hedge fund, προβλέπει πως η έκρηξη του παγκόσμιου χρέους θα έχει κακή έκβαση. "Αυτό καταλήγει σε πόλεμο" τόνισε σε πρόσφατο συνέδριο (...) οι προφητείες περί επικείμενης κατάρρευσης που απλώς έχει αναβληθεί μπορεί να αποδειχθούν εκ νέου υπερβολικές. Είναι, όμως, λογικό να αναρωτηθεί κανείς πόσο θα αντέξουν ορισμένες χώρες (...) ο κίνδυνος για το 2013 δεν είναι τόσο μια έκρηξη στην Ευρωζώνη, αλλά μια ρήξη των κοινωνικών και πολιτικών δεσμών και μια απώλεια της ελπίδας (...) μολονότι έχει υπερισχύσει η άποψη πως το ευρώ θα επιβιώσει, πολλοί οικονομολόγοι εκφράζουν φόβους για τις ευρύτερες επιπτώσεις της παρατεταμένης λιτότητας. Σύμφωνα με την Deutsche Bank, η σχετική κοινωνική ειρήνη που έχει διατηρηθεί ως τώρα στην Ευρώπη οφείλεται στο ότι το βάρος της προσαρμογής έχουν επωμισθεί κυρίως οι νέοι (...) ωστόσο, το πιθανό οικονομικό κόστος είναι τεράστιο. Δεδομένου ότι εργάζονται λιγότεροι νέοι, σε Ιταλία και Ισπανία σημειώνεται μεγάλη πτώση της παραγωγικότητας της τάξης του 2% υπονομεύοντας κάθε μελλοντική ανάπτυξη» (από ανάλυση του Reuters / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΥ: «Η κυβέρνηση σκοπεύει να καθιερώσει ενιαία σύνταξη 620 λιρών για όλους και να αυξήσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμη και πάνω από τα 70» (για την Αγγλία το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ: «Η μεγαλύτερη συρρίκνωση εισοδήματος την περίοδο 2008 - 2011 καταγράφηκε στην Ελλάδα (...) τα στοιχεία δεν λαμβάνουν υπόψη το 2012 και τα πακέτα των μέτρων λιτότητας που αποφασίστηκαν (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Η ΛΕΞΗ: «Ο ιδρυτής του Νταβός το αναγνωρίζει: ο όρος "καπιταλισμός" δεν είναι πλέον κατάλληλος. Θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο "επχειρηματικότητα" - μια επιχειρηματικότητα ορθολογική. Η εποχή του θριάμβου του καπιταλισμού έχει περάσει ανεπιστρεπτί» (στα ΝΕΑ)

«ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ»: «Αναδεικνύεται μια νέα γενιά δικαστικών, αστυνομικών και κρατικών λειτουργών, οι οποίοι δεν "μασάνε" και κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει, όσο σκληρά και αν είναι τα συμφέροντα που έχουν απέναντί τους. Στα δικά μου μάτια κανείς άλλωστε δεν στέκεται πιο ψηλά από τον νεαρό ανακριτή των χιλίων και κάτι ευρώ, που δεν έχει καμία υποστήριξη, κρυώνει στο γραφείο του και παρ' όλα αυτά βγάζει πολύ, πολύ δύσκολες υποθέσεις διαφθοράς. Μιλάμε για νέους ανθρώπους που κινούνται με επαγγελματισμό, αλλά και με μια πολύ σωστή αίσθηση καθήκοντος. Ισως να είναι οι πρόδρομοι μιας νέας εποχής. Γιατί εν τέλει η κρίση, με όλα της τα θύματα και τις ακρότητες, μπορεί και να μας κάνει μια κανονική χώρα» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)