Τον επιζήμιο ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ αποκαλύπτει και καταγγέλλει η «Αγωνιστική Συνεργασία» (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ). Σε ανακοίνωσή της, η παράταξη επισημαίνει πως όσοι υποστηρίζουν «ότι ο καπιταλισμός και η ΕΕ μπορούν να διορθωθούν κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους. Η σαπίλα του καπιταλισμού δε διορθώνεται από καμιά κυβέρνηση. Επομένως, μπαίνει μπροστά ολοκάθαρα το ζήτημα ποια είναι η προοπτική για τους εργαζόμενους».

Η «Αγωνιστική Συνεργασία» επισημαίνει ότι οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, στη ΓΕΝΟΠ και γενικότερα, «μέχρι χτες δημιουργούσαν αυταπάτες ότι υπογράφοντας σύμβαση με ό,τι προέβλεπαν τα μνημόνια, δηλαδή υποχωρώντας στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, θα την γλιτώσουμε από τα χειρότερα. Αποτέλεσμα ήταν τα μέτρα να εφαρμοστούν χωρίς καμιά αντίσταση για να έρθουν τα επόμενα. Συμφώνησαν στις απαιτήσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας και στο όνομα του ρεαλισμού από κοινού την προώθησαν, σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρχουν κέρδη για τα μονοπώλια και ταυτόχρονα να ικανοποιούνται οι ανάγκες των εργαζόμενων. Αποδείχτηκε από τις ίδιες τις εξελίξεις ότι αυτό αποτελούσε βούτυρο στα σχέδια των μονοπωλίων».

Σήμερα σημειώνεται πιο κάτω «η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ και των σωματείων φόρεσε αγωνιστικό μανδύα (...). Εχουν πολλές αμαρτίες στις πλάτες τους για να παρουσιάζονται στους εργαζόμενους σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Εκαναν αυτοκριτική; Εβγαλαν συμπεράσματα από τη δράση τους και αποφάσισαν να αλλάξουν γραμμή; Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Οι θέσεις τους δεν αμφισβητούν την ουσία των πολιτικών που αφορούν την Ενέργεια, την πολιτική της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή τη συγκέντρωση της ενέργειας στα χέρια λίγων μονοπωλίων, δεν αμφισβητούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης».

Οι πλειοψηφίες αυτές «για να κρύψουν τη συμφωνία τους αυτή εστιάζουν το πρόβλημα στις μορφές πάλης, το πόσες ημέρες απεργία θα κάνουμε, τι θα κάνουμε για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης και διαστρέβλωσης, πόσο χώρο και χρόνο θα εξασφαλίσουν σε αυτά οι πρωταγωνιστές τους. Αδιαφορούν αν οι εργαζόμενοι, είναι ενημερωμένοι, είναι πεισμένοι, πόσο παίρνουν μέρος στην απόφαση για το τι αγώνας χρειάζεται, πώς θα οργανωθεί.

Αυτό έδειξαν και οι τελευταίες κινητοποιήσεις στο χώρο της ΔΕΗ. Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ ήταν συχνά στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, όμως απουσίαζε από τους χώρους δουλειάς.

Απέρριψε επανειλημμένες προτάσεις της Αγωνιστικής Συνεργασίας, των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στη ΔΕΗ να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς (...) δε θέλουν να μπει το ζήτημα ποια πολιτική συμφέρει τους εργαζόμενους. Αποτέλεσμα ήταν να οδηγήσουν τον κλάδο σε έναν πολυήμερο απεργιακό αγώνα ερήμην των εργαζομένων με πραγματική συμμετοχή στην απεργία που δεν ξεπέρασε το 9% και δεν άσκησε καμιά πίεση σε κυβέρνηση και εργοδοσία.

Τα εκφυλιστικά φαινόμενα εκδηλώθηκαν σε όλα τα επίπεδα του κινήματος, από το ΔΣ της ΓΕΝΟΠ μέχρι κάτω. Συνδικαλιστικά στελέχη δε συμμετείχαν στην απεργία, έβγαζαν προσωπικό ασφαλείας όλη τη βάρδια, έβαζαν ρεπό και κανονικές άδειες, καλούσαν σε απεργοσπασία. Στη διάρκεια της απεργίας, συγκάλεσαν ΔΣ και στην ουσία σηματοδότησαν στους εργαζόμενους την πιθανή λήξη της. Ακόμα και την ώρα που έπρεπε να συνεδριάσει το ΔΣ, με ευθύνη των ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ άρχισε πολύ αργότερα, όταν άρχισε αναλώθηκαν σε διαπληκτισμούς μεταξύ τους για δευτερεύοντα ζητήματα. Εμείς σαν ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ απέναντι σε αυτήν την κατάσταση δηλώσαμε ότι για εμάς η απεργία συνεχίζεται, δε συμμετέχουμε στις εκφυλιστικές διαδικασίες, αποχωρήσαμε και δηλώσαμε ότι θα ενημερώσουμε τους εργαζόμενους για όλα τα φαινόμενα».

Η «Αγωνιστική Συνεργασία» επισημαίνει πως σήμερα:

• Απαιτείται ένα κίνημα που να παλεύει, να ανατρέπει στην πράξη τα μέτρα, με στόχο να απαλλαγεί η ΔΕΗ και η χώρα μας από το ζυγό των μονοπωλίων.
• Κίνημα αξιόμαχο, οργανωμένο που θα στηρίζεται στην ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων σε συμμαχία με τα άλλα τμήματα της εργατικής τάξης.
• Απαιτείται η ενότητα σε αυτούς τους στόχους όλων των εργαζομένων στην Ενέργεια, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας και εργοδότη.
• Να αλλάξει η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος, να χαράξει πορεία με στόχους και αιτήματα που να υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζομένων.
• Τώρα να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να πάρουν πρωτοβουλίες οι εργαζόμενοι, να ηττηθούν οι δυνάμεις που στήριζαν και στηρίζουν την υποταγή.