-- Σημειώνεται ότι με τα απανωτά μνημόνια, τις περικοπές και τη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, έχει επιτευχθεί «μια από τις μεγαλύτερες προσαρμογές παγκοσμίως τα τελευταία 30 χρόνια», με «βελτίωση» του δημοσιονομικού αποτελέσματος περίπου κατά 6% του ΑΕΠ από το Μάη του 2010, εν μέσω κρίσης.

-- Το λεγόμενο «κόστος εργασίας» στον ιδιωτικό τομέα εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 15% το διάστημα 2012-2014, ρίχνοντας ακόμα πιο κάτω την τιμή της εργατικής δύναμης, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Είναι τέτοιο το μέγεθος της εσωτερικής υποτίμησης, ώστε η τρόικα εκτιμά ότι από το τέλος του 2012, το σύνολο της απώλειας ανταγωνιστικότητας που είχε η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας το διάστημα 2001-2009, θα έχει αποσβεστεί. Μέχρι το τέλος του 2013, περιμένουν και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας!

-- Οι δημόσιες δαπάνες στον τομέα της Υγείας έχουν μειωθεί κατά περίπου 1 δισ. ευρώ ή 25% το 2012 και αναμένεται να μειωθούν κατά τουλάχιστον 800 επιπλέον εκατ. ευρώ τα δυο επόμενα χρόνια. Οι συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα είναι ήδη φανερές, αφού όποιος έχει λεφτά έχει και την υγεία του, την ίδια ώρα που μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, κύρια συνταξιούχοι, άνεργοι και μεροκαματιάρηδες, δεν έχουν ούτε για τα φάρμακα. Ακόμα πιο άθλια είναι η κατάσταση για τα ΑμΕΑ και τους χρόνια πάσχοντες, που πετιούνται σε σύγχρονους Καιάδες.

-- Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές το 2010 (μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, σύνδεση ηλικίας συνταξιοδότησης και προσδόκιμου ζωής), αλλά και η ρύθμιση για τις επικουρικές συντάξεις, η παραπέρα αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια και η εισαγωγή της ανταποδοτικότητας μεταξύ εισφορών και παροχών, θεωρείται από την τρόικα ότι μπορούν να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος μακροπρόθεσμα, έχοντας εξισώσει στο ελάχιστο τις παροχές και τα δικαιώματα για τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

-- Η απελευθέρωση αγορών και υπηρεσιών θεωρείται μεγάλο επίτευγμα, αφού άνοιξε δρόμους στο κεφάλαιο να μονοπωλήσει τομείς όπου μέχρι σήμερα «στέκονταν» και κάποιοι μικροί, ή το αστικό κράτος διατηρούσε κάποιες θέσεις.

-- Ικανοποίηση εκφράζεται και για το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα διατηρήθηκε σταθερό, με τις άμεσες επιδοτήσεις και τις κρατικές εγγυήσεις (σχεδόν 220 δισ. ευρώ στο σύνολο) που πληρώνει ο λαός, με τελευταίο παράδειγμα τα κονδύλια της ανακεφαλαιοποίησης. Ικανοποίηση εκφράζεται για την ενίσχυση της τάσης της συγκεντροποίησης που σηματοδοτεί η συγχώνευση τραπεζικών ομίλων.