Σάββατο 13 Οχτώβρη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΜΑΧΗ ΤΗΣ «ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ»
Ανίκητη η οργανωμένη πάλη εργατιάς και λαού

Μια ηρωική σελίδα από τη δράση του ΕΑΜ και του ΚΚΕ τίμησε χτες η Αχτιδική Επιτροπή Δυτικών Συνοικιών Πειραιά του Κόμματος

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση
Στιγμιότυπο από την εκδήλωση
Τη νικηφόρα μάχη του ΕΛΑΣ στην «Ηλεκτρική», τον Οκτώβρη του 1944, τίμησε χτες η Αχτιδική Επιτροπή Δυτικών Συνοικιών Πειραιά του ΚΚΕ, με εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης». Η μαζική εκδήλωση άνοιξε με αφήγηση του χρονικού της μάχης και ανάγνωση ποιημάτων των Τάσου Λειβαδίτη και Μπέρτολντ Μπρεχτ. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Πειραιά του ΚΚΕ.

Η μάχη της «Ηλεκτρικής», του εργοστασίου που τροφοδοτούσε την Αττική με ρεύμα, ήταν η κορύφωση των συγκρούσεων που έγιναν το διήμερο 12 και 13 Οκτώβρη του 1944, ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τους Ναζί που υποχωρούσαν καταστρέφοντας εργοστάσια και υποδομές. Οι ηρωικοί λόχοι του ΕΛΑΣ και η ένοπλη ΕΛΑΣίτικη εργατική φρουρά της «Ηλεκτρικής», έδωσαν σκληρή μάχη και έσωσαν τελικά το εργοστάσιο από την ανατίναξη, τρέποντας σε φυγή τους Ναζί.

Βάζοντας το ερώτημα «γιατί ενώ οι Γερμανοί υποχωρούσαν, καταστρέφοντας τις υποδομές του Πειραιά, η παραίνεση Βρετανών και ντόπιων αστικών στρατιωτικών δυνάμεων προς τον ΕΛΑΣ ήταν οι Ναζί να φύγουν ατουφέκιστοι;», ο Ν. Μαυροκέφαλος είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του: «Είναι καθαρό ότι οι αστικές δυνάμεις στην Ελλάδα και οι Βρετανοί σύμμαχοί τους, είχαν πολύ καθαρή άποψη για την επόμενη μέρα της απελευθέρωσης. Εχοντας αταλάντευτο ταξικό κριτήριο και ένστικτο προετοίμαζαν την επόμενη μέρα, δηλαδή την ομαλή διαδοχή από την τριπλή κατοχή και την επαναφορά των κομμάτων της αστικής τάξης στην εξουσία.

Ο λαός οπλισμένος, χειραφετημένος και με τις βασικές, στρατηγικές επιχειρήσεις στα χέρια του, οι οποίες κατά βάση διέθεταν ένοπλη εργατική φρουρά, τους ήταν εμπόδιο. Επιπρόσθετα, όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις - και ο άξονας και οι σύμμαχοι - είχαν πολύ καθαρό ότι σε καμιά των περιπτώσεων η Σοβιετική Ενωση δεν θα έπρεπε να αποκτήσει πρόσβαση στην Ανατ. Μεσόγειο, σε ένα κρίσιμο γεωστρατηγικό τμήμα, μέσω μιας εξουσίας που κουμάντο σ' αυτόν τον τόπο θα έκανε ο ίδιος ο λαός».

Αδιαμφισβήτητος ηγέτης το ΚΚΕ

Παρουσιάζοντας τα δεδομένα της εποχής, ο Ν. Μαυροκέφαλος ανέφερε: «Τον Οκτώβρη του '44, το ΚΚΕ (και περισσότερο το ΕΑΜ ως μέτωπο) ήταν μακράν το ισχυρότερο και μαζικότερο πολιτικό κόμμα και στον Πειραιά. Σε έναν πληθυσμό 250 - 300 χιλ. κατοίκων, οι εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις (ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΑ) αριθμούσαν πάνω από 100 χιλ. οργανωμένα μέλη. Δηλαδή το 33% έως το 40 % του πειραιώτικου λαού.

Δεν υπήρχε εργοστάσιο και χώρος δουλειάς που να μην είχε Κομματική και ΕΑΜική οργάνωση, με πολύ υψηλό κύρος και επιρροή - περισσότερο και απ' των αφεντικών τους. Πολλά εργοστάσια είχαν ένοπλη εργατική φρουρά (π.χ. Ηλεκτρική, Ναυπηγεία Αμπελακίων) ή προστασία από τα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ στην περιοχή τους (π.χ. Λιπάσματα, Τσιμέντα, Μηχανουργία, ΣΕΚ, Παπαστράτος, Λιμάνι, Ναύσταθμος, Ναυπηγεία Περάματος κ.ά.). Χωρίς αυτή τη σχέση δεν θα ήταν δυνατό να σωθεί ο Πειραιάς κατά την αποχώρηση των Γερμανών. Στα καράβια η δράση της ΚΟΝ και της ΟΕΝΟ είναι πολύ σημαντική, επί της ουσίας τα κρατούν εν κινήσει.

Αντίστοιχη ήταν η οργανωτική ανάπτυξη του ΚΚΕ στον Πειραιά, οι δεσμοί του με την εργατική τάξη. Στα τέλη του 1942 δεν υπήρχε μεταλλουργικό εργοστάσιο που να μην έχει στηθεί Κομματική και ΕΑΜική Οργάνωση, όπως και στα μεγάλα εργοστάσια του Βασιλειάδη με 3.000 περίπου εργάτες και του Ροντήρη με 800 - 1.000. Το 82% της οργανωτικής σύνθεσης της ΚΟΠ ήταν εργάτες. Στους εορτασμούς για τα 26 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, στον Πειραιά συμμετείχαν 70 χιλ. λαού, ενώ καθημερινά διακινούνταν 15 χιλ. φύλλα "Ριζοσπάστη"».

Σύγχρονα διδάγματα - συμπεράσματα

Αναφερόμενος στα διδάγματα της περιόδου, ο Ν. Μαυροκέφαλος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η ηρωική πάλη των κομμουνιστών και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού τη δεκαετία 1940 - 1949 επιβεβαιώνει περίτρανα ότι οι αντιθέσεις που οξύνονται μεταξύ πάντα του κεφαλαίου και της εργασίας, μεταξύ της αστικής και της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα τη μορφή των γεγονότων που θα πάρουν αυτές οι αντιθέσεις, μπορούν να λυθούν μόνο με έναν τρόπο: Με την επαναστατική πάλη για την ανατροπή της κυριαρχίας των μονοπωλίων και την επιβολή της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και του Σοσιαλισμού.

Δίδαγμα ιδιαίτερα επίκαιρο στις σημερινές συνθήκες όπου η καπιταλιστική κρίση οξύνεται και το δίλημμα "διαχείριση ή ανατροπή/επανάσταση" μπαίνει ακόμα πιο οξυμένο. Ακόμα και σε συνθήκες προσωρινής υποχώρησης του κινήματος όπως αυτές εκφράστηκαν και στις εκλογές του Ιούνη, ο λαϊκός παράγοντας, πόσο μάλλον το Κόμμα, δεν πρέπει να χάσουν ποτέ την πυξίδα τους, τη στρατηγική της ρήξης και της σύγκρουσης με τα μονοπώλια».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ