Τον ανοιχτό εκβιασμό και την τρομοκρατία των απολύσεων χρησιμοποιούν οι μεγαλέμποροι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης, του γνωστού ΣΕΛΠΕ, αρνούμενοι να υλοποιήσουν την Κλαδική Σύμβαση που υπέγραψαν οι εργοδοτικές οργανώσεις με την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, αυτοί που τις εργασιακές σχέσεις τις ελαστικοποιούν και τις τεντώνουν στα μέτρα τους, αυτοί που επί δεκαετίες θησαυρίζουν με τα εξοντωτικά ωράρια που επιβάλλουν στους εμποροϋπάλληλους, δίνοντας μισθούς πείνας, επικαλούνται τώρα τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν εξαιτίας της κρίσης στην αγορά και προσπαθούν να σπείρουν το φόβο, υποστηρίζοντας ότι κάθε 1% αύξηση στους μισθούς, ισοδυναμεί με απολύσεις του 1% των απασχολούμενων στον κλάδο.

Οι εκπρόσωποι όμως του ΣΕΛΠΕ μαζί με την άρνησή τους να τηρήσουν τη Συλλογική Σύμβαση, αρπάζουν την ευκαιρία, όπως κάνει κάθε εργοδοτική οργάνωση όταν προωθεί τις αξιώσεις των μελών της, και ζητούν την λήψη και νέων μέτρων για την λεγόμενη «αγορά εργασίας». Αξιώνουν, όπως προκύπτει από την ανακοίνωσή τους, την πλήρη κατάργηση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, την ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και παρεμβάσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Αυτό θα πει συνέπεια. Ο φαινομενικά άμεσος στόχος, που είναι να μην δώσουν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων τώρα, να προβάλλεται ταυτόχρονα με τον απώτερο στόχο που είναι η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας, για να μπορούν να συνεχίσουν και μετά την κρίση την κερδοφορία τους. Με δυο λόγια μιλάμε για αξιώσεις που έχουν έναν και μόνο παρονομαστή. Την απαίτηση του κεφαλαίου να τσαλακώσουν ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις και να πετσοκόψουν παραπέρα τους μισθούς.