«Οδυνηρότατα μέτρα» προανήγγειλαν χτες το βράδυ από τα δελτία των οκτώ οι αστοί δημοσιογράφοι σα ν' αναφέρονταν σε επικείμενη θεομηνία. Στο κόλπο όλοι τους, έμεναν στην αναγγελία της θύελλας κι έκρυβαν το γεγονός ότι αυτοί που αναμένεται να πληγούν έχουν τρόπο να αποφύγουν το χτύπημα: Δεκάδες διαδηλώσεις οργανώνονται σήμερα από το ΠΑΜΕ σ' όλη τη χώρα. Και είναι αυτές οι κινητοποιήσεις μια πρώτη πραγματική ασπίδα προστασίας από την επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησής του.

Λίγες ώρες νωρίτερα τα κύρια άρθρα στον αστικό Τύπο δεν μπορούσαν να κρύψουν πως έχει ζόρια η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, που την παρουσιάζουν σαν κρίση χρέους. Οσες ασκήσεις επί χάρτου κι αν έκαναν για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής έτσι που - όπως λένε - να μπει χρήμα στα κρατικά ταμεία, έχουν καταλήξει σε φιάσκο. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να 'ναι; Ενας μηχανισμός που υπάρχει για να εξυπηρετεί το κεφάλαιο τσακίζοντας τους εργαζόμενους δεν μπορεί να κυνηγήσει το κεφάλαιο. Απόδειξη; Κάθε φόρος που επιβάλλεται αφορά στα λαϊκά στρώματα και συνοδεύεται με νέες φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.

Ολοι μαζί κρύβουν ότι το κρίσιμο πρόβλημα που δεν μπορούν να λύσουν είναι αυτή καθαυτή η καπιταλιστική κρίση, για την οποία πάνω που ανακοίνωσαν πως επίκειται ανάκαμψη ήδη προαναγγέλλουν νέα ύφεση.

Η αδυναμία των μονοπωλίων να βρουν πού θα τοποθετήσουν χρήμα έτσι που να έχουν αυξανόμενα κέρδη, οδηγεί τη μία μετά την άλλη τις αστικές κυβερνήσεις σε άγρια επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Οσο κι αν τρομοκρατούν, όσο κι αν δημιουργούν πανικό στους ανθρώπους, αυτήν την αλήθεια δεν μπορούν να κρύψουν.

Ετσι, καταφεύγουν στο γνωστό «διαίρει και βασίλευε». Αφού καλλιέργησαν διαφορά ανάμεσα σε εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τώρα καλλιεργούν αντίθεση κι ανάμεσα στους συνταξιούχους. Μπαράζ τα χτεσινά ρεπορτάζ που προσπαθούσαν να πείσουν πως είναι άδικο οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ να παίρνουν χαμηλή σύνταξη και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου να είναι προνομιούχοι. Αρα «ζήτω» στην απόφαση για κόψιμο και των συντάξεων στο Δημόσιο. Μέχρι να πάρουν τη μαγκούρα όλα τα γερόντια μαζί.

Περισσεύουν οι έπαινοι για τις επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης από το ΔΝΤ. Οπως και οι συμβουλές για το τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα. Το ΔΝΤ δεν κρύβει λόγια. Η κυβέρνηση συμφωνεί μαζί του. Ας το πάρουν υπόψη και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που ακόμα ψάχνουν να βρουν τι ψήφισαν. Εχουν ακόμα καιρό να αλλάξουν επιλογή, πόσο μάλλον που καταγγέλλονται και από το ΔΝΤ ότι αυτοί είναι οι συντεχνίες που οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή.

Εκτός κι αν συμφωνούν να φωνάξουμε όλοι μαζί «ζήτω η τρόικα». Που όπως βεβαίωνε ένας αναλυτής χτες, δε θέλει νέους φόρους. Νέους φόρους δε θέλει, δηλώνει, και το ΔΝΤ. Αλλά και ο Παπανδρέου έχει δηλώσει πως με βαριά καρδιά αποφασίζει τέτοια μέτρα. Μας δουλεύουν; Οχι. Ξέρουν τι θέλουν και κάνουν παιχνίδι όπου τους κάτσει. Θέλουν κινέζικους μισθούς. Με όποιο τρόπο.

Χαρακτηριστική η κατακλείδα της δήλωσης του ΔΝΤ: Να παραταθεί η επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, δηλαδή να πληρώνουν μόνο τα ήδη πενιχρά μεροκάματα.

Ασχετο: Οι μαθητές έκαναν συνέλευση κι αποφάσισαν να βγουν στο δρόμο ζητώντας βιβλία. Ενημέρωσαν και τη διεύθυνση του σχολείου, ζήτησαν από τους καθηγητές να σταθούν στο πλάι τους. Βγήκαν τελικά στο δρόμο μόνα τους. Μετά γύρισαν στο σχολείο όπου διαπίστωσαν πως τους είχαν φορτώσει 3 απουσίες. «Από πού απουσιάσαμε - ρώτησαν - αφού έτσι κι αλλιώς δεν κάνουμε μάθημα;». «Ο νόμος ορίζει ότι παίρνει απουσία όποιος δεν είναι στην αίθουσα», ήταν η απάντηση του παιδονόμου με μισθό δασκάλου. «Ο νόμος αυτός δεν είναι δικός μας νόμος», ήταν το συμπέρασμα των παιδιών. Κι αυτό ήταν το πραγματικό μάθημά τους χτες από το σχολείο, κοντά σ' αυτό που είχαν ήδη διδαχτεί όταν διαδήλωναν στο δρόμο. Ο,τι κι αν κάνει η αστική τάξη, τα παιδιά ήδη βρίσκουν τρόπο να μάθουν πως χρειάζεται να την ανατρέψουν.