Οι πολεμικές προετοιμασίες στην περιοχή της Β. Αφρικής και ευρύτερα της Μέσης Ανατολής κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι. Εντάσσονται στο «νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ», που προβλέπει επεμβάσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, όχι μόνο με πρόσχημα στρατιωτικές «απειλές», αλλά και για ευρύτερα ζητήματα «ασφάλειας» και οικονομικής «σταθερότητας», όπως αυτά προσδιορίζονται από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Στην υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών, η ελληνική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της εμφανίζονται ΝΑΤΟικότεροι του ΝΑΤΟ. Περιγράφοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσει τη στρατηγική της και η ελληνική κυβέρνηση, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, μιλώντας την περασμένη Τετάρτη στο σεμινάριο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ στη Βουλιαγμένη, με θέμα «Πολιτικές αναταραχές, οικονομική αβεβαιότητα και ασφάλεια στη Μεσόγειο», έκανε λόγο για «νέα φαινόμενα», περιγράφοντας τις λαϊκές εξεγέρσεις στην περιοχή.

Αναφέρθηκε μάλιστα συγκεκριμένα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα, όπου καθορίστηκε το νέο «στρατηγικό δόγμα» της λυκοσυμμαχίας, λέγοντας υποκριτικά ότι «δεν ξέραμε ότι λίγους μήνες μόλις αργότερα σε μία πολύ κρίσιμη περιοχή θα είχαμε τέτοιου είδους προκλήσεις, τέτοιου είδους αλλαγές».

Δείχνοντας ωμά ότι αποστολή του ΝΑΤΟ είναι να επεμβαίνει όπου ο λαϊκός παράγοντας επιχειρεί να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις, είπε ότι η λυκοσυμμαχία «ενδεχομένως έχει να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις και νέες αποστολές, καθώς η ίδια η έννοια της ασύμμετρης απειλής πλέον αποκτά και πρόσθετο περιεχόμενο». Για να εξειδικεύσει λέγοντας: «Δεν αρκεί να μιλάμε για την τρομοκρατία, δεν αρκεί να μιλάμε για τις περιβαλλοντικές αλλαγές, δεν αρκεί να μιλάμε για την ασφάλεια του εφοδιασμού, τώρα πρέπει να μιλάμε και για μια νέα πολιτική κατάσταση σε μία ευρύτατη περιοχή, η οποία έχει τεράστιο και άμεσο ενδιαφέρον από πλευράς ασφάλειας και άμυνας για εμάς».

Για τη συμβολή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ανέφερε: «Εχουμε το γεωγραφικό πλεονέκτημα της εγγύτητας λόγω της Κρήτης και η βάση της Σούδας έχει διατεθεί για να εξυπηρετήσει και πολλές άλλες χώρες, όπως τη Γερμανία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Στο ίδιο σεμινάριο είχε τη συμβολή του και ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας, ο οποίος ζήτησε από τους ευρωΝΑΤΟικούς εταίρους «καθολική και στοχευμένη προσέγγιση», προτείνοντας στην εφαρμογή «ενός ευρωπαϊκού Σχεδίου Μάρσαλ στην περιοχή».

Η επικίνδυνη κυβερνητική στρατηγική επιβεβαιώθηκε στις αλλεπάλληλες συσκέψεις που έγιναν στη διάρκεια της εβδομάδας, με τη συμμετοχή και του πρωθυπουργού, όπου εξετάστηκε η προετοιμασία των βασικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων για το ενδεχόμενο της στρατιωτικής επέμβασης στη Λιβύη, είτε με το φερετζέ του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είτε με μονομερή απόφαση των ΗΠΑ.

Μετά από σύσκεψη την Πέμπτη για τις «επιχειρησιακές δραστηριότητες στις ΝΑΤΟικές βάσεις της Σούδας και του Ακτίου», τα κυβερνητικά στελέχη που συμμετείχαν διαβεβαίωναν ότι «ισχύουν οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα με τις ΗΠΑ και οι συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στο ΝΑΤΟ».

Αποκαλυπτικός για την κυβερνητική στρατηγική ήταν και πάλι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, μιλώντας την ίδια μέρα σε επιτροπή της Βουλής. Αποκάλυψε ότι οι στρατιωτικές αρχές του ΝΑΤΟ έχουν ήδη λάβει εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας να επεξεργαστούν σχέδια, όπως η εγκαθίδρυση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.

Σε ό,τι αφορά στην εμπλοκή της Ελλάδας, ο Ε. Βενιζέλος είπε κυνικά ότι «είμαστε παρόντες στις εξελίξεις, θέλουμε να είμαστε στο κεντρικό ρεύμα του ΝΑΤΟ γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε τα ιδιαίτερα συμφέροντά μας στην περιοχή», υπονοώντας ευθέως τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας, που διατηρεί επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ στη Λιβύη και σε γειτονικές χώρες της Β. Αφρικής.

Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις γύρω από τον εγκληματικό ρόλο της ΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας, είπε ότι «αν πρόκειται να γίνει κάποια επιχείρηση, δεν έχει κανείς λόγο, από αυτούς που θα κάνουν την επιχείρηση, να οργανώσει την εκκίνηση της επιχείρησης αυτής από την Κρήτη. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν ως αφετηρία αεροπλανοφόρα ή ελικοπτεροφόρα, κυρίως του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και άρα δεν πρόκειται να τεθούμε προ παρόμοιων διλημμάτων».

Ξεπερνώντας κάθε όριο πρόκλησης, κάλεσε το λαό, ούτε λίγο ούτε πολύ, να χαίρεται για τις εξελίξεις στην περιοχή και το ρόλο της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καθώς, όπως είπε, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αντιλαμβάνονται τη στρατηγική θέση της χώρας «και εμείς πρέπει να το θεωρούμε αυτό ως θετική εξέλιξη γιατί σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας και περιορισμού της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να προβάλουμε την κυριαρχία μας και τη σημασία μας σε κρίσιμα θέματα άμυνας και ασφάλειας και της Συμμαχίας και της ΕΕ».

Την ίδια ώρα, το υπουργείο Εξωτερικών συγκροτεί ομάδα εργασίας από διπλωμάτες και πανεπιστημιακούς, με αντικείμενο να υποβάλουν προτάσεις σχετικά με «την ανθρωπιστική βοήθεια, τη μεταναστευτική πίεση, την ελληνική επιχειρηματική παρουσία, την επόμενη μέρα, καθώς και η ιδέα συγκρότησης ενός Κέντρου Δημοκρατίας που θα βοηθήσει την κοινωνία των πολιτών αυτών των χωρών».

Για ποιανού τα συμφέροντα, όμως, νοιάζεται πραγματικά η κυβέρνηση; Την απάντηση έδωσε την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Εξωτερικών, λέγοντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής: «Εχουμε εκεί (σ.σ. στη Λιβύη) επενδύσεις περίπου ενός δισ. δολαρίων και δεν μας επιτρέπεται να αδρανούμε». Οπως πρόσθεσε ο ίδιος, «προετοιμαζόμαστε για κάθε ενδεχόμενο».

Την ίδια θέση επανέλαβε και ο υφυπουργός Εξωτερικών Σ. Κουβέλης, μετά τη συνάντησή του με τους Ελληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Β. Αφρική και ιδιαίτερα στην Αίγυπτο και τη Λιβύη, με στόχο τη στήριξή τους. Ο υφυπουργός διέγνωσε ότι «ο μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει στη Λιβύη, όπου, λόγω της ρευστότητας της κατάστασης, δεν είναι βέβαιο ότι τα κρατικά συμβόλαια και οι όροι πληρωμής που έχουν οι επιχειρηματίες θα τηρηθούν από το όποιο κυβερνητικό σχήμα ακολουθήσει (...) Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε να μην υπάρξουν ζημιές και να διατηρηθούν τα υπογεγραμμένα συμβόλαια».

Ο υφυπουργός ζήτησε επίσης από τις εταιρείες να καταγράψουν τις ζημιές που υπέστησαν στη διάρκεια των ταραχών, προκειμένου να τις διεκδικήσει η ελληνική πολιτεία από την όποια λιβυκή κυβέρνηση προκύψει στο μέλλον.

Οι κυριότερες ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Αίγυπτο και στη Λιβύη, είναι: «Mytilineos Holdings», J&P-ΑΒΑΞ, «Omilos P. Samara», PHYTORGAN, TITAN CEMENT, CHIPITA, «J&P ενεργειακά», ΤΕΡΝΑ, ΣΝ ΑΡΓΥΡΟΣ-BLUEPOINT, ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ, ΟΜΙΛΟΣ ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΥ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ANTAEA MEDICAL, OLYMPIC AIR, MARAC ELECTRONICS, CCC GROUP, ΚΟΥΡΤΙΔΗΣ, VEGAS OIL& GAS (Ομιλος Βαρδινογιάννη), ΧΑΝΔΡΗΣ (ΕΛΛΑΣ), ER-LAC ΚΟΥΤΛΗΣ ΑΒΕΕ, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, MARITECH, INTRACOM DEFENSE ELECTRONICS (για INTRALOT).