Με δύο φράσεις ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας εξέθεσε τη συνολική αντίληψη του χώρου του για τον κόσμο στον οποίο ζούμε, συνεπώς και την πρότασή του για το ποια στάση πρέπει να τηρήσουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Χαιρετίζοντας τις εργασίες της συνάντησης του δικτύου γυναικών του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο Αλ. Τσίπρας άρχισε το χαιρετισμό του λέγοντας: «Ζούμε σε μία εποχή και σε έναν κόσμο ανεξέλεγκτα κερδοσκοπικό. Ζείτε σε μία εποχή και έναν κόσμο βαθύτατα πατριαρχικό».

Ζούμε βέβαια σε εποχή κυριαρχίας του παρασιτικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, που βεβαίως, και απολύτως φυσικά από μέρους του, αποσκοπεί στο κέρδος. Η ύπαρξη αυτού του συστήματος, που για να πετύχει το υψηλότερο δυνατό κέρδος δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, δεν είναι πρόβλημα για τον ΣΥΝ. Το πρόβλημά του αφορά στο «ανεξέλεγκτο» του πράγματος! Εισηγείται, δηλαδή, εμμέσως ότι αυτό που χρειάζεται αυτός ο κόσμος, αυτό το σύστημα, είναι «χαλινάρι», ελέγχους, επιβολή ρυθμίσεων. Που, κατά τον ΣΥΝ, θα το εξανθρωπίσουν και θα ισορροπήσουν τα κέρδη, απ' τη μια, και τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου, απ' την άλλη. Δεν πρόκειται απλά για αυταπάτη, αλλά για συνειδητή κοροϊδία της εργατικής τάξης και του λαού στο σύνολό του. Αυτό το σύστημα δεν παίρνει μερεμετίσματα και καμία ρύθμιση δεν είναι ικανή να απαλύνει το βαθιά αντιδραστικό εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα. Ισα ίσα, όσο σαπίζει, τόσο πιο άγριο σε βάρος των λαών θα γίνεται. Και τόσο περισσότερο θα αναδεικνύεται η ανάγκη της ανατροπής του ως της μόνης διεξόδου για τους λαούς.

Στο πλαίσιο αυτό, τα προβλήματα των γυναικών δεν οφείλονται στην «πατριαρχία», είναι ταξικά, υπήρχαν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει ταξική κοινωνία, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Αντίπαλος των γυναικών δεν είναι οι άντρες. Είναι οι κεφαλαιοκράτες, ανεξαρτήτως φύλου. Και μαζί αντίπαλός τους είναι και κάτι τέτοιες αναλύσεις, που τις εμποδίζουν να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελούν τμήμα αναπόσπαστο της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και πρέπει να βρουν τη θέση τους στην οργανωμένη ταξική πάλη.