Αν η χρονιά που πέρασε μας έδωσε τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε τους έντονους ανταγωνισμούς που διατρέχουν το οικοδόμημα της ΕΕ, η χρονιά που άρχισε, μας θυμίζει ότι οι «δεκαπέντε» είναι έτοιμοι να παραμερίσουν ανά πάσα στιγμή τις μεταξύ τους διαφορές, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν τον κοινό εχθρό, τους λαούς, τους εργαζόμενους, τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα. Ετσι, το 2001 βρίσκει την ΕΕ στο στάδιο της τελικής προετοιμασίας για την επίθεση με στόχο τη ριζική αλλαγή των εργασιακού καθεστώτος στα κράτη - μέλη και την εκθεμελίωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Οπως είναι γνωστό, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών ανέλαβαν την υποχρέωση να συντάξουν και να υποβάλλουν στην ΕΕ σχέδια για τη «βιωσιμότητα] των ασφαλιστικών τους συστημάτων μέχρι το Μάρτη. Το θέμα αυτό θα απασχολήσει τη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει τον Απρίλη στη Στοκχόλμη. Ηδη, έχει προσδιοριστεί από την περσινή Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας ότι η «βιωσιμότητα» θα κριθεί στη βάση δύο κυρίως παραμέτρων: της δημογραφικής εξέλιξης και της ανταγωνιστικότητας. Και μόνο αυτό, αρκεί για να γνωρίζουμε σε τι είδους μέτρα θα καταλήξουν οι «δεκαπέντε». Ηδη μια γεύση είχαμε από τη συμφωνία που υπογράφηκε στη Γερμανία από την κυβέρνηση και την ομοσπονδία των συνδικάτων: Μείωση των συντάξιμων αποδοχών, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και ενίσχυση του ρόλου των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Το 2001 αρχίζει με μια μεγάλη πρόκληση για τους εργαζόμενους στα κράτη - μέλη της ΕΕ, τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση που δέχτηκαν τα τελευταία 70 χρόνια. Από τη δική τους αντίσταση, από την πάλη τους θα κριθεί αν θα στεφθεί με επιτυχία ή όχι, η επιχείρηση του μεγάλου κεφαλαίου που θέλει εργαζόμενους με ανάγκες και δυνατότητες του 21^ου αιώνα, αλλά με δικαιώματα του 19^ου.

Απαριθμώντας τα άλλα θέματα που θα απασχολήσουν την ΕΕ μέσα στο 2001, θα πρέπει να σταθούμε στη νέα μάχη που θα δοθεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για τη διαμόρφωση της νέας συμφωνίας για τους δασμούς και το εμπόριο, μια μάχη που φέρνει αντιμέτωπη την ΕΕ με τις ΗΠΑ για σειρά σημαντικών θεμάτων, όπως είναι η κατάργηση των επιδοτήσεων στην αγροτική οικονομία, η κατάργηση των εθνικών ή κοινοτικών ενισχύσεων στην αεροπορική βιομηχανία και σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους αιχμής, την κατάργηση των δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα, στην κατάργηση των περιορισμών για τη διακίνηση των ορμονούχων κρεάτων και των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Ακόμη μέσα σ' αυτή τη χρονιά θα έχουμε στην ΕΕ την προετοιμασία ενόψει της κυκλοφορίας του ευρώ από την 1η Γενάρη του 2002. Ενός νομίσματος που δε χαίρει καμιάς εκτίμησης στους λαούς της ΕΕ, αφού έχει γίνει η σημαία της επίθεσης των πολυεθνικών επιχειρήσεων και των τραπεζιτών.