ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΤΗ ΓΛΙΤΩΣΑΜΕ! Ο πονηρός γαλλο-γερμανικός άξονας προσπάθησε να στερήσει την ψήφο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν ήξεραν, όμως, με ποιον είχαν να κάνουν...

Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας, ήταν εκεί. Με την παρουσία του διέλυσε τα νέφη, οι εχθροί υποχώρησαν και τράπηκαν σε φυγή...

Μιλάμε για ένα πραγματικό έπος, που πανάξια θα γραφτεί στις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης διπλωματικής ιστορίας.

Ετσι λοιπόν, τώρα, η Ελλάδα και κάθε χώρα που στο μέλλον θα μπαίνει στο «μηχανισμό στήριξης», διατηρεί το δικαίωμα της ψήφου σε όλα τα θέματα πλην των οικονομικών και αυτό ο Γ. Παπανδρέου το θεωρεί «επιτυχία».

Επειδή, όπως στο παρελθόν, έτσι και στο μέλλον, γεμάτη εθνική υπερηφάνεια, η εκάστοτε κυβέρνηση θα μπορεί να ψηφίζει ...«ΝΑΙ» σε όλες τις εργασιακές και αντιασφαλιστικές ανατροπές, σε όλα τα μέτρα που χτυπούν συθέμελα τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Εκτός κι αν έχει πάρει ποτέ στην Ιστορία η ΕΕ αποφάσεις σε διαφορετική κατεύθυνση και δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας.

Θαυμάσαμε, επίσης, και το εξαιρετικό σχόλιο του πρωθυπουργού, σύμφωνα με το οποίο υπερασπίστηκε ...ένα δημοκρατικό δικαίωμα στην ΕΕ, που πρέπει να έχει κάθε χώρα.

Προφανώς, όμως, τα δημοκρατικά δικαιώματα ανήκουν στις κυβερνήσεις των χωρών και όχι στους λαούς τους.

Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε το ότι ουδέποτε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για το μνημόνιο, για το Ευρωσύνταγμα και για κάθε ευρωπαϊκή συνθήκη, αντιθέτως «πέρασαν» με συνοπτικές διαδικασίες...

Οσο για την άλλη «νίκη» που δήλωσε ότι πέτυχε ο πρωθυπουργός μας, τι να πει κανείς! Εχουμε - λέει - τώρα ένα «μόνιμο μηχανισμό στήριξης»...

Αν θεωρείται «στήριξη» το να σε δανείζει κάποιος με εξοντωτικά επιτόκια και στη συνέχεια να επιβάλλει φτώχεια και ξεπούλημα του εθνικού πλούτου για τα επόμενα 30 χρόνια, τότε μάλλον έχουν μπερδευτεί κάπως οι έννοιες...

Οχι πως οι κυβερνώντες είναι «μπερδεμένοι», φυσικά. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.