Οι «παπαγάλοι» του αστικού προπαγανδιστικού μηχανισμού «έκραζαν» όλο το προηγούμενο διάστημα, για την «πολυδιάσπαση» του αγροτικού κινήματος, για την αδυναμία του να «συντάξει» κοινό πλαίσιο αιτημάτων, για την αδυναμία της κυβέρνησης που ...ήθελε, αλλά ...«δεν μπορούσε» να βρει «συνομιλητή». Ετσι, το «πρόβλημα» ήρθε να το λύσει η ίδια η κυβέρνηση, δίνοντας στη δημοσιότητα, το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, τις προτάσεις της για την «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, για την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος». Οι θέσεις που έδωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στη δημοσιότητα αναμένεται εντός του Φλεβάρη να προωθηθούν προς ψήφιση στη Βουλή.

Σε αυτές ξεκαθαρίζεται, ευθύς εξαρχής, ότι ο «νέος αγροτικός συνδικαλισμός» θα δομηθεί στο πλαίσιο του «Προγράμματος Καλλικράτης», ενώ μέλη των Πρωτοβάθμιων αγροτοσυνδικαλιστικών Οργανώσεων θα έχουν το δικαίωμα να είναι οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Με απλά λόγια, η κυβέρνηση όχι μόνο σκοπεύει να πετάξει εκτός συστήματος επιδοτήσεων τους φτωχούς αγρότες που αναγκάζονται να κάνουν και εξωγεωργικά μεροκάματα για να συμπληρώσουν τα πενιχρά τους εισοδήματα, αλλά μεθοδεύει να τους αφαιρέσει και το δικαίωμά τους να συμμετέχουν στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις συλλογικές διαδικασίες του αγροτικού κινήματος.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη «χρεοκοπία» του σημερινού «πρασινογάλαζου» αγροτοσυνδικαλιστικού και συνεταιριστικού κινήματος, όπως εκφράζεται από τους μόνιμους καρεκλοκένταυρους των ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, που η ίδια μαζί με τη ΝΔ προκάλεσε, για να παρέμβει «ωμά» στις διαδικασίες του αγροτικού κινήματος, που με διαδικασίες «βάσης» ξεπέρασε τους δικούς της «εγκάθετους». Και πιστεύει ότι μπορεί να θέσει τους αγώνες της φτωχομεσαίας αγροτιάς εντός ορίων ενός νομοσχεδίου, ελπίζοντας ότι έτσι θα ξεμπερδέψει με αυτούς που «δε σκύβουν το κεφάλι» στο ξεκλήρισμα που επιτάσσει η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ.

Η κυβέρνηση, μέσω της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Κ. Μπατζελή, είχε προαναγγείλει τις προθέσεις της από τον περασμένο Νοέμβρη στην 53η Γενική Συνέλευση της ΠΑΣΕΓΕΣ, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε μιλήσει και για την ανάγκη ενός «νέου» συνεταιριστικού κινήματος. Η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτικών συνεταιρισμών, με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν καταντήσει «μαγαζάκια» και μηχανισμοί εκμετάλλευσης των φτωχών αγροτών, όπως και η ΓΕΣΑΣΕ έχει καταντήσει χειροκροτητής κάθε μέτρου υπέρ των μεγαλοαγροτών. Αυτός είναι και ο λόγος της χρεοκοπίας τους στα μάτια των φτωχών αγροτικών μαζών.

Το «νέο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα» που επιθυμεί να θεσπίσει διά νόμου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά αλλαγή της «ταμπέλας» που φέρουν οι σημερινοί υποτακτικοί της αγροτοσυνδικαλιστές, που σπρώχνονται για το ποιος θα καθίσει πρώτος στις καρέκλες του διαλόγου - φιέστα που ξεκινά αύριο στο Ζάππειο Μέγαρο. Κοροϊδεύουν τον εαυτό τους όμως, εκεί στην κυβέρνηση, αν πιστεύουν ότι η δομή και η λειτουργία του αγροτικού κινήματος είναι υπόθεση της εκάστοτε Βουλής και της όποιας κυβέρνησης.

Η μικρομεσαία αγροτιά δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τέτοιους σχεδιασμούς και μεθοδεύσεις και οφείλουν να τις απορρίψουν ως «απαράδεκτες». Η διεκδίκηση των δικαίων τους δε «χωράει» σε κανένα κυβερνητικό «φιρμάνι» διαχωρισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς που στόχο έχει την υποταγή της στο προσχεδιασμένο ξεκλήρισμά της.