Αυτό αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους, οι δεκαπέντε υπουργοί Αμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μετά το τέλος της έκτακτης συνεδρίασής τους, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, με αντικείμενο τον προσδιορισμό των δυνάμεων με τις οποίες θα συμμετάσχει η κάθε κοινοτική χώρα στο λεγόμενο «ευρωπαϊκό στρατό».

Ουσιαστικά, ξεπερνώντας ακόμα και τις δικές τους «φιλόδοξες» προσδοκίες - αρχικά στη Σύνοδο του Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999, έκανα λόγο για 60.000 στρατιώτες- και με τη «συνεισφορά» των 13 υποψηφίων μελών της ΕΕ, αλλά και της Ισλανδίας με τη Νορβηγία, οι οποίες πήραν μέρος στη συνεδρίαση, μια τεράστια στρατιωτική μηχανή είναι έτοιμη να «υπερασπιστεί» την Ευρώπη από πιθανούς εισβολείς, αλλά και το κυριότερο, όπως και οι «15» στο κείμενο της απόφασής τους ξεκάθαρα αναφέρουν: «Προοδευτικά να αναλάβει αποστολές χειρισμού κρίσεων»...

Την πλήρη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, την οποία φιλοδοξούν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να ολοκληρώσουν μέχρι το 2003, έσπευσε να εξυμνήσει ο Ελληνας υπουργός Εθνικής Αμυνας, ΑκηςΤσοχατζόπουλος, ο οποίος με δηλώσεις του έκανε λόγο για «σημαντική μέρα», για την «ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας». Μάλιστα ο υπουργός, μόλις προχτές, με βαρύγδουπες δηλώσεις υποστήριζε: «ΗΕλλάδα μετέχει στο σκληρό πυρήνα της πολιτικής ασφάλειας της Ενωμένης Ευρώπης με στρατιωτική δύναμη 4.000 ανδρών». Παράλληλα ο Α. Τσοχατζόπουλος ανέφερε, ότι οι εκπρόσωποι όλων των παραπάνω «δεσμεύτηκαν να συμμετέχουν στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας σε διάφορες αποστολές, τις οποίες μπορεί πλέον και αυτοτελώς να αναλαμβάνει η ΕΕ»...

Επισημοποίησαν τη δολοφονική τους σχέση...

Σ' αυτό το σημείο αξίζει να επισημάνουμε ότι υπήρξε και ξεχωριστή συνεδρίαση των «15» με τα 6 ΝΑΤΟικά μέλη, που δεν είναι μέλη της ΕΕ, και τα οποία όμως εξέφρασαν την επιθυμία να συμμετέχουν ως ΝΑΤΟικά μέλη στη λειτουργία του «ευρωπαϊκού στρατού». Η άτυπη συνεργασία λοιπόν ΝΑΤΟ και ΕΕ σε επεμβάσεις και βομβαρδισμούς, μετά από αυτές τις εξελίξεις, ουσιαστικά επισημοποιείται, κάτι που ξεκαθάρισε και ο Α. Τσοχατζόπουλος δηλώνοντας: «Δυο οργανισμοί, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, με βάση τα δικά τους θεσμικά όργανα, μπορούν να συνεργαστούν ή μάλλον συνεργάζονται τόσο για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας και τις πρωτοβουλίες της, όσο όμως, και τη λειτουργία τους μέσα στο ΝΑΤΟ». Τελευταίο «θύμα» αυτής της συνεργασίας -κάτι που φυσικά δεν ανέφερε ο Α. Τσοχατζόπουλος- ήταν το Κοσσυφοπέδιο. Την παράλειψή του όμως αυτή, φρόντισαν να τη συμπεριλάβουν στο κείμενο της απόφασής τους οι «15» τονίζοντας: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση αποφάσισε το Δεκέμβριο του 1999 στη Σύνοδο του Ελσίνκι τη δημιουργία μιας δύναμης 60.000 αντρών, που θα μπορούσε να αναπτυχθεί μέσα σε 60 ημέρες σε επιχειρήσεις όπως αυτή στο Κόσσοβο και να παραμείνει στο συγκεκριμένο σημείο για περισσότερο από ένα χρόνο»...

Μετά τη συγκεκριμένη τοποθέτηση των «15», η δήλωση του Α. Τσοχατζόπουλου ότι «η συμμετοχή των υπολοίπων κρατών μαζί με τους "15" της ΕΕ, έχει το χαρακτήρα μιας πολιτικής βούλησης για συνεργασία, μιας κοινής στάσης στα θέματα της σταθερότητας, της ειρήνης και της ασφάλειας για όλο τον ευρωπαϊκό χώρο», είναι τουλάχιστον άτοπη...

Τέλος, σύμφωνα, με τις δηλώσεις του Ελληνα υπουργού, η Ελλάδα θα συμμετέχει στον «ευρωπαϊκό στρατό» με μια μηχανοκίνητη ταξιαρχία, που «μεταφράζεται» σε 3.500 άνδρες και 500 άνδρες στη διοίκηση του αρχηγείου, ενώ παρουσιάστηκε και η εναλλακτική λύση της συμμετοχής μιας ταξιαρχίας πεζικού 3.500 ανδρών. Παράλληλα θα συμμετέχει με 30 μαχητικά αεροσκάφη, 4 μεταγωγικά και 6 αναγνωριστικά, ενώ από την πλευρά του πολεμικού ναυτικού με 6 φρεγάτες, ένα υποβρύχιο και 4 έως 5 βοηθητικά πλοία. Αντίστοιχα, με μια ταξιαρχία αλλά και άλλα στρατιωτικά μέσα θα συμμετέχει και η Τουρκία στο συγκεκριμένο στρατιωτικό συνασπισμό.

Παράλληλα πρέπει να αναφέρουμε ότι στον «ευρωπαϊκό στρατό» θα συμμετέχει και η Κύπρος. Μια κίνηση που όπως δήλωσε ο Α. Τσοχατζόπουλος: «Πέραν της συμβολής της Κυπριακής Δημοκρατίας προς την ευρωπαϊκή υπόθεση της ασφάλειας, εκφράζει και το αντίστοιχο μήνυμα υποστήριξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς το σταθεροποιητικό ρόλο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ανάγκη υποστήριξης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας στη συγκεκριμένη περιοχή».

Οι άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ «συνεισφέρουν» σε άνδρες: Γερμανία 13.000, Μ. Βρετανία 12.500, Γαλλία 12.000, Ισπανία 6.000, Αυστρία 2.000, Φιλανδία 2.000, Σουηδία 1.500, Βέλγιο 1.000, Πορτογαλία 1.000, Ιρλανδία 1.000