Με κατασκευασμένα «στοιχεία» προσπαθεί να «απαντήσει» στην επιστολή του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ και στον «Ριζοσπάστη»
Σε ένα ρεπορτάζ, που ο συγκεκριμένος «δημοσιογράφος» είχε γεννήσει εξολοκλήρου από τη φαντασία του, η «Ελευθεροτυπία» έκανε τότε λόγο για μια «επιστολή» που δήθεν έστειλαν στελέχη του ΚΚΕ προς το Πολιτικό Γραφείο, με την οποία καλούσαν σε αλλαγή της πολιτικής του Κόμματος. Ο συντάκτης της μάλιστα είχε φτάσει στο σημείο να βάζει σε εισαγωγικά (!) αποσπάσματα από την «επιστολή» που είχε κατασκευάσει, για να γίνει πιο αληθοφανές και πιστευτό το ρεπορτάζ - λίβελος. Στο ίδιο δημοσίευμα, ονοματίζονταν στελέχη του Κόμματος που δήθεν ζήτησαν να πραγματοποιήσει το ΚΚΕ έκτακτο Συνέδριο, «για να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που υπάρχει στο ΚΚΕ». Ενώ η εφημερίδα εφηύρε από μόνη της και πρόταση που έκαναν στελέχη, να πραγματοποιήσει το ΚΚΕ «συνέδριο διαδοχής».
Απαντώντας στο κατάπτυστο δημοσίευμα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ απέστειλε την επομένη (12/10/2009) επιστολή προς τον διευθυντή της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», διαψεύδοντας ένα προς ένα τα κατασκευάσματα της εφημερίδας. Ανάλογη παρέμβαση έγινε και τηλεφωνικά από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ προς τον εκδότη της εφημερίδας.
Στο προχτεσινό της φύλλο, η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», με «ρεπορτάζ» του ίδιου συντάκτη της, δίνει συνέχεια στο ψέμα. Ο συντάκτης της «Ελευθεροτυπίας» καταπίνει ξαφνικά τη γλώσσα του για τις «πληροφορίες» που είχε κατασκευάσει στο προηγούμενο φύλλο, σύμφωνα με τις οποίες στελέχη του ΚΚΕ, στα οποία αναφερόταν ονομαστικά, ζητούσαν έκτακτο συνέδριο. Το ίδιο κάνει και για τις «πληροφορίες» τις οποίες δήθεν είχε σχετικά με πιέσεις στελεχών να διοργανώσει το ΚΚΕ «συνέδριο διαδοχής». Είναι προφανές ότι η ονομαστική αναφορά σε στελέχη του Κόμματος ακύρωναν κάθε προσπάθεια υπεράσπισης αυτού του ψέματος μετά την επιστολή του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ.
Δεν κάνει όμως το ίδιο ο συντάκτης της «Ελευθεροτυπίας» για το υποτιθέμενο γράμμα που έφτασε στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, υπογράφεται από στελέχη και ζητείται δήθεν αλλαγή πολιτικής. Εδώ η «Ελευθεροτυπία» προσθέτει το ένα ψέμα πάνω στο άλλο και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την ανωνυμία των πηγών της (!) για να πείσει ότι το γράμμα που κατασκεύασε ο συντάκτης της είναι πραγματικό. Γι' αυτό και σκόπιμα «κάνει γαργάρα» όλα τα υπόλοιπα, επιλέγοντας να δώσει τη μάχη του ψέματος στο ζήτημα της δήθεν «επιστολής».
Στην απάντησή του στην επιστολή του ΚΚΕ, ο συντάκτης της Ελευθεροτυπίας αναφέρει: «Δεν καταλαβαίνω από θεωρίες συνωμοσίας. Περιορίζομαι να επιμείνω στην ακρίβεια του ρεπορτάζ μου:
α) Η επιστολή έφτασε την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου το πρωί στα γραφεία του Περισσού.
β) Τα όσα διατυπώνονταν απηχούσαν τις απόψεις μελών από οργανώσεις της Δυτικής Αττικής, της Β. Ελλάδας, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, τα οποία δεν θέλουν να αποκαλυφθούν τα ονόματά τους, για ευνόητους λόγους.
ΥΓ.: Ξεπερνώ τις επιθέσεις και τις απειλές (εναντίον μου και κατά της εφημερίδας που δεν με... λογόκρινε) με χαρακτηρισμούς τέτοιους που ούτε εναντίον των «ταξικών εχθρών», των «αφεντικών», του ΝΑΤΟ και των μονοπωλίων δεν έχει εκστομίσει το ΚΚΕ».
Στην προσπάθειά τους να χτυπήσουν το ΚΚΕ με καινούρια ψεύδη, είναι φανερό ότι ο συντάκτης - σεναριογράφος και η εφημερίδα του δε στερούνται φαντασίας αλλά ούτε και θράσους (ο Παπούλιας επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό του σαν θύμα του ΚΚΕ και του «Ρ»!). Τα όσα εκ νέου γράφουν είναι πέρα για πέρα κατασκευασμένα και το ξέρουν. Αν, όπως ισχυρίζονται, έχουν στην κατοχή τους μια επιστολή, την οποία έχει και το ΚΚΕ, γιατί δε δημοσιοποιούν τους επιστολογράφους αφού, αν έτσι έχουν τα πράγματα, τα ονόματά τους θα είναι ήδη γνωστά στον παραλήπτη του γράμματος, δηλαδή στο ΚΚΕ; Ποιοι είναι οι «ευνόητοι λόγοι» που επικαλείται ο Παπούλιας και η «Ελευθεροτυπία», αφού ζήτημα ανωνυμίας δεν τίθεται;
Είναι φανερό ότι κρύβονται πίσω από νέα ψεύτικα και ανόητα επιχειρήματα, επειδή ακριβώς η «επιστολή» που επικαλούνται δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο στο κεφάλι και τη φαντασία του συντάκτη της «Ελευθεροτυπίας». Οσο για το ...παράπονο του Παπούλια σχετικά με τη στάση του ΚΚΕ απέναντι στους «ταξικούς εχθρούς», είναι τουλάχιστον αφέλεια να κατατάσσει ο ίδιος τον εαυτό του και την εφημερίδα που τον μισθοδοτεί στους ταξικούς φίλους του Κόμματος.