Ο κυριακάτικος και ο χτεσινός Τύπος αναπαράγουν ξοφλημένα επιχειρήματα και σενάρια, αξιώνοντας από το Κόμμα να αλλάξει στρατηγική
Το «Βήμα της Κυριακής» υποστηρίζει ότι «το ερώτημα όμως που προβάλλουν στελέχη του κόμματος στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους είναι ότι "τέτοιες και άλλες πιέσεις θα ασκούνται πάντα στο πλαίσιο του συστήματος", αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν φταίνε μόνο οι συνθήκες, αλλά ότι προκύπτουν και ευθύνες για το ίδιο το κόμμα». Η ναυαρχίδα του Λαμπρακέικου αναπαράγει σενάρια αλλαγής ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, σημειώνοντας ότι «αυτό που απασχολεί ορισμένους στον Περισσό είναι το αν η υποχώρηση των εκλογικών δυνάμεων του ΚΚΕ φέρνει πιο κοντά την υπόθεση της διαδοχής της κυρίας Παπαρήγα, η οποία συμπλήρωσε 18 χρόνια στο τιμόνι του κόμματος». Μάλιστα, επιδιώκει να καλλιεργήσει περαιτέρω το κλίμα περί «διαδοχής» με λαθροχειρίες και αγνοώντας ηθελημένα την ουσία όλων των τοποθετήσεων της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με αυτό το θέμα.
Το χτεσινό «Εθνος» σημειώνει ότι «με φυγή προς τα εμπρός επιχειρεί η ηγεσία του ΚΚΕ να αποφύγει την ερμηνεία της πτώσης των εκλογικών ποσοστών, καθώς και κάθε αμφισβήτηση που μπορεί να προκληθεί στο εσωτερικό του κόμματος. Η μικρή υποχώρηση των δυνάμεων του κόμματος προβλημάτισε τον Περισσό και πολύ περισσότερο τα μέλη του».
Το «Εθνος της Κυριακής» σημειώνει ότι «πίσω από τις λέξεις επιβεβαιωνόταν η ανησυχία της ηγεσίας του κόμματος, καθώς σε όλες τις κομματικές οργανώσεις υπήρξε προβληματισμός και βουβαμάρα. Κάποιοι βιάστηκαν να ερμηνεύσουν αυτό το αποτέλεσμα ως αφορμή για νέες αλλαγές στην πυραμίδα του κόμματος», ενώ ακόμα λέει πως «όσοι γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στον Περισσό, λένε ότι δε θα βιαστεί να παραδώσει τη σκυτάλη (σ.σ. η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ). Αλλοι θεωρούν ότι πλέον έχει ανοίξει ο δρόμος της διαδοχής και αυτό δεν αποκλείεται να γίνει πολύ πριν κλείσει χρόνο η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».
Από κοντά και η κυριακάτικη «Αυγή», θέτει απερίφραστα τη στόχευση του δημοσιεύματος, χρησιμοποιώντας τον τίτλο «ΚΚΕ: Τα αδιέξοδα μιας στρατηγικής»! Εκεί, ανάμεσα στα άλλα φαιδρά, καταγράφονται και τα παρακάτω: «Ολα φαίνεται ότι ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο, όταν το 18ο συνέδριο του ΚΚΕ "μέσα σε κλίμα επαναστατικής αισιοδοξίας" κήρυττε στην απόφασή του την επιστροφή στον σταλινισμό, τον αθώωνε για τα ιστορικά του λάθη και ουσιαστικά τον ταύτιζε με τον σοσιαλισμό». Τονίζεται ακόμα ότι «το πραγματικό πρόβλημα του ΚΚΕ είναι ότι δεν θέλει να του αμφισβητηθεί "η σωστή γραμμή του", που αποτελεί το συνεκτικό στοιχείο της ηγετικής του ομάδος. Ομως στις εκλογές της περασμένης Κυριακής απέτυχαν βασικές στρατηγικές του επιλογές» και πως «ίσως μια άλλη ηγεσία με μια άλλη στρατηγική για την αριστερά να ήταν πιο αποτελεσματική. Ομως αυτό σημαίνει ότι κλείνει ο ιστορικός κύκλος της ηγεσίας του κόμματος από τις αρχές της δεκαετίας του '90».