Σαν να απογοητεύτηκε ο Γ. Δραγασάκης, στέλεχος του ΣΥΝ, απ' τα αποτελέσματα της συνόδου των G20. Δήλωσε προχτές σχετικά στον ρ/σ «Κόκκινο»: «Πολλοί περίμεναν ότι το G20, δηλαδή οι 20 μεγαλύτερες χώρες που συνήλθαν στην Αμερική, θα κατέληγαν σε κάποιες θετικές αποφάσεις. Δυστυχώς τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά, δηλαδή σε κανένα θέμα δεν πήραν κάποια απόφαση η οποία να κατατείνει στη δίκαιη τουλάχιστον κατανομή των βαρών της κρίσης (...) Δηλαδή κανένα μέτρο για τους φορολογικούς παραδείσους, κανένα μέτρο για τον ουσιαστικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, κανένα συγκεκριμένο μέτρο κατά της παγκόσμιας φτώχειας και της ανεργίας».

Και περισσότερο απογοητευμένος απ' το ότι «δεν μπήκε καν στην ατζέντα των συζητήσεων η πρόταση να υιοθετηθεί ο φόρος Τόμπιν (...) ένας μικρός φόρος πάνω σε συναλλαγές που γίνονται παγκοσμίως πάνω στο συνάλλαγμα, τα παράγωγα και άλλα χρηματοπιστωτικά προϊόντα (...) Δυστυχώς λοιπόν, παρ' όλο που η μετάβαση από το G8, από τις οκτώ μεγαλύτερες χώρες, στο G20, αξιολογήθηκε από πολλές πλευρές ως μια θετική εξέλιξη, είμαστε υποχρεωμένοι να παρατηρήσουμε ότι το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει αυτές τις προσδοκίες».

Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι τι προσδοκά κι αν απογοητεύεται η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να προσδοκά ο ήλιος να ανατείλει απ' τη δύση. Το ίδιο είναι με το να προσδοκά κανείς ότι οι G20 θα αποφασίσουν φιλολαϊκά μέτρα. Το ζήτημα είναι ότι αποπροσανατολίζει το λαό ότι είναι ποτέ δυνατόν ο καπιταλισμός να φροντίσει κάτι άλλο πέρα απ' τα στενά του συμφέροντα. Και το χειρότερο είναι ότι όποιος άνθρωπος του μόχθου τον πιστεύει, οδηγείται τελικά στην απογοήτευση.