«Ο σκοπός της προτεινόμενης διάταξης, η οποία αφορά στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, ως σύνολο, είναι ο συντονισμός των δράσεων που αφορούν στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, η παρακολούθηση προσφοράς και ζήτησης υπηρεσιών υγείας, η κατανομή των υγειονομικών πόρων, η παρακολούθηση της διαχειριστικής εξέλιξης των δαπανών υγείας, η λήψη μέτρων για τον εξορθολογισμό τους και η εκτίμηση των αναγκών του πληθυσμού για παροχή υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής ασφάλισης.

Επιπροσθέτως, με την προτεινόμενη διάταξη θα εξασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα των υποδομών πληροφορικής, υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και ο συντονισμός δράσεων που αφορούν στη μηχανοργάνωση του συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας (φάρμακα, υγειονομικό υλικό, ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός, ιατρικές πράξεις)».

Η αναφορά στο «συντονισμό δράσεων» και «σε προσφορά και ζήτηση», παραπέμπει ευθέως στη λογική διαχείρισης των κρατικών πόρων αλλά και αυτών των ασφαλιστικών ταμείων με κριτήριο τη λογική του «κόστους» και με στόχο την ολοένα και μεγαλύτερη απαλλαγή κράτους και εργοδοσίας από εισφορές και στην Ασφάλιση και στην Υγεία. Επομένως και στην άκρατη εμπορευματοποίηση, μετακυλίοντας συνεχώς όλο το «κόστος» στους εργαζόμενους. Αυτό άλλωστε υπηρετεί και το σπάσιμο των κλάδων Ασφάλισης - Υγείας στο ΙΚΑ. Ηδη η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει την προώθηση του συστήματος της κάρτας Υγείας για τους ασφαλισμένους, που είναι η πίστωση παροχών μέχρι ένα χρηματικό όριο που θα καθορίζεται από τα «ιατρικά και φαρμακευτικά πρωτόκολλα», τα οποία ήδη έχουν νομοθετηθεί.

Ετσι τα υπάρχοντα ασφαλιστικά Ταμεία ή τα ενοποιημένα Ταμεία, αφού η κυβέρνηση προχωρά στην ενοποίηση με στόχο παροχές στο ελάχιστο, δηλαδή και μέσω της ενοποίησης κατάργηση των παροχών υπηρεσιών Υγείας, ουσιαστικά δε θα παρέχουν πλέον υπηρεσίες Υγείας για τους ασφαλισμένους τους, αλλά όσα έχουν τέτοιες υπηρεσίες, θα τις λειτουργούν με επιχειρηματικά κριτήρια και θα τις πωλούν σε όλους όσοι διαθέτουν κάρτα Υγείας. Για παράδειγμα, το ΙΚΑ στους δημοσίους υπαλλήλους, αν και γι' αυτούς υπάρχει πρόταση από την ΑΔΕΔΥ να ενταχθούν στο ΙΚΑ, με το πρόσχημα να μη θεωρείται το Ταμείο τους επαγγελματικό, όπως αποφάσισε το Ευρωδικαστήριο.

Οι ασφαλισμένοι οποιουδήποτε Ταμείου (μέχρι να ενοποιηθούν όλα) αλλά και των επαγγελματικών ιδιωτικοποιημένων, για τη δημιουργία των οποίων ανοίγει ο δρόμος, (είναι η προοπτική με το 2ο πυλώνα στην Κοινωνική Ασφάλιση), και που θα αναλάβουν να λειτουργούν οι ασφαλιστικές εταιρείες, θα αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας και μέσω της κάρτας υγείας και μέσω της συμπληρωματικής - επαγγελματικής ασφάλισης ανάλογα με τις εισφορές που ατομικά θα καθορίζουν για το τι υπηρεσίες επιλέγουν να έχουν, αλλά και μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης (αυτός είναι ο 3ος πυλώνας, σύμφωνα με τα σχεδιαζόμενα μέτρα) ή των άμεσων πληρωμών. Το συνολικό αυτό σύστημα οικοδομείται πάνω στην αρχή «των παραγωγών - πωλητών» και των «αγοραστών - πελατών» σε υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας.

Η αγορά αυτών των υπηρεσιών μπορεί να γίνεται για την εξωνοσοκομειακή περίθαλψη από:

-- Υπηρεσίες ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ)

-- Κέντρα Υγείας

-- Ιδιώτες γιατρούς συμβεβλημένους με τα Ταμεία

-- Επιχειρηματικούς ομίλους (ιδιωτικά ΚΥ)

-- Δημοτικά ιατρεία

-- Ιδιωτικά νοσοκομεία

-- ΜΚΟ (Κοινωνική οικονομία, άτυπη φροντίδα Υγείας - Πρόνοιας) που ενδεχομένως να είναι φθηνότερη γιατί θα χρησιμοποιούνται ταχύρρυθμα καταρτισμένοι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι και κυρίως γυναίκες (λόγω εξειδίκευσής τους στην οικογένεια).

Με παρόμοιο τρόπο θα γίνεται η αγορά στη νοσοκομειακή περίθαλψη, από Νοσοκομεία εμπορευματοποιημένα, του Δημοσίου, των Ταμείων, των ΜΚΟ, των Δήμων.

Ολ' αυτά ως κατευθύνσεις αποφασίστηκαν στη Σύνοδο υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ το Μάη και εγκρίθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής που ακολούθησε στην Πράγα, ως κατευθύνσεις γοργής προώθησης μέτρων στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Ετσι η κυβέρνηση βιάζεται να τα προωθήσει.

Πώς θα υλοποιηθούν αυτά; Στην ίδια τροπολογία στο συγκεκριμένο ν/σ, σε άλλο άρθρο προβλέπονται τα εξής:

«1. Για τη διενέργεια των προμηθειών και την παροχή υπηρεσιών σημαντικής οικονομικής ή τεχνολογικής αξίας του δημοσίου και των ΝΠΔΔ που αφορούν στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα ως σύνολο, σε σχέση ιδίως με φάρμακα, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, υγειονομικό υλικό και ιατρικές πράξεις, αρμόδια είναι η Επιτροπή που αποτελείται από τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Πρόεδρος της επιτροπής ορίζεται ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.

2. Η επιλογή των προμηθειών και υπηρεσιών που υπάγονται στην αρμοδιότητα της Επιτροπής γίνεται με κοινή απόφαση των ανωτέρω Υπουργών. Με όμοια απόφαση ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

3. Η Επιτροπή αποφασίζει για το είδος της διαγνωστικής διαδικασίας που θα τηρηθεί, για το φορέα διενέργειάς της, την κατακύρωση, την ανάθεση ή τη ματαίωση του διαγωνισμού. Ο φορέας διενέργειας της διαγνωστικής διαδικασίας αναφέρεται μόνο στην Επιτροπή για το διαγωνισμό και για οποιοδήποτε θέμα σχετίζεται με αυτόν».

Τι σημαίνουν τα παραπάνω με απλά λόγια; Οτι οι υπουργοί αποτελούν μέλη μιας επιτροπής που θα αποφασίζει ποιος θα πουλάει υπηρεσίες, πόσο θα τις πουλάει, από πού θα αγοράζονται φάρμακα και ιατροτεχνικός εξοπλισμός για τα ασφαλιστικά ταμεία, όλα με βάση τα επιχειρηματικά κριτήρια, δηλαδή το κέρδος, εντάσσοντας ολοένα και περισσότερο τις επιχειρήσεις του τομέα Υγείας στο δημόσιο σύστημα Υγείας για άρμεγμά του. Στην ουσία και τα ασφαλιστικά ταμεία των κλάδων Υγείας μετατρέπονται σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών Υγείας. Ετσι με φερετζέ τη «διαχείριση και το νοικοκύρεμα των δημοσίων δαπανών και αυτών των ασφαλιστικών ταμείων», τα εντάσσουν και αυτά στην επιχειρηματική δραστηριότητα καταργώντας την όποια κοινωνική χροιά διατηρούν ως τώρα. Είναι ουσιαστικά η διαβόητη προπαγανδιστική «δημοσιοποίηση των ιδιωτών υγείας» του τέως υπουργού Υγείας και νυν δημάρχου Αθήνας Νικ. Κακλαμάνη. Οι ιδέες βεβαίως ξεκινούν από το ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας του Αλ. Παπαδόπουλου που ήθελε να εντάξει τις υπηρεσίες Υγείας του ΙΚΑ σε ανάλογη διαδικασία, γεγονός που οδήγησε στη γνωστή κόντρα με τον τότε διοικητή Μ. Νεκτάριο.

Ουσιαστικά, μ' αυτές τις διατάξεις ανοίγεται νέος δρόμος ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης και πεδίον δόξης κερδοφορίας λαμπρόν, με την ολοκληρωτική διείσδυση των επιχειρηματιών στους κλάδους Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων, αλλά τη... νύφη θα την πληρώνουν οι εργαζόμενοι που θα ξεπαραδιάζονται. Δεν είναι τυχαίο ότι επικεφαλής μιας υπουργικής επιτροπής για την Ασφάλιση και την Υγεία είναι ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.