Η επιδίωξη της ΕΕ και όλων όσοι στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου για εργαζόμενους ομήρους, ανασφάλιστους, με δουλειά με ημερομηνία λήξης είναι γνωστή. Οπως γνωστή είναι και η βούληση των δημάρχων που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ να πρωτοστατούν στην εφαρμογή της. Θυμίζουμε την πιο παλιά απόφαση της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) να εφαρμοστεί η μερική απασχόληση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και την ανυπομονησία της να συμμετάσχει σε κοινό πρόγραμμα με τον ΟΑΕΔ που προβλέπει την πρόσληψη 20.000 ανέργων στους δήμους, για 36 μήνες. Ζήτημα για το οποίο το ΔΣ της ΚΕΔΚΕ ετοιμαζόταν σε προχτεσινή του συνεδρίαση να καταλήξει τις τελευταίες λεπτομέρειες, αλλά ο πρόεδρός του Ν. Κακλαμάνης απέσυρε το θέμα από τη συζήτηση.

Ο λόγος; Επιστολή του προέδρου του ΟΑΕΔ, Γ. Βερναδάκη, προς τους δήμους της χώρας, με την οποία τους καλεί να αξιοποιήσουν το «πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων και φορέων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για την πρόσληψη επιδοτούμενων ανέργων» στο πλαίσιο της μετατροπής του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης. Πρωτοβουλία η οποία ενόχλησε τον Ν. Κακλαμάνη ο οποίος έκρινε την επιστολή «απαράδεκτη και σαφέστατα ανταγωνιστική».

Στην επιστολή του ΟΑΕΔ οι δήμοι μαθαίνουν ότι αποκτούν τη δυνατότητα «να καλύψουν γραφειοκρατικές διαδικασίες, να καλύψουν πρόσκαιρες ή εποχικές υπηρεσιακές ανάγκες, σε ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων», ότι «έχουν τη δυνατότητα οιανδήποτε χρονική στιγμή να προσλάβουν οιονδήποτε άνεργο», με αμοιβή που θα καλύπτει ο ΟΑΕΔ σε ποσοστό αντίστοιχο του επιδόματος ανεργίας. Δηλαδή, αντί ο δήμος να δημιουργεί θέσεις σταθερής και πλήρους απασχόλησης, όχι μόνο διαιωνίζει την ομηρία χιλιάδων, αλλά και χρησιμοποιεί τα χρήματα τα οποία οι εργαζόμενοι δίνουν στον ΟΑΕΔ για να παρουσιάζεται ότι αντιμετωπίζει την ανεργία.

Να σε ποιο σημείο έχει φτάσει η αποφασιστικότητα όσων στηρίζουν τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων που χρειάζεται η κερδοφορία του κεφαλαίου: να διαγκωνίζονται για το ποιος πετυχαίνει καλύτερα να μετατρέπει τους εργαζόμενους σε αναλώσιμο προϊόν, που θα πρέπει μάλιστα να νιώθει κι ευγνώμων γιατί του δίνουν μισή δουλειά - μισή ζωή. Με την ίδια αποφασιστικότητα πρέπει να απαντήσουν και οι εργαζόμενοι, οργανώνοντας την πάλη τους για το δικαίωμα σε σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα, γιατί αυτό και μόνο αυτό ικανοποιεί τις ανάγκες τους.