Βγαίνοντας από την έτσι κι αλλιώς ελπιδοφόρα «πασχαλιά» - γιορτή προϋπάρχουσα της χριστιανικής εκδοχής της - και λίγο πριν από την επίσης ελπιδοφόρα Πρωτομαγιά - μέρα που απόκτησε νόημα όταν οι εργάτες όπου Γης συναντήθηκαν με την επαναστατική θεωρία, αντί για σχόλια επί της παραπολιτικής, και καθότι οι μέρες προσφέρονται για διάβασμα, ας ασκήσουμε λίγο το κριτήριό μας:

Η είδηση: Ξεπέρασε ήδη το ένα τρισ. δολάρια η «ένεση» κρατικού χρήματος που δίνεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στις επιχειρήσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Το κουίζ: «Τώρα που η παγκόσμια οικονομική κρίση ασκεί την καταστροφική της δράση, σπρώχνοντας στον πάτο ολόκληρα στρώματα μεσαίων και μικρών καπιταλιστών (...) καταδικάζοντας στην πείνα τα εκατομμύρια της εργατικής μάζας, όλοι ρωτούν: ποια είναι η αιτία της κρίσης, ποια είναι η βάση της, πώς να την καταπολεμήσουμε, πώς να την εξαλείψουμε; Επινοούνται οι πιο ποικιλόμορφες "θεωρίες" κρίσεων. Προτείνονται ολόκληρα σχέδια "άμβλυνσης", "πρόληψης", "εξάλειψης" της κρίσης. Οι αστικές αντιπολιτεύσεις τα φορτώνουν στις αστικές κυβερνήσεις που, βλέπετε, "δεν πήραν όλα τα μέτρα" για να προλάβουν την κρίση. Οι "δημοκράτες" κατηγορούν τους "ρεπουμπλικάνους", οι "ρεπουμπλικάνοι" τους "δημοκράτες" (...) είναι ευνόητο πως όλες αυτές οι "θεωρίες" και τα σχέδια δεν έχουν τίποτε το κοινό με την επιστήμη. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι μπροστά στην κρίση οι αστοί οικονομολόγοι αποδείχτηκαν πέρα για πέρα χρεοκόποι (...) οι κύριοι αυτοί θέλουν να ξεχνούν ότι οι οικονομικές κρίσεις γεννήθηκαν μαζί με τη γέννηση της κυριαρχίας του καπιταλισμού (...) όλοι τους επιχείρησαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους με αντικειμενικό σκοπό την "πρόληψη" και την "εξάλειψη" των κρίσεων. Ολοι τους όμως έπαθαν ήττα, και έπαθαν ήττα γιατί είναι αδύνατο να προληφθούν ή να εξαλειφθούν οι οικονομικές κρίσεις μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού (...) τι το εκπληκτικό λοιπόν αν τα μέτρα των αστικών κυβερνήσεων στην πραγματικότητα δεν οδηγούν στην άμβλυνση της κρίσης, στην ανακούφιση των μαζών των εκατομμυρίων εργαζομένων, μα σε νέες κηρύξεις χρεοκοπιών, σε νέο κύμα ανεργίας, στην καταβρόχθιση των λιγότερο ισχυρών από τις πιο ισχυρές καπιταλιστικές ενώσεις;».

Ποιος τα είπε αυτά και πότε; (όποιος γνωρίζει την απάντηση στο κουίζ, να μην την ανακοινώσει δημόσια, αν δεν αντέχει να λουστεί χαρακτηρισμούς και χαρακτηρισμούς. Γνωρίζοντας όμως την απάντηση μπορεί να οργανώσει έτσι το καθήκον του, που να μην έχουν τόπο να σταθούν όλοι αυτοί που ψάχνουν να βρουν λύση στη καπιταλιστική κρίση με διατήρηση του καπιταλισμού).