Δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ μοιράζει η κυβέρνηση της ΝΔ στο μεγάλο κεφάλαιο. Δυσθεώρητα ποσά γεμίζουν τις τσέπες της εργοδοσίας και προωθούν κάθε μορφή ευέλικτης, φθηνής και χωρίς δικαιώματα απασχόλησης. Το κεφάλαιο, με τα ίδια επιχειρήματα, χτυπά κάθε εργατικό δικαίωμα. Προχωρά σε χιλιάδες απολύσεις και διαθεσιμότητες, μειώνει τις μέρες ή τις ώρες εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών, προκειμένου να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης στις πλάτες των εργατοϋπαλλήλων.

Την άγρια αντεργατική επίθεση στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τις προτάσεις περί δήθεν εναλλακτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Δηλαδή, για τον εξωραϊσμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Την ίδια στάση κρατά και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Προτάσσει το «διάλογο» με τους εργοδότες, τους οποίους αποκαλεί «κοινωνικούς εταίρους». Προβάλλει αιτήματα που έχει διαμορφώσει με βάση τις αντοχές του συστήματος, των καπιταλιστών και της κερδοφορίας τους. Ισχυρίζεται ότι είναι «ουτοπία» και «μαξιμαλισμός» να διεκδικείς αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατών.

Οι ταξικές δυνάμεις προβάλλουν μια εκ διαμέτρου αντίθετη θέση. Κεφάλαιο και εργάτες δεν είναι «εταίροι», είναι ταξικοί αντίπαλοι. Ο,τι είναι σε όφελος του κεφαλαίου είναι σε βάρος της εργατικής τάξης. Και το αντίστροφο. Με αυτήν τη λογική καλούν τους εργάτες να αντιπαλέψουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών. Αποτελεί μονόδρομο ο ανυποχώρητος ταξικός αγώνας με αιτήματα που διαμορφώνονται στη βάση των αναγκών των εργατών.

Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, η Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών, πριν λίγες μέρες, υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις από 7,6% έως 9,7%, σε ιδιαίτερα υψηλά μεροκάματα. Το Συντονιστικό των ταξικών σωματείων στο Μέταλλο, κλιμακώνοντας τον πολύμηνο αγώνα, ανάγκασε τη διοίκηση του ΟΑΕΔ να δώσει 1.000 ευρώ έκτακτη οικονομική ενίσχυση σε όλους τους ανέργους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, λόγω των γιορτών του Πάσχα. Η δημοτική αρχή του Δήμου Νίκαιας κατόρθωσε μέσα από πολύχρονο και πολύμορφο αγώνα να εντάξει 167 συμβασιούχους στο μόνιμο προσωπικό του δήμου, όταν άλλες δημοτικές αρχές, στη διοίκηση των οποίων είναι δυνάμεις από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, συμμορφωμένες στους νόμους, τους απέλυσαν.

Οι κατακτήσεις αυτές δε θα ήταν εφικτές, αν κινούνταν στη λογική του «εφικτού». Αν οι αμμοβολιστές διεκδικούσαν αυξήσεις σύμφωνα με όσα μπορεί και θέλει να δώσει η εργοδοσία. Αν το Συντονιστικό των ταξικών σωματείων πήγαινε σε «διάλογο» για να προβάλει προτάσεις διαχείρισης των επιδοτήσεων των εργοδοτών. Αν ο δήμος Νίκαις αποδεχόταν τη «νόμιμη» λύση να προσλάβει εργαζόμενους μέσω προγραμμάτων ευέλικτων μορφών εργασίας και να απολύσει όσους οι συμβάσεις τους έληγαν κάθε φορά.

Οι πρόσφατες κατακτήσεις των ταξικών δυνάμεων, της δημοτικής αρχής Νίκαιας, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, δείχνουν ξεκάθαρα ότι η πάλη, που αμφισβητεί τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για τη βελτίωση των όρων ζωής και δουλειάς της εργατικής τάξης, και αυτός που μπορεί να διαμορφώσει τους όρους για την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Γιατί το δίκιο των εργατών δεν κερδίζεται στα λόγια. Ούτε στους συμβιβασμούς με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκφραστές, με τον ευρωμονόδρομο και τα κόμματά του, όπως πασχίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για να εξωραΐσει την εκμετάλλευση. Αλλά στους δρόμους της ανυπακοής και απειθαρχίας.