Οι αρχαίοι μύθοι έκρυβαν μεγάλες αλήθειες. Λ.χ. ο μύθος περί της Αργοναυτικής Εκστρατείας και η αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος έκρυβε την προσπάθεια των Ελλήνων να βάλουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο της Μαύρης Θάλασσας. Τη διαλεκτική αλήθεια αυτού του μύθου τη μισοείπε ο γεωγράφος Στράβων (1ος π.Χ.-1ος μ.Χ.) κι έπειτα την αποκάλυψε περισσότερο ο Ρωμαίος ιστορικός Αππιανός (2ος μ.Χ.), γράφοντας ότι οι κάτοικοι της Κολχίδας φορούσαν δέρας (προβιά) και τοποθετούσαν σ' αυτό τη χρυσοφόρο άμμο που μάζευαν, άμμο που μετέφεραν τα ποτάμια που πήγαζαν στον Καύκασο.

Απόδειξη του μεγάλου ορυκτού πλούτου της «πολύχρυσης» πατρίδας της μυθικής Μήδειας αποτελεί η πολυταξιδεμένη αρχαιολογική έκθεση «Από τη χώρα του χρυσόμαλλου δέρατος: Θησαυροί της αρχαίας Κολχίδας», που εγκαινιάστηκε χτες στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι), με ομιλητές τον διευθυντή του μουσείου, Αγγελο Δεληβοριά, τους Ελλήνες προϊστορικούς αρχαιολόγους Χρήστο Ντούμα και Βασιλική Αδρύμη - Σισμάνη και ξένους ομολόγους τους. Η έκθεση (θα λειτουργεί μέχρι τις 6/4), που τελεί υπό την αιγίδα της Ουνέσκο, προέρχεται από το Εθνικό Μουσείο Γεωργίας στην Τιφλίδα και συνοδεύεται με επιστημονική έκδοση - κατάλογο των εκθεμάτων, περιλαμβάνει 140 αντικείμενα που αποκάλυψαν ανασκαφές στο Βάνι (θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Κολχίδας): 100 κοσμήματα, από χρυσό και ασήμι, καθώς και ασημένια και χάλκινα σκεύη, που χρονολογούνται από τον 5ο-20ό π.Χ. αιώνα, και βρέθηκαν σε τάφους και ιερά κτίρια. Εξαιρετικά αναπτυγμένη η αργυροχρυσοχοΐα στο Βάνι, ενώ τα αντικείμενα καταδείχνουν αλληλoεπιρροές και ομοιότητες (τεχνικών και σχεδίων) με την αρχαιοελληνική χρυσοχοϊκή τέχνη, καθώς στον 5ο, 4ο και 3ο π.Χ. αιώνα οι Ελληνες είχαν ισχυρές εμπορικο-οικονομικές σχέσεις με την Κολχίδα.