Οταν ο Αλαβάνος δήλωνε προχτές πως το κόμμα του παθαίνει ό,τι και ο Παπανδρέου, δε γνώριζε τι γράφει για το ίδιο θέμα την ίδια μέρα ο Ψυχάρης. Εκτός κι αν γνώριζε, οπότε είχανε μοιράσει ρόλους για διαφορετικά ακροατήρια. Σε κάθε περίπτωση ας πρόσεχε.

Τα «φο μπιζού» (τα ψεύτικα, δηλαδή) δεν ταιριάζουν στους αριστοκράτες, εκτός κι αν έχουν ξεπέσει. Αυτός που παραμένει αριστοκράτης αλλά όλο και πιο συχνά καταφεύγει στο ψεύτικο κινδυνεύει πάντα να του βάζει τα γυαλιά ο ανερχόμενος αστός.

Ο Παπανδρέου έμεινε στην Ιστορία ακριβώς γιατί πήρε αριστερά συνθήματα και τα ξεφτίλισε. Και δίκαια η αστική τάξη τον θεωρεί ήρωά της. Οταν ο Αλαβάνος επικαλείται τον Παπανδρέου θέλει να περάσει τη σκέψη ότι ταυτίζεται με τους «δημοκράτες» του ΠΑΣΟΚ. Εμφανίζεται, δηλαδή, να του διαφεύγει ότι στον καιρό του ήδη ο Παπανδρέου είχε φροντίσει να ταυτίσει την έννοια του «δημοκράτη» με την πράξη «άρπαξε και συ ένα κόκαλο απ' όσα περισσεύουν στο τραπέζι», πράξη με την οποία χιλιάδες και χιλιάδες έγιναν συνένοχοι σ' έναν καπιταλισμό με «συμμετοχική δημοκρατία».

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ, δεν κάνει τίποτα άλλο απ' ό,τι κάθε άλλος εκπρόσωπος του κόμματός του, καθότι «έξις δευτέρα φύσις» κι απ' αυτό δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας οπορτουνιστής.

Αλλά απ' αυτό μέχρι να δηλώνουν όλοι τους μαζί ότι το κόμμα τους δέχεται επίθεση, γιατί προκάλεσε ανισορροπία στο σύστημα, ε, πάει πολύ. Η ανισορροπία προκύπτει μόνο απ' όσα λένε και κάνουν μέρα με τη μέρα. Τη μια μέρα «εξέγερση τα τυφλά χτυπήματα των κουκουλοφόρων» και την άλλη «η κουκούλα εχθρός της δημοκρατίας». Ας διαλέξουν. Αν και δε μας αφορά, για έναν απλό λόγο. Η αστική δημοκρατία, μια νέτη σκέτη δικτατορία του κεφαλαίου είναι. Αυτοί που θέλουν να την υπερασπίσουν ως δημοκρατία για όλους ας βρουν και τα χτένια.

Μέχρι τότε ας μας επιτρέψουν να εντοπίζουμε «τα καλά και συμφέροντα» που εκφράζει κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Οπως αυτουνού του δυστυχή που, ως Γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, συναγωνίζεται τον Παπαδημούλη για το ποιος θα αποδειχτεί καλύτερος αντικομμουνιστής. Εφτασε να παρομοιάζει το κόμμα του με το φάντασμα του κομμουνισμού! Τι έχουν να δουν τα ματάκια μας ακόμα;

Ασχετο: Θρίλερ, λέει, με τις βόμβες από τον Αστακό για το Ισραήλ. Κολοκύθια. Μια απλή εμπορική πράξη είναι. Οι προηγούμενοι το έκαναν μέσα από τη βάση της Σούδας, οι άλλοι από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης κι αυτοί από τον Αστακό. «Διευκολύνσεις» το λένε κι αφορά τη συμμαχία των εμπόρων. Ναι, αίμα κι ιδρώτα εμπορεύονται. Και απ' αυτό βγαίνει το χρυσάφι τους. Δηλαδή και από τις δολοφονίες λαών...