Μέχρι πρόσφατα, η νεότερη ελληνική ιστορία είχε καταγράψει τα «τρία δεν», με τα οποία ο Κ. Καραμανλής διαβεβαίωνε (ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) τους εργαζόμενους ότι θα δείξει σεβασμό στα συνταξιοδοτικά και, γενικότερα, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις τους. Πρόκειται για τα γνωστά «τρία δεν» που ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, την άνοιξη του 2008, με το νέο αντιασφαλιστικό νόμο, που υπερψήφισαν όλοι οι βουλευτές της ΝΔ, ανεξαρτήτως αν διαφωνούσαν (στα λόγια) ή συμφωνούσαν.

Από προχτές, στη νεότερη ελληνική ιστορία, ήρθαν να προστεθούν και τα «τρία δεν», που βγήκαν δημόσια από το στόμα του βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Μανώλη, που αρέσκεται να το ...παίζει «αντάρτης». Με αφορμή τις σφοδρές αντιδράσεις που προκάλεσαν - και στη λαϊκή βάση της ΝΔ - οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση με την αντεργατική τροπολογία για τις ΔΕΚΟ ή πρώην ΔΕΚΟ, ο βουλευτής της ΝΔ επανήλθε ...δριμύτερος, δηλώνοντας με νόημα: «Εγώ όφειλα να πω στην παράταξή μου τη διαφωνία. Επειδή εγώ δεν μπορώ να ρίξω την κυβέρνηση, είπα ότι επειδή βλέπω ότι υπάρχει η δυνατότητα να μην ψηφίσω, να μην ψηφίσω. Θα έλεγα την άποψή μου, θα έλεγα "παρών" και δεν θα ψήφιζα για να μη ρίξω την κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα, μου ειπώθηκε ότι θα υπάρξει αντικατάσταση, λέω να υπάρξει, δεν έχω πρόβλημα»!

Στην ουσία, δηλαδή, ο κύριος Μανώλης διατυπώνει - εκ του ασφαλούς - επιμέρους διαφωνίες με την κυβερνητική πολιτική, με στόχο όχι να προκαλέσει προβλήματα στην κυβέρνηση, αλλά για να καλμάρει τις αντιδράσεις ακόμη και απλών ψηφοφόρων της ΝΔ. Αυτή είναι η ουσία και όλα τα άλλα εκ του πονηρού.