Το τελευταίο διάστημα, το περίφημο θέμα της «διαπλοκής» έχει γίνει κύριο προπαγανδιστικό μέσο της αντιπολιτευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η όλη εξέλιξη του ζητήματος, μαζί με τη σημαντική πολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ αυτή τη βδομάδα, που έθεσε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, έδειξε ότι οι διάφορες «πρωτοβουλίες» αντίδρασης είναι στάχτη στα μάτια του λαού, αφού αφήνουν στο απυρόβλητο και νομιμοποιούν τις βασικές, κινητήριες αιτίες του φαινομένου.

Εκτός των άλλων, δημιουργούν και το έδαφος να αξιοποιούνται πολιτικά κόμματα και πολιτικοί στη διαμάχη που έχει πλέον έντονα ξεσπάσει για το ποιος επιχειρηματικός όμιλος θα αποσπάσει τα περισσότερα κέρδη. Η πίτα - Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο, μεγάλα έργα, Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, διείσδυση στα Βαλκάνια - είναι πολύ μεγάλη και ο ανταγωνισμός οξύτατος. Το θέμα δε βρίσκεται στην τοποθέτηση κατά ή υπέρ του α' ή β' επιχειρηματία, αλλά στην αντίθεση και στη σύγκρουση με την ταξική πολιτική που υπηρετεί συνολικά την εγχώρια και ξένη πλουτοκρατία.