«Οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, ως συνέχεια αυτής του ΠΑΣΟΚ, για την ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης μέσα και έξω από το δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας. H πολιτική αυτή επιδιώκει να μετατρέψει τα δημόσια νοσοκομεία σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, δηλαδή σε "super markets" υγείας. Αυτός ο σκοπός απαιτεί την κατάργηση επαγγελματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τη διαιώνιση της κατάστασης των εξευτελιστικών μισθών, την επιβολή όλο και μεγαλύτερων χαρατσιών στους ασθενείς».

Τα παραπάνω σημειώνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ σε Ερώτηση για τα προβλήματα νοσηλευτριών και νοσηλευτών που κατέθεσαν προς τον υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, απαιτώντας από την κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα. Την Ερώτηση υπογράφουν οι βουλευτές του Κόμματος Γιώργος Μαρίνος, Μπάμπης Χαραλάμπους, Γιώργος Μαυρίκος, Ελπίδα Παντελάκη, Βέρα Νικολαΐδου, Σταύρος Σκοπελίτης, Γιάννης Ζιώγας, Αχιλλέας Κανταρτζής, Νίκος Γκατζής, Τάκης Τσιόγκας, Κώστας Αλυσανδράκης και Νίκος Μωραΐτης.

Καταγράφοντας τις συνέπειες από τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, οι βουλευτές του ΚΚΕ σημειώνουν, ανάμεσα σε άλλα, ότι η υπερεντατικοποίηση της εργασίας οδηγεί σε δουλιά μέχρι εξάντλησης. Πιο συγκεκριμένα, στην Ερώτηση αναφέρεται: «Υπάρχουν νοσηλευτές/τριες που κάνουν 2 και 3 νυχτερινές βάρδιες τη βδομάδα ή δουλεύουν όλα τα Σαββατοκύριακα του μήνα, τους χρωστάνε δεκάδες ρεπό ή δουλεύουν για χρόνια σε βαριά ή κλειστά τμήματα χωρίς εναλλαγή. Σ' αυτές τις συνθήκες εργασίας υπονομεύεται η υγεία τους, το δικαίωμά τους για σταθερό και μειωμένο ημερήσιο χρόνο εργασίας, ελεύθερο χρόνο, ξεκούραση, επιμόρφωση, ψυχαγωγία, οικογενειακή ζωή.

Ταυτόχρονα, οι επαγγελματικές ασθένειες και τα εργατικά ατυχήματα στους υγειονομικούς κυριολεκτικά θερίζουν (μυοσκελετικά προβλήματα, λοιμώξεις όπως φυματίωση, ηπατίτιδες, προβλήματα από έκθεση σε τοξικές ουσίες όπως χημειοθεραπείες, επαγγελματική εξουθένωση κ.ά.). Για την προστασία της Υγείας και Ασφάλειας όμως των εργαζομένων δε λαμβάνεται σχεδόν κανένα μέτρο. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και για τις έγκυες νοσηλεύτριες δε λαμβάνονται προστατευτικά μέτρα (π.χ. απαγόρευση νυχτερινής εργασίας), παρότι είναι αυξημένος ο κίνδυνος των αποβολών και άλλων βλαβών. Επιπλέον, δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενες υπηρεσίες πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου μέσα στα νοσοκομεία, ενώ στο δημόσιο τομέα δεν έχουν κατοχυρωθεί τα ΒΑΕ».

Από την άλλη, με τη δικαιολογία της έλλειψης προσωπικού, έχουν επιβληθεί σε μεγάλο μέρος των νέων νοσηλευτών οι πιο απάνθρωπες σχέσεις εργασίας (προσωρινή απασχόληση, Stage, επικουρικοί κ.λπ.). Οι νέοι αυτοί μαζί με τους σπουδαστές που κάνουν πρακτική άσκηση βιώνουν ένα καθεστώς ουσιαστικά απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας. Ταυτόχρονα, τους τίθεται συνεχώς το ψευτοδίλημμα: ανεργία ή αλλότρια καθήκοντα ή υποαπασχόληση ή εξαντλητικά ωράρια και πολλαπλές βάρδιες (απόγευμα - πρωί - νύχτα). Γενικότερα, η παραβίαση κάθε νομοθεσίας για ωράρια και ρεπό είναι κοινός τόπος».

«Το στόχο της ιδιωτικοποίησης της Υγείας -συνεχίζει η Ερώτηση - εξυπηρετεί η παραχώρηση της καθαριότητας, σίτισης, φύλαξης κ.ά. των δημόσιων νοσοκομείων στην επιχειρηματική δράση, με ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων. Αυτό ετοιμάζονται τώρα να κάνουν και με τους νοσηλευτές, μέσα από τις ιδιωτικές νοσηλευτικές εταιρείες, που δόθηκε η δυνατότητα να ιδρυθούν.

Η υποβάθμιση και η εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος οδηγεί τους ασθενείς απευθείας στον ιδιωτικό τομέα της Υγείας, ενώ στην Πρόνοια η επιχειρηματική δράση εμφανίζεται με το μανδύα των φιλανθρωπικών και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Στον ιδιωτικό τομέα της Υγείας, ενώ τα κέρδη εκτοξεύονται στα ύψη, οι νοσηλευτές εξαθλιώνονται κυριολεκτικά από την υπερεντατικοποίηση, τις διπλοβάρδιες τα πολλαπλά καθήκοντα, τις ελαστικές μορφές εργασίας, τους εξευτελιστικούς μισθούς και τη μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Το καθεστώς γαλέρας έρχεται να συμπληρώσει η άγρια τρομοκρατία. Συχνότατες είναι οι τρομοκρατικές απολύσεις, οι αυθαίρετες μετακινήσεις, η άσκηση ψυχολογικής βίας κ.λπ. Η τρομοκρατία εμφανίζεται λίγο πιο συγκαλυμμένα αλλά δεν είναι διαφορετική στον δημόσιο τομέα. Το πρόγραμμα της δουλιάς και η αυθαίρετη τοποθέτηση στα τμήματα (συχνά δε λαμβάνεται υπόψιν ακόμη και ειδικότητα ή ειδίκευση), χρησιμοποιούνται σαν μέσο εκβιασμού και χειραγώγησης των εργαζομένων του κλάδου, από τις διοικήσεις και τις νοσηλευτικές διευθύνσεις.

Οι βάρδιες γίνονται αντικείμενο εκβιασμών κύρια για τις νέες μητέρες, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αφού τα ωράρια μητέρας και το πενθήμερο στην πράξη δεν ισχύουν. Το γεγονός αυτό, μαζί με την έλλειψη δημόσιων βρεφονηπιακών σταθμών, στην οποία έχει οδηγήσει η πολιτική ιδιωτικοποίησης της Πρόνοιας, οδηγεί στο να γίνει το μεγάλωμα των παιδιών ένας Γολγοθάς για τις νέες νοσηλεύτριες. Επιβεβαιώνεται έτσι στην πράξη ότι για τους εργοδότες η μητρότητα είναι υπό διωγμό».

«Τα προβλήματα, όμως, που αντιμετωπίζει το νοσηλευτικό προσωπικό έχουν τραγικές συνέπειες στους ίδιους τους ασθενείς, στην ποιότητα περίθαλψης και στην πορεία αποκατάστασης της υγείας τους», σημειώνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και συνεχίζουν: «Συγκεκριμένα, τα περισσότερα νοσηλευτικά τμήματα λειτουργούν κυριολεκτικά στα όρια επικινδυνότητας. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν μπορεί να προσφέρει ούτε τα στοιχειώδη για τη νοσηλεία των ασθενών. Σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς αναγκάζονται να πληρώνουν ιδιαίτερα μεγάλα ποσά για να εξασφαλίσουν και στο δημόσιο τομέα μια σχετικά ανεκτή περίθαλψη ή αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι συγγενείς ένα μέρος της νοσηλευτικής φροντίδας.

Σε αυτές τις συνθήκες, ακυρώνονται επαγγελματικά - επιστημονικά και οι ίδιοι οι νοσηλευτές, αφού δεν μπορούν στην ουσία να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους, δεν τους δίνονται οι δυνατότητες και ο χρόνος για να εξελιχθούν επαγγελματικά - επιστημονικά. Επιπλέον, η εκπαιδευτική πολυδιάσπαση δυσχεραίνει το έργο της φροντίδας των ασθενών και χρησιμοποιείται και ως μοχλός διάσπασης - χειραγώγησης των νοσηλευτών από τις διοικήσεις.

Τον ίδιο ρόλο χειραγώγησης και ενσωμάτωσης ολόκληρου του κλάδου στην ασκούμενη πολιτική, έχει αναλάβει το νέο ΝΠΔΔ, η Ενωση Νοσηλευτών Ελλάδας (ΕΝΕ). Αυτό αναδεικνύεται μέσα από τους καταστατικούς της στόχους, αλλά και μέσα από την πρόσφατη διαδικασία των εκλογών. Από την αρχή χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι αποκλεισμού κάθε διαφορετικής φωνής από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή που διόρισε το Υπουργείο Υγείας, αλλά και για την εκλογική διαδικασία υπάρχουν καταγγελίες για νοθεία και σοβαρές αυθαιρεσίες».