Βδομάδα των χαμένων ευκαιριών | ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

Βδομάδα των χαμένων ευκαιριών

«Αυτή η ταινία είναι ακατάλληλη» του Κέρμπι Ντικ

Αλλα συμβαίνουν έξω στους δρόμους, στις πλατείες, στα καφενεία, στις τηλεοράσεις και άλλα στις κινηματογραφικές αίθουσες! Φυσικά, δε λέω πως θα έπρεπε να έχουν μεταβληθεί και αυτές σε εκλογικά κέντρα. Αλλωστε, δεν αναφέρομαι μόνο στη συγκεκριμένη κινηματογραφική βδομάδα. Μιλάω γενικά! Νιώθεις πολύ αμήχανα, όταν είσαι κλεισμένος σε μιαν αίθουσα και παρακολουθείς μια ταινία, η οποία πόρρω απέχει από την πραγματικότητα. Από αυτά που συμβαίνουν έξω στη ζωή! Πώς να το κάνουμε! Νιώθεις ένοχος! Σαν να το έχεις σκάσει από τη σκοπιά σου...

Τέλος πάντων! Η ζωή συνεχίζεται μέσα σε αντιφάσεις! Το ντοκιμαντέρ του Κέρμπι Ντικ, «Αυτή η ταινία είναι Ακατάλληλη», τραβάει, διστακτικά και ανολοκλήρωτα είναι αλήθεια, την κουρτίνα πίσω από την οποία κρύβονται η υποκρισία και ο μηχανισμός λογοκρισίας στην Αμερική. Κουρτίνα τραβάει και η Ζιλί Ντελπί με την ταινία της «2 Μέρες στο Παρίσι», προσπαθώντας, στιγμές στιγμές με επιτυχία, να αποκαλύψει το γαλλικό μικροαστισμό. Από κοντά και ο Γερμανός Σεμπάστιαν Σίπερ («Ο Δικός μου Φίλος»), που εναποθέτει όλες τις ελπίδες του στη φιλία!

Μετά τις τρεις παραπάνω κριτικές συμπαθητικές απόπειρες έρχονται τρία θρίλερ να μας επαναφέρουν στην τάξη! Ο Μάικ Μπάρκερ με την καλογυρισμένη και σφιχτοδεμένη ταινία του «Ενας Αγνωστος Ανάμεσά Μας», μας διδάσκει οφθαλμόν αντί οφθαλμού! Πιο συγκρατημένος ο Βάι Κέουνγκ Λάου, με «Το Ποίμνιό» του, προσπαθεί να μας εξηγήσει πώς ένας άνθρωπος που κυνηγάει το έγκλημα κινδυνεύει, τελικά, να απορροφηθεί από αυτό! Και, τέλος, ο Μάνουελ Πράνταλ, με το «Ενοχο Μυστικό», μας διηγείται μιαν ιστορία αγάπης και εγκλήματος!