Αν δε δηλώνει πρωτοφανή και ασυγχώρητη άγνοια, τότε φανερώνει μέγιστη υποκρισία. Για την «Αυγή» μιλάμε, η οποία, στο χτεσινό της φύλλο, με αφορμή ένα ρεπορτάζ για το φοιτητικό κίνημα στο τελευταίο τεύχος του «Οδηγητή», επιτίθεται στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ, σημειώνοντας: «Ποτέ δεν πρόκειται να αντιληφθούν η ΚΝΕ και το ΚΚΕ ότι η αυτονομία των κινημάτων δεν είναι μία παραχώρηση, ένα χάιδεμα, μία αγκύλωση, αλλά ο αναγκαίος δομικός όρος για την ύπαρξη και την ανάπτυξη των κινημάτων στο πλαίσιο των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνικών σχηματισμών».

Ωστε έτσι, λοιπόν. Για την «Αυγή» και τον ΣΥΝ «η αυτονομία των κινημάτων» αποτελεί τον «αναγκαίο δομικό όρο για την ύπαρξη και την ανάπτυξή τους». Και τότε, γιατί δεν αφήνουν ήσυχα τα κινήματα να αναπτυχθούν; Γιατί παρεμβαίνουν σ' αυτά, με όποιον τρόπο μπορούν, ακόμη και «ανορθόδοξο»; Γιατί συμμετέχουν στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη που ξεδιπλώνεται στο πλαίσιο των κινημάτων; Γιατί συγκροτούν και λειτουργούν παρατάξεις, συμμετέχουν με ψηφοδέλτια στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων και στις εκλογές των συλλόγων, κλπ.; Γιατί γίνονται... συνεργοί των «δογματικών» κομμουνιστών στην υπονόμευση του «αναγκαίου δομικού όρου για την ύπαρξη και την ανάπτυξη των κινημάτων»; Γιατί δεν περιορίζουν τις όποιες δραστηριότητές τους αποκλειστικά και μόνο στην πολιτική παρουσία του ΣΥΝ; Εκτος των άλλων -πχ. σπάνια για τον ΣΥΝ συνέπεια λόγων και έργων- θα μείωνε και τη ζημιά που κάνουν στα κινήματα...