Η διαδρομή συνεχίστηκε, με στόχο να φτάσουμε στο Βίτσι. Μια σύντομη στάση στο Γάβρο, για να πάρουμε μαζί μας τον συναγωνιστή και αξιωματικό τότε του ΔΣΕ Δ. Σιομάδη.

"Από τη μια μεριά, ο κυβερνητικός στρατός συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις στις κορυφογραμμές του Βουτσίου, για να κάνει την τελευταία εξόρμηση και να μας κόψει από την Αλβανία και το Γράμμο.

Από την άλλη, ο ΔΣΕ οργανώνει και κάνει τη μεγάλη αντεπίθεση στις 20 Σεπτέμβρη του '48. Ολα τα τμήματα από το Δενδροχώρι, τη Ραμπατίνα, από την πλευρά της Κρυσταλλοπηγής έπρεπε μετά από την προπαρασκευή του πυροβολικού να περάσουν σε αντεπίθεση", περιγράφει ο Δ. Σιομάδης και νομίζεις ότι ξαναζεί τα γεγονότα.

"Η 14η Ταξιαρχία κρατούσε τη διάταξη στα Ρότο Γκλάβατα. Με εντολή του Γενικού Αρχηγείου, οι μαχητές του ΔΣΕ βγαίνουν στον Μπάρο σε 1.600 μέτρα υψόμετρο. Τον έλεγχο όλης της περιοχής είχε ο κυβερνητικός στρατός. Αρχίζει η επίθεση. "Αέρα", ακούγεται από παντού".

Ο ΔΣΕ με δύο διμοιρίες ξεκίνησε επίθεση από τα πλευρά και από τα νώτα. Μέσα σε 15 λεπτά όλος ο όγκος του κυβερνητικού στρατού άρχισε να οπισθοχωρεί. "Εμείς χτυπήσαμε την 32η ορεινή ταξιαρχία. Πιάσαμε το άλογο του ταξίαρχου με όλους τους χάρτες των επιχειρήσεων. Φύγανε και σταματήσανε στην Καστοριά. Εκεί συλλάβανε πολλούς φαντάρους. Σκοτώσανε γύρω στους 80 και αν δεν κάνω λάθος πέρασαν στρατοδικείο τον ταξίαρχο και στη συνέχεια τον εκτέλεσαν", περιγράφει ο Δ. Σιομάδης.

Ο Δημοκρατικός Στρατός γίνεται κυρίαρχος στο Μάλι Μάδι μέχρι και ψηλά στο Μάγκοβιτς, λίγο πιο χαμηλά από την κορυφή του Βιτσίου. Οργανώνεται η επιχείρηση σε Μπίκοβικ - Καζάνι, η οποία έγινε 11 - 12 Νοέμβρη του 1948.

Η περιγραφή συνεχίζεται από ένα ύψωμα στον αυχένα μεταξύ Αγίου Αντωνίου και Βυσσινιάς. Προηγουμένως περάσαμε από τον Κρανιώνα, ένα χωριό εγκαταλειμμένο που βρίσκεται στη βάση του υψώματος του Μπίκοβικ. "Ο Δημοκρατικός Στρατός κατέχει το Ρότο Γκλάβατα, το Μάλι Μάδι και το Μάγκοβιτς. Οι μοναρχοφασίστες κατείχαν το Μπίκοβικ και όλη την κορυφογραμμή προς την Κρανιώνα μέχρι τη γέφυρα του ποταμού.

Ο ΔΣΕ απλώθηκε και εγκαταστάθηκε αμυντικά. Αποφασίστηκε τότε από το Γενικό Αρχηγείο να δοθεί η μάχη της κατάληψης του Μπίκοβικ. Πιο κάτω, ήταν ένα πέταλο με τρία πολυβολεία και μπροστά είχαν συρματοπλέγματα. Παίρνουμε ένα αντιαρματικό των 37 χιλιοστών, με επικεφαλής τον Πέτρο Κωστούλα και 4 σκοπευτές. Μόλις ξημέρωσε, χτυπήσαμε και αχρηστεύσαμε τα τρία πολυβολεία. Ενας λόχος διέλυσε τα ναρκοπέδια, τα συρματοπλέγματα και πέρασε πρώτος στο Μπίκοβικ. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε σε 40 λεπτά, ενώ ταυτόχρονα εξελισσόταν προώθηση προς το Καζάνι για να τους παραπλανήσουμε.

Οι μοναρχοφασίστες αναδιοργανώνονται. Συγκέντρωσαν ένα σύνταγμα πυροβολικού, πολλές μοίρες αεροπορίας και ανακατέλαβαν το Μπίκοβικ. Αν είχαμε εφεδρείες, η έκβαση των επιχειρήσεων για το ΔΣΕ πιθανά να ήταν διαφορετική, όχι μόνο στη μάχη του Μπίκοβικ. αλλά γενικότερα". Με αυτά τα λόγια, κλείνει την αφήγησή του ο Δ. Σιομάδης.

Η διαδρομή συνεχίζεται. Κατεβήκαμε στο χωριό Βυσσινιά. Περάσαμε έξω από την Οξυά και πήραμε την ανηφόρα για την κορφή. Στο Βίτσι απέναντι σχεδόν από τη στρατιωτική βάση, παραμένει επιβλητικό το μνημείο του μίσους, που στήθηκε στην ψηλότερη κορφή για να μαρτυρά τη νίκη του μοναρχοφασισμού του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού σε μια από τις μάχες της ιστορίας.

Ο αγώνας, όμως, συνεχίζεται, είναι δύσκολος και θα 'ναι νικηφόρος, αν διδαχθούμε από την αξιοσύνη, τα ιδανικά και τον άδολο πατριωτισμό των προγόνων μας.