Ποιοι είναι εκείνοι, που πρώτοι και καλύτεροι βιάστηκαν να "απογοητευτούν", να "εξοργιστούν" ή να πανηγυρίσουν από την απολογία Οτσαλάν; Ποιοι είναι εκείνοι, που, χωρίς να λένε κουβέντα για τη στημένη δίκη και την πλήρως ελεγχόμενη ενημέρωση, έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν "προδότη" και "ικέτη για τη ζωή του"; Μα, φυσικά, εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να παραδοθεί στους διώκτες του. Είναι εκείνοι, που δεν κρύβουν το μίσος τους για τον αγώνα του κουρδικού λαού, αλλά και κάθε λαού που αντιστέκεται. Είναι εκείνοι, που χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να πλήξουν την αντίσταση των λαών στην αιματοβαμμένη νέα τάξη πραγμάτων, να σπείρουν απογοήτευση και ηττοπάθεια. Είναι, πρώτα απ' όλα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να παραδώσουν τον Οτσαλάν στην Αγκυρα να δικαστεί ως τρομοκράτης. Είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ, που, χωρίς καθόλου να νοιάζονται για τη δημοκρατία στην Τουρκία, πιέζουν με κάθε μέσο να ενταχθεί η γειτονική χώρα στην ΟΝΕ, προφανώς γιατί η δημοκρατία δεν είναι "ασύμβατη" με αυτήν στην ΕΕ. Είναι η κυβέρνηση Σημίτη, που τον "πέταξε έξω" από τη χώρα και τον παράδωσε στους διώκτες του. Ολοι αυτοί, τώρα, εμφανίζονται ξεδιάντροπα να ...θλίβονται για την "κατάντια" του Οτσαλάν.

Ε, όχι, πάει πολύ οι θύτες και ηθικοί αυτουργοί να κόπτονται για την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους.