Το μεγαλύτερο παράδοξο αυτού του "ανθρωπιστικού πολέμου". Η υιοθέτηση και υποστήριξη με όλα τα νόμιμα και παράνομα μέσα, ενός κατά την ονομασία τουλάχιστον "Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου", από ποιους; Από τους Αμερικανούς "ηγεμόνες" και τους "συνδαιτυμόνες" τους. Ο διαβόητος πλέον UCK από "ασύδοτη συμμορία τρομοκρατών" έχει νομιμοποιηθεί και μεταλλαχτεί με τη βοήθεια των "χορηγών" του σε ένα στρατό, που βρίσκεται ανά πάσα στιγμή έτοιμος, όταν λάβει τις διαταγές, να τινάξει τα Βαλκάνια στον αέρα.

Το εναρκτήριο λάκτισμα για τη "βία του πολέμου" δόθηκε, αλλά επειδή κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται από αέρος, πρέπει να νομιμοποιηθεί ένας "στρατός" που δε θα είναι του ΝΑΤΟ - το Βιετνάμ εξακολουθεί να στοιχειώνει τα όνειρα των "υπηκόων του ηγεμόνα" - αλλά θα αποτελεί τη δύναμη κρούσης, την εμπροσθοφυλακή των χερσαίων δυνάμεων, όταν και όποτε αυτές αναπτυχθούν. Ετσι ο UCK γίνεται ο κυριότερος σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για μία πιθανή επιτυχή έκβαση των πολεμικών τους επιχειρήσεων, όπως απροκάλυπτα τόνισε τρεις μέρες πριν αρχηγός του Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ στρατηγός Χένρι Σέλντον,που με τη βοήθεια των βομβαρδισμών κατάφερε να "αναστηθεί" και μετά από συντονισμένες ενέργειες να πυκνώσει τις γραμμές του. Εμπροσθοφυλακή, λοιπόν, αυτή η "σκοτεινή συμμορία".

Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ο χρόνος που εμφανίστηκε για πρώτη φορά ο UCK. Από αναφορές ειδικών αναλυτών για θέματα κατασκοπίας κλπ. στο Ιντερνετ, οι περισσότερες κλείνουν ότι ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80, αλλά η πρώτη παρουσία του έγινε το 1992 κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας, όπου περίπου 5.000 Αλβανοί θα συμμετάσχουν μαζί με τους "φανατικούς μουσουλμάνους" στο πλευρό των στρατιωτικών δυνάμεων των Βοσνιομουσουλμάνων, πολεμώντας ενάντια στους Βοσνιοσέρβιους. Κάποιοι την ίδια περίοδο επιμένουν ότι έκανε την εμφάνισή του και στη "νεογέννητη" τότε ΠΓΔΜ. Η "ειρηνευτική συμφωνία του Ντέιτον" αφήνει έξω το θέμα της αυτονομίας του Κόσσοβου, αλλά έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για το ίδιο το Κόσσοβο.

Το 1995 θα προχωρήσουν σε νέα ιδρυτική διακήρυξη, στην οποία θα θέσουν τους νέους στόχους. Ανεξαρτησία του Κόσσοβου και πιθανά στηριζόμενοι στα ακραιφνή εθνικιστικά στοιχεία των Αλβανών και όλων των αλβανικών "παλαιών πατρίδων", όπως τμήμα της ΠΓΔΜ, του Μαυροβουνίου, αλλά και της χώρας μας. Ολοι όμως συμφωνούν ότι μετά τη Συμφωνία του Ντέιτον ο UCK, υποστηριζόμενος από 1.000 μισθοφόρους από τη Σαουδική Αραβία, την Υεμένη, το Αφγανιστάν, θα αρχίσει να πραγματοποιεί επιθέσεις εναντίον όχι του σερβικού στρατού, αλλά κατά πολιτικών στόχων και της σερβικής αστυνομίας. Εκτεταμένη αρθρογραφία των "Νιου Γιορκ Τάιμς" κατά τη διάρκεια του 1997, στηριζόμενη στα στοιχεία της Ιντερπόλ, των ελβετικών αρχών, αλλά και της μυστικής υπηρεσίας του αμερικανικού Στρατού DIA, θα τονίσει τη συνεχώς "κλιμακούμενη διασύνδεση των Αλβανών χρηματοδοτών με το λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών κλπ.". Παράλληλα όλοι οι Αλβανοί μετανάστες στις δυτικές χώρες πληρώνουν "κεφαλικό φόρο" 3% των αποδοχών τους για την ενίσχυση του "στρατού και της κυβέρνησης της Πρίστινα". Αν νομίζει κανείς ότι ο UCK εξαγνίστηκε από τα "βρεφικά του αμαρτήματα λόγω παρανομίας" λανθάνει, καθώς αφού και μετά την υιοθέτησή του από τις μεγάλες δυνάμεις - φωτογράφηση του Χόλμπρουκ και του UCK - λανθάνει. Το γερμανικό περιοδικό "Κονκρίτ", στο τεύχος Μάρτη - λίγο πριν την έναρξη των βομβαρδισμών - στηριζόμενο στις εκθέσεις των αρχών Ασφαλείας της χώρας, αλλά και της Νορβηγίας και της Σουηδίας θα τονίσει ότι η Αλβανική Μαφία και ο UCK αποτελούν ένα και ομοούσιο σώμα.

Οταν πλέον οι βομβαρδισμοί θα αρχίσουν, ο UCK θα συνεχίσει τη δράση, εφορμώντας κυρίως από το αλβανικό έδαφος, αλλά και από την ΠΓΔΜ. Ο αποδεκατισμένος όμως "άτακτος στρατός" θα έχει σοβαρά προβλήματα. Η λύση για την ενίσχυσή του και τη μετάλλαξή του είναι ένας συνδυασμός στοιχείων:

• Υποχρεωτική στράτευση στα στρατόπεδα των πονεμένων και εξαθλιωμένων προσφύγων, ακόμα και υπό την απειλή όπλων.
• Προσκλητήριο προς όλους τους Κοσσοβάρους μετανάστες όπου Γης, για να λάβουν μέρος στον "αλυτρωτικό πόλεμο". Μεταφορά τους στην Αλβανία και αμέσως στα στρατόπεδα του βορρά της χώρας για εκπαίδευση.
• Προπαγανδιστική εκστρατεία σε όλες τις δυτικές χώρες για την ενίσχυση - σε άψυχο και έμψυχο υλικό - του UCK, με πρώτες τις ΗΠΑ.

Εκατοντάδες νεαροί Αλβανοί του Κόσσοβου που στρατολογήθηκαν λίγες μέρες πριν, κάπου στο εξωτερικό, συνεχίζουν να φτάνουν κατά κύματα στην Αλβανία, φεύγοντας κατ' ευθεία για το βορρά, όπου και εντάσσονται στην ήδη υπάρχουσα δύναμη του UCK. Εκεί εκπαιδεύονται στα όπλα, μαθαίνουν να διαβάζουν τους χάρτες και προετοιμάζονται ψυχολογικά για την αναμέτρηση με το σερβικό στρατό. Ο εξοπλισμός τους είναι πανάκριβος, οι στολές καινούριες, ενώ δημοσιογράφοι που καταφέρνουν να σπάσουν το "αφιλόξενο" της περιοχής - πολλές φορές τηλεοπτικά συνεργεία ή δημοσιογράφοι γίνονται αντικείμενο του μένους των "μαχητών" - και να αποσπάσουν κάποια ψήγματα της πραγματικότητας τονίζουν ότι η προσπάθεια δημιουργίας ενός κανονικού τακτικού στρατού ενισχύεται από ένα μεγάλο αριθμό ανδρών μυστικών υπηρεσιών από δυτικές χώρες, οι οποίοι δίχως καν να κρατούν τα προσχήματα, ακολουθούν τις ομάδες του UCK και περνούν - όταν αυτό επιτυγχάνεται - τα σύνορα, ώστε να ενημερώνουν εγκαίρως για τις κινήσεις του σερβικού στρατού. Παράλληλα, η "κυβέρνηση του Κόσσοβου", που συγκρότησε ο UCK υπό τον ήχο των βομβών του ΝΑΤΟ στις αρχές Απρίλη, με πρωθυπουργό τον Χασίμ Θάτσι, όπως και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του UCK βρίσκεται στα Τίρανα, όπως αποκάλυψε ο βρετανικός "Ιντιπέντεντ", υπό την προστασία και με πολύ ισχυρά μέτρα ασφαλείας των ΝΑΤΟικών δυνάμεων.

Αντιθέτως με τη Βόρεια Αλβανία, που αποτελεί ένα μέρος πολύ φιλόξενο για τους "μαχητές" του UCK, η ΠΓΔΜ που μόνιμα φοβάται ότι η χώρα θα γίνει παρανάλωμα, καθώς ανάμεσα στις διακηρύξεις του UCK, το Τέτοβο είναι Κόσσοβο, προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει όσο μπορεί. Ετσι για άλλη μια φορά χτες ένας αξιωματούχος της ΠΓΔΜ τόνισε ότι το γεγονός πως μαζί με τους πρόσφυγες έρχονται και "μαχητές" του UCK αποτελεί "απειλή για την ασφάλεια της χώρας". Τα κρούσματα "στρατιωτικής παρουσίας" του UCK πληθαίνουν, όπως και τα κρούσματα προσπάθειας εισαγωγής όπλων και πολεμικού υλικού. Οι εφημερίδες της ΠΓΔΜ συνεχώς βρίθουν από ρεπορτάζ που αναφέρονται στην ένταση που επικρατεί σε όλη την περιοχή που κατοικούν Αλβανοί και είναι τα στρατόπεδα προσφύγων. Ενώ καταγγέλλουν ότι στην πόλη του Τέτοβο, στα χωριά γύρω από το Τέτοβο και στην οροσειρά Σαρ Πλάνινα ήδη γίνονται πολλές "κινήσεις", ενώ υπάρχουν αρχηγεία, ακόμα και στρατόπεδα του UCK.

Αυτή η αναταραχή που έχει προκληθεί σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων, όπου πια δρα ένας στρατός του UCK, έχει δημιουργήσει και διχογνωμίες στο στρατόπεδο των "συμμάχων". Οι συνθήκες που ήδη επικρατούν στη Βόρειο Αλβανία προβληματίζουν το ΝΑΤΟ, το οποίο αποφάσισε από την Παρασκευή να διακόψει τις πτήσεις των ελικοπτέρων που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια προς την Τροπόγια και το Μπαϊραμτσούρι. Σε δύο ελικόπτερα που ήταν προγραμματισμένο να πετάξουν απαγορεύτηκε να απογειωθούν, ενώ ενδέχεται να υπάρξει περιορισμός ακόμη και για τις πτήσεις στο Κούκες. Ο λόγος είναι η κρυφή μεταφορά όπλων και πολεμικού υλικού, αλλά και οι παράτολμες επιχειρήσεις που πολλές φορές καταλήγουν σε φιάσκο, υπό το βλέμμα των ελικοπτέρων "Απάτσι" και τη συνοδεία του αλβανικού πυροβολικού.

Ανάλογες σκηνές διαδραματίστηκαν και στην Ιταλία, όταν η αστυνομία παρέμβηκε και κατέσχε πολεμικό υλικό σε πλοίο, που είχε φορτωθεί με την "ένδειξη ανθρωπιστική βοήθεια" και είχε προορισμό το Σπλιτ της Κροατίας, που διανεμόταν αργότερα σε Κοσσοβάρους πρόσφυγες στη Αλβανία και την ΠΓΔΜ. Παράλληλα πυκνώνουν οι φωνές στα ΜΜΕ που εκφράζουν την ανησυχία τους για μια πιθανή ενίσχυση ενός "στρατού" που θα στραφεί στο τέλος εναντίον τους. Η αγωνία του "μήπως έβαλα ένα φίδι στον κόρφο μου;" - εντελώς τυχαία και ο ηγέτης του UCK και "πρωθυπουργός" Θάτσι έχει το παρατσούκλι "φίδι" - διακατέχει ακόμα και τον ίδιο τον Μπιλ Κλίντον, που έχοντας διαγνώσει τις προθέσεις, καθώς και τη στενή σύνδεσή τους με τους "μουτζαχεντίν", εξέφρασε τον "έμμεσο προβληματισμό" του, κατά τη διάρκεια ομιλίας του την Πέμπτη στο Σαν Φραντσίσκο, όπου διατύπωσε ότι μία πιθανή ανεξαρτησία του Κόσσοβου δεν είναι μέσα στις φιλοδοξίες μας, εξαιτίας "της έλλειψης πλουτοπαραγωγικών πηγών και κυρίως υποδομής για να επιβιώσει μόνο του. Μακροπρόθεσμα, στόχος μας είναι όχι ανεξαρτησία, αλλά μία αλληλοεξάρτηση - (interdependence)".

Χρ. Μ.