ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ). -

Οι εργάτες του μεταλλουργικού εργοστασίου του Λένινγκραντ πήραν στα χέρια τους την επιχείρηση. Στην αρχή το εργοστάσιο είχε γίνει "μήλον της Εριδος" δυο ομάδων μετόχων. Από τη μια μεριά, η εταιρία μηχανοκατασκευών για τον ενεργειακό τομέα και οι σύμμαχοί της και από την άλλη, μια σειρά από εταιρίες γύρω από την "Ενεργκομασμπάνκ". Καμία ομάδα δεν κατείχε το "πακέτο" ελέγχου των μετοχών. Επί μήνες τώρα οι δυο ομάδες αγωνίζονταν για την εξουσία, το εργοστάσιο δε λειτουργούσε, οι μισθοί απλήρωτοι... Ξαφνικά παρενέβη η κολεκτίβα των εργαζομένων. Ετσι, η συνδικαλιστική επιτροπή του εργοστασίου, με βάση το άρθρο 37 του Κώδικα Νόμων για την Εργασία, ζήτησε την παραίτηση του γενικού διευθυντή της εταιρίας μηχανοκατασκευών Β. Τσερνισόφ και υποστήριξε τον άλλο διευθυντή Β. Σεβτσένκο, ο οποίος είχε διατελέσει επί δέκα χρόνια διευθυντής του εργοστασίου αυτού και είχε μεγάλη εκτίμηση μεταξύ των εργατών. Η εργοστασιακή συνδικαλιστική οργάνωση έχει και την υποστήριξη της Συνδικαλιστικής Επιτροπής Περιοχής Λένινγκραντ. Στη συνέχεια, στα μέσα του Γενάρη 1999, οι εργάτες έδιωξαν τον Τσερνισόφ και τους ανθρώπους του από το εργοστάσιο.

Σε συνέντευξη Τύπου, στις 12 Φλεβάρη, σε σχέση μ' αυτό το γεγονός, το μέλος του Οργανωτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΕΚΡ και βουλευτής στην Κρατική Δούμα Βλαντίμιρ Γκριγκόριεφ, ανέφερε ότι οι κολεκτίβα των εργαζομένων μαζί με το διευθυντή Σεβτσένκο επέλυσαν μια σειρά προβλήματα που δεν είχαν λυθεί τα τελευταία χρόνια. Αυξήθηκαν οι παραγγελίες, καταβλήθηκαν οι μισθοί. Η ζωή στο εργοστάσιο ρυθμίζεται σιγά - σιγά, διότι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης συνειδητοποίησαν ότι αποτελούν δύναμη και μπορούν να πετύχουν πολλά, αν ενωθούν και προασπίσουν τα δικαιώματά τους.