Συχνά πυκνά, τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Παιδείας και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες επιχειρούν να εμφανίσουν ως βασική αιτία των κινητοποιήσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας, τη λειψή ενημέρωση και την παραπληροφόρηση. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ριζικά διαφορετική. Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι εργαζόμενοι έχουν σωστά συλλάβει τις βασικές πλευρές της λεγόμενης μεταρρύθμισης. Εχουν σωστά καταλάβει το αντιεκπαιδευτικό και βαθιά ταξικό περιεχόμενο και στόχους της. Και το 'χουν κατορθώσει αυτό, παρά την πολύμορφη και τεράστια επιχείρηση παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού, που έχει εξαπολύσει το υπουργείο Παιδείας. Μια επιχείρηση, που στηρίζεται σε ανέξοδες, αλλά ψεύτικες, υποσχέσεις και στη δημιουργία μιας ονειρικής, αλλά τεχνητής και ανύπαρκτης εικόνας για τη δημόσια εκπαίδευση. Μια επιχείρηση, που αποσκοπεί στην απόκρυψη του πραγματικού περιεχόμενου και στόχων της κυβερνητικής μεταρρύθμισης.
Ο "Ρ" ξεχώρισε τα δώδεκα "ατού" της κυβερνητικής διαφήμισης και με τη βοήθεια συνεργατών του, παρουσιάζει την πραγματικότητα, που επιχειρούν να κρύψουν.
Σήμερα το 5ο και τελευταίο μέρος.
* * *
Και καταλήγει το υπουργείο Παιδείας στο απόφθεγμα:
"ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: Να μπει η νέα γενιά του τόπου μας στον 21ο αιώνα πανέτοιμη".
Και αναρωτιέται "αφελώς" το υπουργείο Παιδείας, σαν να μην έχει ακούσει τι φωνάζουν κατά χιλιάδες οι μαθητές, αλλά και σπουδαστές σε όλη την επικράτεια αν:
"ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ"; και τέλος πάντων "ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ";
Η αλήθεια είναι πως:
ΠΟΤΕ ΤΟΣΟΙ ΛΙΓΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΨΟΥΝ ΤΟΣΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ. Η "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΤΑΞΙΚΗ.
ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ:
ο Ν. 2525 δεν έχει λάθη. Είναι λάθος.
Η θα ανατραπεί ή θα ανατρέψει κάθε δυνατότητα για μόρφωση και εργασία με δικαιώματα.
Δε θέλουμε αυτοί που "τόσα χρόνια μας έλεγαν ψέματα", όπως κυνικά ομολογεί ο υπουργός, άλλη μια φορά να μας ξεγελάσουν. Αυτοί "που μας κλέψαν το βιβλίο να μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι".
Δε θέλουμε το σχολείο του "ανταγωνισμού" που μας μαθαίνει "τον πεινασμένο, που μας άρπαξε το τελευταίο ψωμί, σαν εχθρό να αντιμετωπίζουμε, αλλά τον κλέφτη, που δεν πείνασε ποτέ του, να μην τολμάμε ν' αρπάξουμε απ' το λαρύγγι".
Δε θέλουμε τη διαμεσολάβηση των κομμάτων της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, που το καθένα με τον τρόπο του αλλοιώνει τα αιτήματα του κινήματος, προσπαθώντας να βγάλει την κυβέρνηση από το αδιέξοδο, για να περισωθεί ο πυρήνας της αντιδραστικής εκπαιδευτικής της πολιτικής.
* * *
Η κυβέρνηση παραμένει κουφή στις απαιτήσεις του κινήματος γιατί έχει αυτιά μόνο, για να ακούει και να υπακούει τους μεγαλοβιομήχανους και τα επιτελεία τους που θέλουν να "εκπαιδεύσουν" τους αυριανούς "απασχολήσιμους" ώστε να περιπλανώνται αδιαμαρτύρητα στην ανεργία και ν' αποδέχονται σαν αναπόφευκτη την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση.
Γι' αυτό άλλη μια φορά θα επαναλάβουμε αυτά που ΘΕΛΟΥΜΕ.
ΘΕΛΟΥΜΕ, λοιπόν:
* Ολόπλευρη και ουσιαστική μόρφωση για όλους χωρίς φραγμούς και διακρίσεις ως τα 18 χρόνια που βασικά ολοκληρώνεται η ωρίμανση του νέου ανθρώπου, ώστε να μπορεί να ανοίξει και να χαράξει προοπτική στη ζωή του. Εγιναν αγώνες για να φτάσουμε από τη δίχρονη, τρίχρονη, τετράχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση στην εξάχρονη και στη συνέχεια στην εννιάχρονη. Με αγώνες θα επιβάλουμε και το Ενιαίο για όλους 12χρονο σχολείο βασικής, υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σαν προαπαιτούμενο της όποιας παραπέρα επιλογής ζωής. Σαν αναγκαίο υπόβαθρο, για να μπορεί καθένας να ανανεώνει τις γνώσεις του και να παρακολουθεί ανεμπόδιστα την εξέλιξή τους.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η γενική μόρφωση στην εποχή μας, (που αυτοί που μας στερούν τη μάθηση αποκαλούν εποχή τάχα της γνώσης και της πληροφόρησης), εξαντλείται για τους πολλούς στα 9 χρόνια, ενώ κάποιοι λιγότεροι χρειάζεται να την παρατείνουν έως τα 12, μέσα από μια άλλη βαθμίδα που κι αυτή γενική μόρφωση έρχεται να δώσει. Θέλουμε γενική μόρφωση για όλους μέσα από ΕΝΑ και ΕΝΙΑΙΟ σχολείο, χωρίς τον ταξικό διαχωρισμό σε διάφορους τύπους σχολείων, σε δημόσια και ιδιωτικά, σε "καλά" και "δευτερότερα", χωρίς την ξεπερασμένη ιστορικά διάκριση σε δημοτικό - γυμνάσιο - λύκειο.
- Σχολείο με νέα σκέψη και παιδαγωγική αντίληψη, που μέσα από τα βιβλία, το πρόγραμμα και όλη τη λειτουργία του, θα βοηθά τους μαθητές να κατανοούν την ουσία της ροής της γνώσης και της ζωής: τις αιτίες, τους νόμους και την εξέλιξη των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων, του κόσμου συνολικά, για να μπορούν να τον αλλάξουν.
- Σχολείο, που συνδυάζοντας θεωρία και πράξη θα καλλιεργεί όλες τις ικανότητες (πνευματικές και χειρωνακτικές) και τα γνωστικά και ψυχικά εφόδια που μορφώνουν ισόρροπα μια προσωπικότητα με συναίσθημα, συντροφικότητα, θέληση και δυναμισμό, για να πάρει τη ζωή στα χέρια της.
- Σχολείο γενικής εκπαίδευσης που δε θα εξοστρακίζει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν κατώτερη ενασχόληση της μελλοντικής "μαστοράντζας". Αντίθετα, θα τη θεωρεί αναπόσπαστη πλευρά της σφαιρικής προετοιμασίας του νέου ανθρώπου για την εργασία και τη ζωή. Γι' αυτό θέλουμε την κατάργηση των ΤΕΕ και την αναβάθμιση της δημόσιας τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης στην προοπτική του Ενιαίου Σχολείου.
- Σχολείο, που αντί για την ταξική στην ουσία διαλογή των "επιτυχημένων" και "ικανών" από τους "κουτούς" και "ανίκανους" θα 'ναι προσηλωμένο στον παιδαγωγικό του ρόλο να μορφώσει όλους τους μαθητές, γιατί ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ. Γι' αυτό πρέπει να είναι ανεξάρτητο από όποιο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Γι' αυτό ζητάμε να καταργηθεί το νέο σύστημα - λαιμητόμος του "Ενιαίου" Λυκείου με τις πανελλαδικές εξετάσεις στη Β και Γ τάξη του.
- Σχολείο που θα ολοκληρώνει το εκπαιδευτικό του έργο και θα αντιμετωπίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε μαθητή μέσα από τη σχολική πράξη, (με παιδαγωγικά μέτρα και μείωση του αριθμού των μαθητών στην τάξη), χωρίς την ανάγκη φροντιστηρίων. Που θα αντεπεξέρχεται σε όλες τις ανάγκες της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας. Τη γνώση, την άσκηση της κοινωνικής ζωής, τον αθλητισμό, την καλλιτεχνική παιδεία και την ψυχαγωγία, με διαδικασίες που θα ξεπηδούν μέσα από τις ανάγκες και την ίδια τη συλλογική οργάνωση της σχολικής ζωής.
- Εκπαιδευτικούς που να βγαίνουν από τα Πανεπιστήμια και όχι από εξεταστικές επιτροπές, που "αξιολογούν" την υποταγή και το συμβιβασμό με τα αντιεκπαιδευτικά και γενικότερα αντιλαϊκά σχέδια των εντολοδόχων των Βρυξελλών. Που θα εκπαιδεύονται σε Παιδαγωγικά τμήματα και σχολές και θα διορίζονται από την επετηρίδα, που είναι ο δημοκρατικότερος τρόπος επιλογής. Που θα επιμορφώνονται περιοδικά και ετήσια από τα πανεπιστήμια, θα είναι μόνιμοι και θα αμείβονται ουσιαστικά, για να μπορούν να είναι απερίσπαστοι στο δύσκολο ρόλο τους.
- Αύξηση των κρατικών δαπανών τουλάχιστον στο 15% του Προϋπολογισμού, ώστε να πάψουμε επιτέλους να είμαστε οι τελευταίοι σε χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης (106οι σε παγκόσμια κατάταξη). Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της έμμεσης ιδιωτικοποίησης του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Ιδρυση δημόσιων επαγγελματικών σχολών ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα που να εξασφαλίζουν επαγγελματική μόρφωση και όχι ληξιπρόθεσμη φτηνή κατάρτιση. Κατάργηση των ΙΕΚ, ΚΕΚ.
- Ενιαία, δημόσια, δωρεάν και πραγματικά ανώτατης στάθμης εκπαίδευση, που θα αναπτύσσει τη συνολική αντίληψη του φυσικού και κοινωνικού κόσμου, την επιστημονική επάρκεια στον κάθε επιστημονικό τομέα και την ερευνητική ικανότητα στους αυριανούς επιστήμονες. Που δε θα μορφώνει τεχνοκράτες ειδικούς στην υπηρεσία του μονοπωλιακού ανταγωνισμού, αλλά επιστήμονες με συνολική συγκρότηση, με ικανότητα επιστημονικής σκέψης και δράσης στο βηματισμό της κοινωνικής εξέλιξης και των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Στα πλαίσια αυτής της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης πρέπει να ενταχθούν και τα τμήματα των ΤΕΙ που από άποψη αντικειμένου σπουδών πληρούν τις προϋποθέσεις, για να πάψει να αναπαράγεται και σε τριτοβάθμιο επίπεδο ο αντεπιστημονικός και ταξικός διαχωρισμός "τεχνολογικής" και "πανεπιστημιακής" εκπαίδευσης. Σ' αυτή την εκπαίδευση δε χωρούν τα ΠΣΕ, τα δήθεν ανοιχτά Πανεπιστήμια, οι πολλαπλοί μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί κύκλοι σπουδών που αποσκοπούν στη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στους λίγους υψηλά ειδικευμένους και ελεγχόμενους επιστήμονες, από τη μεγάλη μάζα μισοειδικευμένων αποφοίτων, χωρίς επιστημονικές γνώσεις και επαγγελματικά δικαιώματα. Η διεύρυνση της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζεται με ΠΣΕματα και αποκλεισμό των αδύναμων κοινωνικά. Αλλά με την εξασφάλιση όμοιων προϋποθέσεων σ' όλους να διεκδικήσουν ανώτατες σπουδές, για όσο διάστημα το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο ανάπτυξης δεν επιτρέπει σε όλους να τις αποκτήσουν. Και οι προϋποθέσεις αυτές περνούν μέσα από την αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και των κοινωνικών παροχών, την εξασφάλιση ουσιαστικής 12χρονης γενικής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές και τους εργαζόμενους, την καταπολέμηση της ανεργίας και την ευνοϊκή, προνομιακή αντιμετώπιση όλων των κοινωνικά αδικημένων, ιδιαίτερα των παιδιών της εργατικής τάξης και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων.
* * *
Ξέρουμε τι θέλουμε. Γι' αυτό ούτε η κατασυκοφάντηση, ούτε η ποινικοποίηση, ούτε οι προσπάθειες διάσπασης, ούτε οι ψευτοπαραχωρήσεις της κυβέρνησης θα κάμψουν τον αγώνα των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονιών, του λαού γενικότερα, που θα συνεχιστεί πιο δυναμικά και συντονισμένα ως την κατάργηση του ν.2525/97 και την καθιέρωση Ενιαίας Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας για όλο το λαό.