Πρωθυπουργική επιστολή μνημειώδους στυγνότητας εστάλη στον Τ. Μπλερ, σαν συμβολή στον "κεντροαριστερό" προβληματισμό περί "Τρίτου Δρόμου"
Οποιος νόμιζε ότι ο πρωθυπουργός θα τηρούσε τα αναγκαία προσχήματα και δε θα προέβαινε σε τόσες βροντώδεις ζητωκραυγές υπέρ της "κεντροαριστερής" στυγνότητας του λεγόμενου "Τρίτου Δρόμου", πλανήθηκε πλάνην οικτράν!
Με επιστολή του προς τον Τ. Μπλερ - τον επικεφαλής της συζήτησης περί "κεντροαριστερού Τρίτου Δρόμου" - ο Ελληνας πρωθυπουργός, θέλοντας κι αυτός να συμβάλει στον... προβληματισμό που διεξάγεται εντός του πλαισίου της νέας κοινωνικής αγριότητας, την οποία οικοδομεί το μεγάλο κεφάλαιο στην Ευρώπη, υπήρξε κάτι παραπάνω από αποκαλυπτικός.
Συγκεκριμένα, ο Κ. Σημίτης τάσσεται αναφανδόν υπέρ του Μπλερικού "Τρίτου Δρόμου", τονίζοντας ότι "ο Τρίτος Δρόμος δίνει το στίγμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς".Ακολούθως και προσδιορίζοντας τι εννοούν οι σοσιαλδημοκράτες εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, μιλώντας περί "κεντροαριστεράς", ο Κ. Σημίτης δηλώνει τα εξής:
Πρώτον ...όραμά του είναι "οι μηχανισμοί κοινωνικής αλληλεγγύης να εξασφαλίζουν κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές" (!), αλλά κι αυτό το "ελάχιστο" θα πρέπει να είναι έτσι δομημένο, ώστε οι παροχές πείνας "να μη θέτουν σε κίνδυνο την οικονομική ανάπτυξη"!
Δεύτερον,ο πρωθυπουργός αναγορεύοντας εαυτόν σε πρωτομάστορα της πανευρωπαϊκής επέλασης κατά της όποιας προνοιακής πολιτικής, φτάνει σε σημείο να παραδίδει μαθήματα και στις χώρες του Βορρά (σ.σ.: σουηδικό μοντέλο), που κατά τη γνώμη του πρέπει "να αναμορφώσουν το κοινωνικό τους σύστημα με γνώμονα τον εξορθολογισμό του και αναζητώντας λιγότερο πατερναλιστικές απαντήσεις"!
Τρίτον, ο Κ. Σημίτης εμφανίζεται ως διαπρύσιος κήρυκας της "μακροοικονομικής σταθερότητας" και της εσαεί γενικευμένης λιτότητας, αφού, όπως υποστηρίζει, "η οικονομική σταθερότητα πρέπει να αποτελέσει την αναγκαία και επαρκή προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της κοινωνικής συνοχής"... Καλεί, δε, να ληφθούν μέτρα, και συγκεκριμένα να "ενσωματωθεί" η "μακροοικονομική σταθερότητα σε ένα πρόγραμμα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς", αφού, η παραπάνω τακτική της "προγραμματικής ενσωμάτωσης" της λιτότητας, όπως επισημαίνει, "θα μας απομάκρυνε εντελώς από ανεύθυνες αριστερές πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος, (που ακολουθήθηκαν) στο βωμό της εξυπηρέτησης συντεχνιακών απαιτήσεων με στόχο πρόσκαιρα πολιτικά πλεονεκτήματα"!
Τέταρτον, ο πρωθυπουργός δεν παραλείπει να πλασαριστεί στην πρώτη γραμμή των προπαγανδιστών της ιμπεριαλιστικής "παγκοσμιοποίησης", φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να συστήνει "η αριστερή διανόηση να καλωσορίσει την ενοποίηση των οικονομιών διεθνώς" (!),αφού, όπως ισχυρίζεται, αυτό επιτάσσει "το πνεύμα των διεθνιστικών παραδόσεων"! Πέμπτον, ο Κ. Σημίτης δηλώνει στρατευμένος "σε μια νέα μορφή πατριωτισμού", που - μετά τις αναγκαίες αναφορές στη διατήρηση της "εθνικής ταυτότητας" και του εθνικού πολιτισμού - σημειώνει ότι βασική του... πατριωτική διδαχή θα είναι η υπεράσπιση και "αναγνώριση του κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος"... Παράλληλα, δεν ξεχνά να ζητά επίδειξη μιας "στιβαρής στάσης απέναντι στην παράνομη μετανάστευση", αλλά... με κατανόηση.
Παρεμπιπτόντως να σημειώσουμε ότι ο Κ. Σημίτης δηλώνει προς τον ομόλογό του πως, όσον αφορά τον πολιτισμό, η "κεντροαριστερά" πρέπει μεταξύ άλλων "να στηρίζει τις απαιτητικές μορφές τέχνης" (!), ενώ δε λείπει και το οικολογικό "κερασάκι", δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός διατείνεται ότι "η κεντροαριστερά έχει πολλά να μάθει από το οικολογικό κίνημα"...