Κυριακή πρωί στο λιμάνι του Πειραιά. Εικόνες όμοιες με εκείνες, όταν προ ετών ξεκινούσε το σκάφος "Ελλάς" για να πλεύσει στους κόλπους της "Ενωμένης". Ευάριθμοι... πράκτορες είχαν διαφημίσει το ταξίδι ως κρουαζιέρα αναψυχής. "Πράσινοι" και "μπλε" κεκράκτες είχαν γανώσει τ' αυτιά και το μυαλό των πολιτών, βοηθούμενοι στην προπαγάνδα τους από ποικίλους "κολαούζους". Και πολλοί πίστευαν τους "πράκτορες" και ξεκίνησαν χαρούμενοι για τον "παράδεισο", που τους είχαν υποσχεθεί. Μόλις άρχισε όμως το ταξίδι, κατάλαβαν οι αφελείς ότι τους είχαν φορτώσει σε... σκυλοπνίχτη και όχι σε κρουαζιερόπλοιο. Και ότι στα... παλούκια τους οδηγούσαν οι διοργανωτές του ταξιδιού, αντί των θελκτικών τόπων, που "έδειχναν" στα σχετικά διαφημιστικά φυλλάδιά τους.

Ακούγοντας, λοιπόν, τις οιμωγές αυτών των ανθρώπων θλίβομαι βαθιά. Αλλά ταυτόχρονα αισθάνομαι και μια κρυφή ικανοποίηση που αντέδρασα σθεναρά, όταν η γυναίκα μου, τότε, μου έλεγε να πάρουμε και εμείς μέρος σ' αυτό το "τουρ".

- Θανάση, γιατί δεν ανεβαίνουμε κι εμείς στο πλοίο;

- Γιατί, ρε γυναίκα, δε μου αρέσει καθόλου η κωπηλασία.

- Μη χειρότερα! Και ποιος σου είπε ότι θα μας βάλουν να τραβάμε κουπί;

- Αχ, καλή μου. Τι νομίζεις ότι θα σου πουν την αλήθεια αυτοί που σε προσκαλούν στην Ευρώπη; Για να σε ξεγελάσουν τώρα σου υπόσχονται ζωή χαρισάμενη, αλλά μόλις αρχίσει το ταξίδι θα σε κατεβάσουν κάτω στους πάγκους και βίρα κουπί!

- Μα, με κρουαζιερόπλοιο θα γίνει το ταξίδι, Θανάση, και όχι με γαλέρα...

- Ετσι νομίζεις, φουκαριάρα μου. Και θα καταλάβεις ότι πρόκειται για γαλέρα, όταν δεις, μόλις ξεκινήσει το πλοίο, να διαχωρίζουν τους επιβάτες σε αφεντάδες και σε σκλάβους. Τους πρώτους θα τους οδηγήσουν στο σαλόνι, να τρώνε και να πίνουν, και όλους τους άλλους θα τους ρίξουν στ' αμπάρια, όπου θα τους δέσουν με το λουρί της λιτότητας και συνεχώς θα τους... Μααστριχώνουν. Αμέ!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ