***

Πρώτον, οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι πολιτικές εκλογές. Μ' αυτήν την έννοια, το ζητούμενο δεν είναι να γίνει διαλογή ανάμεσα στο πιο "αστραφτερό" χαμόγελο ή στο πιο "καλόγουστο" συνολάκι, με το οποίο ενδύεται ο κάθε υποψήφιος. Θα πρέπει να γίνει διαλογή και επιλογή μεταξύ πολιτικών θέσεων, πολιτικών προγραμμάτων και προσωπικής στάσης του εκάστοτε υποψήφιου. Με δυο λόγια, εκείνο που κρίνεται και σ' αυτές τις εκλογές είναι αν ο ψηφοφόρος θα ταχθεί με εκείνα ή με τα άλλα κοινωνικά συμφέροντα, που υπηρετούνται μέσα από τα πολιτικά προγράμματα υποψηφίων και συνδυασμών. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τα λαϊκά στρώματα, το ζητούμενο είναι αν μέσα από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές θα προασπίσουν και θα ενισχύσουν τα δικά τους συμφέροντα ή αν θα παγιδευτούν σε ιλουστρασιόν δημαγωγίες και σε υποσχέσεις για καλύτερα ...σιντριβάνια.

Δεύτερον, και εξίσου σημαντικό, είναι ότι οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ως πολιτική αναμέτρηση, δεν πρέπει να καταγραφούν στη συνείδηση του ψηφοφόρου ως εκλογική μάχη που περιορίζεται στα επιμέρους, στα "τοπικά". Αλλωστε, την επομένη των εκλογών, όλοι γνωρίζουν ότι κάθε ψήφος που θα λάβουν οι υποψήφιοι των κομμάτων του "μονόδρομου", θα παρουσιαστεί από τα ίδια αυτά κόμματα σαν "έγκριση" της γενικής πολιτικής τους. Απέναντι σε όλους εκείνους, που, για να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις, αναζητούν διαφυγή, προτάσσοντας το "τοπικό" από το "γενικό", προτείνουμε το αυτονόητο: Προτείνουμε στον κάθε ψηφοφόρο να επιμείνει απέναντι στον κάθε "κατεργάρη" - που θέλει να μας πείσει ότι το να είσαι Αθηναίος ή Αμαλιαδίτης είναι άσχετο με το ότι η Αθήνα και η Αμαλιάδα στην Ελλάδα βρίσκονται - και να ζητήσει τις θέσεις του για τη γενική πολιτική κατάσταση στη χώρα. Το πώς ο υποψήφιος θα πολιτευτεί στο δήμο, στην κοινότητα ή στη νομαρχία, θα προκύψει αβίαστα και πεντακάθαρα.

***

• Βασικό στοιχείο για το ποιο ψηφοδέλτιο θα επιλεγεί να ριχτεί στην κάλπη πρέπει να είναι η στάση, οι θέσεις των υποψηφίων απέναντι στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό. Οποιος ισχυριστεί ότι δεν είναι δουλιά του δήμου ή της νομαρχίας να ασχολείται με το εργασιακό νομοσχέδιο, είναι εκ των προτέρων βέβαιο ότι θεωρεί πως οι εργαζόμενοι του δήμου ή της ευρύτερης περιφέρειάς του δεν έχουν δικαίωμα στο 8ωρο, στην ανάπαυση, στον ελεύθερο χρόνο. Οποιος υποστηρίζει ότι το να ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος δεν πρέπει να απασχολεί τους δημότες του ή ότι η λιτότητα της ΟΝΕ είναι "άλλου παπά ευαγγέλιο", είναι σαφές πως συνιστά, (και) σε τοπικό επίπεδο, τον κατ' εξοχήν υπέρμαχο και της λιτότητας και του ξεπουλήματος. Παρ' όλα αυτά, ζητά την ψήφο των πολιτών, στο όνομα, μάλιστα, ότι ενδιαφέρεται για τη ζωή τους... Αλήθεια, τι άλλο από "μαύρο" του αξίζει;
• Η ψήφος που θα δοθεί στις ερχόμενες εκλογές θα συνιστά, παράλληλα, επιδοκιμασία ή απόρριψη του μοντέλου Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που προωθείται στη χώρα από τις δυνάμεις του κατεστημένου. Θέλουν οι δημότες μια Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα συνιστά μακρύ χέρι της φορομπηχτικής κεντρικής εξουσίας και περιφερειακό προπύργιο της κεντρικής αντιλαϊκής εξουσίας, όπως την καθιστά ο νόμος "Καποδίστριας", που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ; Θέλουν μια Τοπική Αυτοδιοίκηση επιφορτισμένη με το "καθήκον" να διεκπεραιώνει σε τοπικό επίπεδο τις ιδιωτικοποιήσεις που σχεδιάζονται κεντρικά, είτε αυτές αφορούν τις συγκοινωνίες, είτε τη διαχείριση των υδάτων, είτε των κοινόχρηστων χώρων, όπως τη θέλουν όσοι προαναφέρθηκαν μαζί με τη ΝΔ; Μήπως έχουν την άποψη του κυρίου Τσοβόλα ότι το θεσμικό πλαίσιο, που καθιστά την Τοπική Αυτοδιοίκηση περιφερειακό δερβέναγα της πολιτικής του Μαξίμου και των Βρυξελλών, είναι καλό (!), αλλά δεν το αξιοποιούμε σωστά; Αν ναι, ας στραφούν στους υποψηφίους που στηρίζουν τα παραπάνω κόμματα. Αν όχι, τότε δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ, που διεκδικούν και παλεύουν για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση στο πλευρό του λαού και όχι της κυβέρνησης και των συμπολιτευόμενών της.
• Ενα από τα πρώτα ζητήματα που απασχολούν και ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία είναι η ανεργία. Η στάση του κάθε υποψήφιου απέναντι στο πρόβλημα δεν πρέπει να αποτελεί κριτήριο για το πού θα ρίξει την ψήφο του ο πολίτης; Εκείνοι που ασχολούνται με το θέμα μόνο και μόνο για να προβάλουν τις "αγαθοεργίες" τους, με τις κάμερες να είναι στραμμένες στα ...συσσίτια από σούπα που μοιράζουν κάθε Χριστούγεννα, ή εκείνοι που γίνονται κήρυκες των βιομηχάνων, "καλωσορίζοντας" τα "Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης" στην περιοχή τους, θέλουν, λέει, να αφιερώσουν τις δυνάμεις τους για να καλυτερέψει η ζωή των συμπολιτών τους... Θα το πούμε απερίφραστα: Δεν υπάρχουν καλύτεροι στυλοβάτες της πολιτικής της χαμοζωής.
• Επίσης, οι πολίτες δεν πρέπει να αναζητήσουν ως κριτήριο για να προσφέρουν την ψήφο τους στο ποια προγράμματα δεσμεύονται για μέτρα που θα ενισχύουν τις παροχές στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, του Περιβάλλοντος; Οι δήμοι και οι κοινότητες έχουν αρμοδιότητα, λόγο και άποψη, μόνο όταν πρόκειται για τοποθέτηση ...κάγκελων ή για το ύψος του πίδακα του τάδε σιντριβανιού; Ας αναζητήσουν οι πολίτες τις θέσεις των υποψηφίων για ανέγερση σχολείων, βρεφονηπιακών σταθμών, νοσοκομείων, χώρων πράσινου και, κυρίως, ας αξιολογήσουν τις δεσμεύσεις τους για αιρετούς άρχοντες, πραγματικά πρωτοπόρους στην οργάνωση της πάλης για τέτοιες διεκδικήσεις.
• Αλλά και το θέμα των ναρκωτικών είναι άσχετο με αυτές τις εκλογές; Πολύ περισσότερο, όταν κάποιοι έχουν αναλάβει να γίνουν σε τοπικό επίπεδο τα "βαποράκια" μιας πολιτικής, που εγγυάται τη "μαστούρα" ως τρόπο ζωής;

***

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το ζητούμενο για τα λαϊκά στρώματα είναι αν μέσα από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές θα προασπίσουν και θα ενισχύσουν τα δικά τους συμφέροντα ή αν θα παγιδευτούν σε ιλουστρασιόν δημαγωγίες και σε υποσχέσεις για καλύτερα ...σιντριβάνια