Συζητείται σήμερα στη Βουλή η Επερώτηση που κατέθεσε προς τους υπουργούς Εθνικής Αμυνας, Εθνικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, για την κατάσταση στην αμυντική βιομηχανία,της οποίας η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τη συρρίκνωση και το ξεπούλημά της. Με την Επερώτηση ζητείται από τους αρμόδιους υπουργούς να δώσουν απαντήσεις για την πολιτική της κυβέρνησης στην πολεμική βιομηχανία. Το ΚΚΕ, σημειώνουν οι επερωτώντες βουλευτές Μπάμπης Αγγουράκης, Νίκος Γκατζής, Αχιλλέας Κανταρτζής, Ορέστης Κολοζώφ, Στρατής Κόρακας, Μήτσος Κωστόπουλος, Μαρία Μπόσκου, Βαγγέλης Μπούτας, Σταύρος Παναγιώτου, Αποστόλης Τασούλας,υπογραμμίζει ότι η προστασία της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας, η στήριξη, η ενίσχυση και η ανάπτυξή της - στο βαθμό που είναι αναγκαίο - αποκτά εθνικό χαρακτήρα, αποτελεί πατριωτικό καθήκον πρώτης προτεραιότητας και πρέπει να γίνει υπόθεση ενός ευρύτερου κινήματος προάσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας και παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου. Είναι υπόθεση ενός μετώπου των εργαζομένων στον κλάδο, με όλους τους άλλους εργαζόμενους και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Συγκεκριμένα στην Επερώτηση επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση αφήνει τις δημόσιες πολεμικές βιομηχανίες ουσιαστικά να μαραζώνουν, την ίδια ώρα που υλοποιούνται εξοπλιστικά προγράμματα ύψους πολλών τρισ. δραχμών, τα οποία εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο τους επιθετικούς προσανατολισμούς του ΝΑΤΟ. Γίνεται αναφορά στις ανακοινώσεις για πώληση σε ιδιώτες της ΕΛΒΟ και για τον "εκσυγχρονισμό" και "εξυγίανση" της ΠΥΡΚΑΛ, της ΕΒΟ και της ΕΑΒ, με στόχο την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής τους, πράγμα που θα οδηγήσει στην ελαχιστοποίηση έως και την πλήρη εξαφάνιση της παραγωγικής δραστηριότητας του κλάδου, στην απορρόφηση των βιομηχανιών από τις γιγαντιαίες πολυεθνικές εταιρίες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη μετατροπή τους σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν συμπληρωματικά και θα δραστηριοποιούνται κυρίως στον εμπορικό τομέα.

Συστατικό στοιχείο, τονίζεται, της κυβερνητικής πολιτικής στο δημόσιο τομέα της πολεμικής βιομηχανίας είναι (μέσω του "εκσυγχρονισμού" και της "εξυγίανσης") το "φόρτωμα" στο δημόσιο όλων των χρεών και ελλειμμάτων που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα, η μείωση του αριθμού των εργαζομένων,καθώς και η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων,προκειμένου οι δημόσιες πολεμικές βιομηχανίες να παραδοθούν στο μεγάλο κεφάλαιο "καθαρές" από κάθε άποψη. Πλευρά της ίδιας πολιτικής, σημειώνεται, αποτελούν και οι ιδιωτικοποιήσεις των ναυπηγείων ή η πορεία των εργοστασίων των Ενόπλων Δυνάμεων,τα οποία - παρ' όλη την ολοφάνερη σημασία, τη χρησιμότητα, αλλά και την αποτελεσματικότητά τους - συρρικνώνονται, αντί να αναπτύσσονται. Ενώ ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των ερευνητικών κέντρων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας,τα οποία έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ επισημαίνουν πως οι αποφάσεις αυτές εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική για τις αποκρατικοποιήσεις, που στον τομέα πολεμικής βιομηχανίας οδηγούν τη χώρα σε μεγαλύτερη υποταγή στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Το ΚΚΕ, τονίζεται, τάσσεται υπέρ μιας πολιτικής για τους εξοπλισμούς που θα στηρίζεται στην ανάπτυξη της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας, ώστε σε μια πορεία να εξασφαλιστεί χωρίς εμπόδια και δεσμεύσεις η προμήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σαν προϋποθέσεις το ΚΚΕ θέτει: Να σταματήσει άμεσα η πολιτική της διαρκούς συρρίκνωσης και υποβάθμισης δημόσιων πολεμικών βιομηχανιών. Να προωθηθεί η γοργή ελληνοποίηση των προμηθειών. Να αξιοποιηθούν πλήρως τα αντισταθμιστικά οφέλη για την ανάπτυξη της εγχώριας - πρώτ' απ' όλα κρατικής - πολεμικής βιομηχανίας. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να μπορεί η πολεμική βιομηχανία της χώρας να δραστηριοποιηθεί παραγωγικά και σε ειρηνική και εμπορική κατεύθυνση. Να δημιουργηθεί δημόσιος φορέας πολεμικής βιομηχανίας, όπου θα ενταχθούν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις του κλάδου. Οσον αφορά την επιλογή της κυβέρνησης να δημιουργήσει άλλους φορείς, όπως, λ. χ., η "Holding company" που εξήγγειλε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, αυτό -όπως τονίζεται - ανοίγει δρόμους για ιδιωτικοποίηση της δημόσιας πολεμικής βιομηχανίας, δημιουργεί καθεστώς αδιαφάνειας και εξυπηρετεί μόνο τους εμπόρους των όπλων.

Στην Επερώτηση γίνεται αναφορά και στην ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα και στο ρόλο της στην ανάπτυξη της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας. Γίνεται λόγος για ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις με παραγωγική δραστηριότητα και όχι τα υποκαταστήματα ή οι αντιπροσωπείες των ξένων πολυεθνικών. Επισημαίνεται ακόμα ότι χρειάζεται να ληφθούν όλα τα αναγκαία θεσμικά, οργανωτικά και άλλα μέτρα, ώστε η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, να αναδιοργανωθεί και να αποσαφηνιστεί ο ρόλος της.