"Οι πρωτοφανείς αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας, αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποδεικνύουν ότι το αγροτικό πρόβλημα, ειδικά στις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες, είναι ιδιαίτερα οξυμένο, με τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες". Τα παραπάνω σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης,παίρνοντας το λόγο χτες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της αριστερής Ευρωομάδας. Και συνέχισε:

"Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), που εφαρμόστηκε στις χώρες της ΕΟΚ παλιότερα και εφαρμόζεται στις χώρες της ΕΕ σήμερα, όχι μόνο δεν έλυσε, αλλά όξυνε το αγροτικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις και εκατομμύρια μικρομεσαίων αγροτών, ειδικά στις μεσογειακές χώρες, να απειλούνται με ξεκλήρισμα χωρίς καμιά εναλλακτική λύση απασχόλησης.

Στόχοι αυτών των δυνάμεων ήταν και είναι:

- Η αύξηση των μονοπωλιακών και των πολυεθνικών τροφίμων, με δραστικές μειώσεις των αγροτικών προϊόντων και ταυτόχρονη αύξηση των τιμών καταναλωτή. Διαθέτουν, βέβαια, και φτηνά τρόφιμα αμφιβόλου ποιότητας.

- Η εγκατάλειψη της οικογενειακής γεωργίας στην Ευρώπη και η δημιουργία μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων καπιταλιστικού χαρακτήρα.

Οι στόχοι αυτοί επιβεβαιώθηκαν από συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία, αλλά και από τις αλλαγές που έγιναν στην ΚΑΠ, προκειμένου να προσαρμοστεί στη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ και στη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ το 1995, στην οποία συμπεριελήφθησαν, κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ, και τα αγροτικά προϊόντα.

Πιο συγκεκριμένα, η εφαρμογή των παραπάνω πολιτικών είχε σαν αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων, τη σημαντική μείωση του αριθμού των απασχολούμενων στη γεωργία (το διάστημα '90 - '96 ο τομέας έχασε 1,3 εκατ. θέσεις εργασίας), την αύξηση της συγκέντρωσης της ιδιοκτησίας και την ταυτόχρονη μείωση των μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων, τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ μεγάλων και μικρών παραγωγών, την αύξηση του κόστους παραγωγής, τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, τη στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα στήριξης των νέων αγροτών, την καταστρατήγηση στην πράξη κάθε κριτηρίου συνοχής και ισότητας, επιταχύνοντας έτσι τους ρυθμούς απερήμωσης της υπαίθρου, με τις τραγικές συνέπειες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αναμενόμενα, αφού κυρίαρχο ρόλο στη δημιουργία της ΕΟΚ, αλλά και στη διαμόρφωση και εξέλιξη της ΚΑΠ έπαιξαν οι πολιτικές δυνάμεις, που εκφράζουν το μεγάλο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές, τις μεγάλες καπιταλιστικού χαρακτήρα αγροτικές εκμεταλλεύσεις και όχι τους μικρομεσαίους αγρότες, που αποτελούν την πλειοψηφία στις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες και την υποταγή στις αμερικάνικες πιέσεις και συμφέροντα".

"Ολες οι αναθεωρήσεις της ΚΑΠ που έγιναν στην πορεία καπιταλιστικής ενοποίησης της ΕΕ ήταν σε χειρότερη κατεύθυνση για τους μικρομεσαίους αγρότες και για τις φτωχές περιοχές της ΕΕ.

Στόχος αυτών των αναθεωρήσεων ήταν η μείωση της στήριξης της αγροτικής οικονομίας, γιατί το απαιτούσαν οι ΗΠΑ, για να ενισχύσουν τη θέση τους στη διεθνή και ευρωπαϊκή αγορά αγροτικών προϊόντων, αλλά και γιατί η ΕΕ ήθελε να εξοικονομήσει πόρους - χωρίς να αυξηθεί ουσιαστικά ο κοινοτικός προϋπολογισμός - για να τους διαθέσει στην υλοποίηση νέων κοινών πολιτικών, που αποφασίστηκαν στο Μάαστριχτ και στο Αμστερνταμ.

Η μείωση της στήριξης της γεωργίας εκφράστηκε:

- Με τους σταθεροποιητές στην πρώτη γενική αναθεώρηση της περιόδου 1984 - 1988, ενόψει της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης.

- Με τις δραστικές μειώσεις των εγγυημένων τιμών, που δεν αντισταθμίστηκαν στο σύνολό τους με άμεσες επιδοτήσεις, αλλά και με τις χαμηλές γενικευμένες ποσοστώσεις και τα μεγάλα πρόστιμα συνυπευθυνότητας της δεύτερης γενικής αναθεώρησης της περιόδου 1992 - 1995, στα πλαίσια υλοποίησης της Συνθήκης του Μάαστριχτ στη γεωργία.

- Με τις δραστικές μειώσεις των εξαγωγικών επιδοτήσεων και του όγκου των επιδοτούμενων εξαγωγών, αλλά και των δασμών εισαγωγής, που σημαίνουν μείωση της κοινοτικής προτίμησης στην περίοδο 1995 - 2000, στα πλαίσια εφαρμογής της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ.

Θα εκφραστεί σύντομα και με την "Ατζέντα 2000" για τη γεωργία, που προβλέπει νέα μείωση των τιμών και των ενισχύσεων στην περίοδο 2000 - 2006, στα πλαίσια εξειδίκευσης και εφαρμογής της Συμφωνίας του Αμστερνταμ.

Οι διαδοχικές αυτές αναθεωρήσεις της ΚΑΠ είχαν σαν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των κονδυλίων του κοινοτικού προϋπολογισμού που δίνονται στη γεωργία, με αποτέλεσμα, από 73% του συνόλου που ήταν το 1980, να φθάσει το 64% το 1990 και το 54,8% το 1996, με τάσεις συνεχούς μείωσης.

Η μείωση της κοινοτικής στήριξης συνοδεύτηκε από ένα προοδευτικό άνοιγμα της κοινοτικής αγοράς στις προτιμησιακές εισαγωγές προϊόντων τρίτων χωρών, τα οποία εκτόπισαν από την αγορά τα ομοειδή ευρωπαϊκά και εστέρησαν την ΕΕ από πολύτιμους ίδιους πόρους (δασμούς κλπ). Η ΕΕ είναι ο πρώτος εισαγωγέας αγροτικών προϊόντων με έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου 28 δισ. ECU ετησίως.

Η σταδιακή μείωση στήριξης της γεωργίας δημιουργεί αρνητικές συνέπειες στις μεσογειακές χώρες και στις μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, γιατί έχουν τα περισσότερα και μεγαλύτερα διαρθρωτικά προβλήματα, τα υψηλότερα ποσοστά αγροτικού πληθυσμού, αλλά και γιατί τα συγκεκριμένα μέτρα που υλοποιούν τις αναθεωρήσεις είναι ιδιαίτερα αρνητικά για τα μεσογειακά προϊόντα.

Με πρόσχημα την αντικαπνιστική εκστρατεία, από το 1992 εφαρμόζεται μια εξοντωτική πολιτική εναντίον της καπνοκαλλιέργειας, παρόλο που η ΕΕ εισάγει τα 2/3 των αναγκών της και η καπνοκαλλιέργεια εξασφαλίζει σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας, ειδικά στις πιο άγονες περιοχές της ΕΕ και της χώρας μας.

Στα οπωροκηπευτικά, κατ' εξοχήν μεσογειακά προϊόντα, με την εφαρμογή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, μειώθηκε το κονδύλι των δαπανών του τμήματος εγγυήσεων του γεωργικού ταμείου. Αν και συμμετέχουν με 14,8% στην τελική αξία της αγροτικής παραγωγής της ΕΕ, απορροφούν μόνο το 3,9% των εγγυήσεων. Σημειωτέον ότι η ΕΕ είναι επίσης εξαιρετικά ελλειμματική στον τομέα, με εισαγωγές από τρίτες χώρες, αξίας πάνω από 8 δισ. ECU ετησίως.

Παρόμοια αρνητική πορεία υπάρχει στο κρασί και στο ρύζι, ενώ στο βαμβάκι τα κονδύλια έχουν παγώσει στα επίπεδα του 1992.

Η δυσμενής όμως μεταχείριση των μεσογειακών ευρωπαϊκών χωρών και προϊόντων εκφράστηκε και με την κατάργηση των παρεμβάσεων, που έγινε στον καπνό, στη σταφίδα, στα νωπά οπωροκηπευτικά και θα συνεχιστεί με την κατάργηση της παρέμβασης στο ελαιόλαδο, που προτείνεται στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000"".

"Στις πολιτικές της ΕΕ, που τους ξεκληρίζουν, οι μικρομεσαίοι αγρότες αντιστάθηκαν μαζικά με πρωτοφανείς κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα Ισπανία και αλλού, γνωρίζοντας την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση και άλλων εργαζομένων, με χαρακτηριστικά την ενότητα, τη μεγάλη διάρκεια, τις νέες μορφές αγώνα, αλλά και το διεκδικητικό περιεχόμενο στα αιτήματα".

Αυτά δεν περιορίζονταν μόνο στις αποζημιώσεις μιας χρονιάς για τις χαμηλές τιμές των προϊόντων τους, αλλά ήταν γενικότερα και αφορούσαν στην εξασφάλιση των προϋποθέσεων, για να μπορούν να συνεχίσουν την αγροτική τους δραστηριότητα και να ζουν με αξιοπρέπεια.

Τις αγροτικές κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η ΕΕ τις αντιμετώπισε με αδιαλλαξία, εμμένοντας στη θέση της ότι η πολιτική της είναι μονόδρομος, αλλά και οι εθνικές κυβερνήσεις έδειξαν ιδιαίτερο αυταρχισμό, χρησιμοποιώντας όλα τα κατασταλτικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους. Στη χώρα μας, σήμερα, πάνω από 10.000 αγρότες δικάζονται και καταδικάζονται στα "αγροτοδικεία", με μοναδικό κατηγορητήριο την αντίστασή τους στο ξεκλήρισμα, τη θέλησή τους να μείνουν στα χωράφια και στα χωριά τους.

Θετικό στοιχείο των κινητοποιήσεων είναι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αγρότες διαφορετικών χωρών και περιοχών της ΕΕ, πρέπει δε να αναπτυχθεί και να συντονιστεί παραπέρα, με κοινή οργάνωση κινητοποιήσεων".

"Εμείς ήμασταν αντίθετοι με την ΚΑΠ, με την "Ατζέντα 2000", αλλά και με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, γιατί κατοχυρώνουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, ενισχύουν την ανισοτιμία σε βάρος των λαών και των φτωχών κρατών στο διεθνές εμπόριο. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη της γεωργίας προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών. Γι' αυτό η πολιτική μας προς την ΕΕ είναι πολιτική ρήξης και σύγκρουσης.

Ταυτόχρονα όμως, μαζί με άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, τόσο στη χώρα μας, όσο και στις χώρες της ΕΕ, παλεύουμε ενάντια στις αρνητικές συνέπειες της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Το κόμμα μας συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στην οργάνωση της πάλης των αγροτών, για να αποκρουστούν αυτές οι συνέπειες και τα μέλη και στελέχη του πρωτοστατούν στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Προωθεί τη δημιουργία αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου όλων των λαϊκών στρωμάτων για να ανατρέψει αυτές τις επιλογές. Ο συντονισμός των αγροτικών κινημάτων των κρατών - μελών μπορεί να δώσει λύσεις, σε μια κατεύθυνση πίεσης και αλλαγής αυτής της πολιτικής.

Εμείς προτείνουμε για ανάπτυξη της γεωργίας:

- Ενίσχυση και ανάδειξη των συνεταιρισμένων οικογενειακών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, μέσα από παραγωγικούς συνεταιρισμούς, σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της γεωργίας.

- Αύξηση του γεωργικού προϋπολογισμού της ΕΕ και δίκαιη κατανομή του. - Εφαρμογή της κοινοτικής προτίμησης και προστασία της αγοράς, ειδικά για τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα και στήριξή τους με αποτελεσματικούς μηχανισμούς και τιμές παρέμβασης.

- Κατάργηση των ποσοστώσεων και των προστίμων συνυπευθυνότητας, ειδικά για τα προϊόντα που η Κοινότητα είναι ελλειμματική, αλλά και στα προϊόντα που η χώρα μας ή η ΕΕ δεν είναι αυτάρκης.

- Αλλαγή των κριτηρίων και της καταβολής των επιδοτήσεων, ώστε οι ενισχύσεις να δίνονται για όλη την παραγωγή στις εκμεταλλεύσεις που το μέγεθός τους είναι μικρότερο από το μέσο όρο εκμετάλλευσης της ΕΕ, ενώ οι μεγάλες εκμεταλλεύσεις να ενισχύονται για μέρος της παραγωγής τους.

- Ουσιαστικά και αποτελεσματικά κίνητρα στους νέους αγρότες για ν' ανανεωθεί ο γηρασμένος αγροτικός πληθυσμός, ιδιαίτερα κίνητρα παραμονής νέων αγροτών σε ορεινές, νησιωτικές και μειονοτικές περιοχές.

- Συμπληρωματικές και αποτελεσματικές πολιτικές αντιστάθμισης των διαρθρωτικών και φυσικών ανισοτήτων ορεινών, νησιωτικών και μειονοτικών περιοχών.

- Ενίσχυση των πραγματικών διαρθρωτικών προγραμμάτων για γεωργικά έργα υποδομής στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και εκμεταλλεύσεις με μείωση ή κατάργηση της συγχρηματοδότησης σε ορισμένες περιπτώσεις.

- Ελεγχος στις τιμές μέσων - εφοδίων στη γεωργία (φάρμακα - λιπάσματα, μηχανήματα, καύσιμα) και στις νέες τεχνολογίες που κατέχουν, μείωση των επιτοκίων των αγροτικών δανείων στο ύψος του πληθωρισμού κάθε χώρας.

- Αλληλεγγύη στις οικονομικά υπανάπτυκτες χώρες που ληστρικά τις εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικές και εμπορικές σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου, χωρίς ζώνες ελεύθερων ανταλλαγών γεωργικών προϊόντων.

Το ΚΚΕ γνωρίζει ότι ακόμα και αυτό το ελάχιστο διεκδικητικό πλαίσιο συγκρούεται με την Ευρώπη του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Γι' αυτό η προοπτική του είναι μια εντελώς διαφορετική ενωμένη Ευρώπη. Η Ευρώπη του σοσιαλισμού, όπου ο πραγματικά ισότιμος ρόλος των λαών της θα είναι καθοριστικός στη δημιουργία της και στην εξέλιξή της".