53 χρόνια από τότε που τα κανόνια σώπασαν. 53 χρόνια από τότε που τα κανόνια έσπειραν το θάνατο. Οι πεδιάδες της Ουκρανίας που χρύσωνε το ηλιοτρόπι έγιναν νεκροταφεία. Οι αμμουδιές της Νορμανδίας γιόμισαν με κουφάρια παλικαριών. Το Στάλινγκραντ που ξάνθιζε το στάρι έγινε οδόφραγμα, έγινε βρόχος και ικρίωμα θανάτου. Χώρες που καταστράφηκαν. Πόλεις που ερήμωσαν. Καλάβρυτα που έσβησαν από το χάρτη. Ερείπια και χαλάσματα στη ματωμένη γη.

9 του Μάη 1945 και η καταχνιά διαλύθηκε. 9 του Μάη 1945 και η ελπίδα ρόδισε. Δε ρόδισε έγινε κόκκινο βαθύ από αίμα το λάβαρο με το σφυροδρέπανο πάνω στη στέγη του Ράιχσταγκ, αναγγέλλοντας ειρήνη! Χρώμα ελπίδας στην καινούρια λευτεριά του κόσμου. Πανηγύρι στους λαούς που ανασάνανε, που υπέφεραν τα πάνδεινα από το τέρας του φασισμού και του πολέμου.

53 χρόνια μετά, εργάτες, αγρότες, φοιτητές, διανοούμενοι, γρηγορείτε. Με τα κοντάρια, με τα δόρατα, με τα νύχια με τα δόντια σαν άλλοι Αϊ Γιώργηδες στις επάλξεις. Λαοί της Γης αντισταθείτε. Μέσα στις φιδοφωλιές της Νέας Τάξης το φίδι επωάζει τ' αυγά του. Η ανισότητα μεγαλώνει, η ανεργία μεγαλώνει, η φτώχεια απλώνεται, η εκμετάλλευση θεριεύει, οι κατακτήσεις χάνονται. Ο πλούτος συγκεντρώνεται όλο και σε λιγότερα χέρια. Ο κίνδυνος στις πόρτες μας.

Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, διανοούμενοι αντισταθείτε. Μέσα από τις βρώμικες φιδοφωλιές τα μικρά φαρμακερά φίδια σκάνε μύτη. Με κοντάρια, με δόρατα, με τα νύχια και με δόντια φράξτε τους το δρόμο να μην ξανασηκώσουν κεφάλι. Ποτέ φασισμός. Ποτέ πόλεμος πια.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ