Τρεις επίσημοι Γερμανοί καταγγέλλουν δημόσια ότι ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ δε λέει την αλήθεια. Είναι ο υπουργός της καγκελαρίας Φρίντριχ Μπολ, ο προτελευταίος πρωθυπουργός της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ) Χανς Μόντρο, τώρα επίτιμος πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ, καθώς και ο τελευταίος πρωθυπουργός του ίδιου κράτους Λόταρ Ντε Μεζιέρ (χριστιανοδημοκράτης).

Αφορμή για τις ταυτόχρονες καταγγελίες (Δευτέρα, 2 Μάρτη) υπήρξε η δήλωση - "ωρολογιακή βόμβα" του περεστροϊκού κήρυκα, την προηγούμενη μέρα στο Βερολίνο, η οποία βοηθάει πρώην εγκληματίες πολέμου και ναζιστές, συνυπεύθυνους του πολέμου, να ανατρέψουν την αγροτική μεταρρύθμιση της περιόδου 1945 - 1949 στην τότε σοβιετική ζώνη κατοχής (από τον Οκτώβρη 1949 - ΓΛΔ) και να ξαναπάρουν τα τότε κατασχεμένα κτήματά τους. Με τον τρόπο αυτό δεκάδες χιλιάδες - αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες - Γερμανοί, πρόσφυγες από τις πολωνικές και τσέχικες περιοχές, που εγκαταστάθηκαν τότε στην Ανατολική Γερμανία και τόσο αυτοί, όσο και άλλοι φτωχοί Ανατολικογερμανοί αγρότες πήραν μερίδια από τις περιουσίες των εγκληματιών πολέμου και άλλων ναζιστών, κινδυνεύουν τώρα να πεταχτούν στο δρόμο.

Η αγροτική μεταρρύθμιση έγινε τότε μετά από δημοψήφισμα σε περιοχές της Ανατολικής Γερμανίας, με βάση διατάξεις των σοβιετικών αρχών.

Από πολύ καιρό τώρα οι ενδιαφερόμενοι παλιοί ιδιοκτήτες ή οι κληρονόμοι τους καταβάλλουν σοβαρές προσπάθειες για να ακυρώσουν την αγροτική μεταρρύθμιση και να γίνουν κύριοι μεγάλων αγροκτημάτων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων και οικοπέδων. Ανάμεσα σ' αυτούς τους ενδιαφερόμενους είναι και η διαβόητη G. Farben, που κατασκεύασε το δηλητηριώδες αέριο "κυκλών" για τους χιτλερικούς φούρνους. Οι προσπάθειές τους είχαν αποτύχει, γιατί η κυβέρνηση της Βόννης - και ο ίδιος ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ - είχαν επανειλημμένα δηλώσει ότι η σοβιετική κυβέρνηση κατά τις διαπραγματεύσεις του 1990 για την ενοποίηση των δύο γερμανικών κρατών είχε θέσει σαν όρο (της ενοποίησης) το απαραβίαστο της αγροτικής μεταρρύθμισης. Με το ίδιο αιτιολογικό και το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης έχει απορρίψει προσφυγές ενδιαφερομένων.

Ωστόσο, αυτοί δεν εγκατέλειψαν τον "αγώνα". Και βρήκαν τον Γκορμπατσόφ για να τους βοηθήσει... με το αζημίωτο βέβαια. Τον προσκάλεσε έτσι έναςλεγόμενος "Κύκλος του Γκέτινγκεν - Φοιτητές για το κράτος δικαίου", που είναι ένας από τους 31 συνδέσμους που αξιώνουν την επιστροφή των κατασχεμένων το 1945-1949 περιουσιών τους στην τότε σοβιετική ζώνη κατοχής ή αντίστοιχη αποζημίωση. Ο Γκορμπατσόφ πήγε και μίλησε σε μεγάλη αίθουσα στο κέντρο του Βερολίνου, μπροστά σε πυκνότατο ακροατήριο παλαιών ιδιοκτητών - ναζί, αντιπροσώπων της παλιάς αριστοκρατίας κλπ, που τον καταχειροκρότησαν. Γιατί, όπως το περίμεναν, σκόπιμα παρασιώπησε ή διαστρέβλωσε επίσημα υπαρκτά ντοκουμέντα, διέψευσε τις ως τώρα δηλώσεις της γερμανικής κυβέρνησης, διέψευσε και όσα ο ίδιος είχε δηλώσει για το ίδιο θέμα (της αγροτικής μεταρρύθμισης) το 1994 και (ουσιαστικά) αρνήθηκε και την εγκυρότητα των διατάξεων των νικητριών σοβιετικών αρχών κατοχής, των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Ισχυρίστηκε ψευδέστατα ότι η Μόσχα κατά τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης, ΓΛΔ και ΟΔΓ (Βόννης) δεν έβαλε ζήτημα απαραβίαστου της αγροτικής μεταρρύθμισης. Χαρακτήρισε μάλιστα σαν "ανόητο" τον ισχυρισμό ότι εξάρτησε την έγκρισή του για την ενοποίηση από απαγόρευση της επιστροφής των περιουσιών ή αποζημίωσής τους.

Οπως ήταν επόμενο η θρασύτατη αυτή δήλωση προκάλεσε δικαιολογημένη ανησυχία, αλλά και κατάπληξη και αγανάκτηση. Και λίγες ώρες αργότερα επακολούθησαν οι πρέπουσες απαντήσεις στον κατά φαντασία οικοδόμο της πανευρωπαϊκής και πανανθρώπινης πολυκατοικίας των ίσων και ελεύθερων λαών!

Ο υπουργός της γερμανικής καγκελαρίας Φρίντριχ Μπολ εξέδωσε τη Δευτέρα 2 Μάρτη τρισέλιδη δήλωση - απάντηση, της οποίας η ουσία είναι η ακόλουθη: Οι απόψεις του Γκορμπατσόφ είναι ακατάλυπτες και αντιφάσκουν με παλιότερες δηλώσεις του ιδίου. Το Σεπτέμβρη 1994 ο Γκορμπατσόφ είχε δηλώσεις στο "Σπίγκελ" ότι η κοινή δήλωση των δύο γερμανικών κρατών της 15 Ιούνη (1990) για τη ρύθμιση ανοιχτών περιουσιακών ζητημάτων παίρνει υπόψη τη σοβιετική θέση. Εκεί αναφέρεται ότι οι κυβερνήσεις της Σοβιετικής Ενωσης και της ΓΛΔ δε βλέπουν καμιά δυνατότητα να ανακαλέσουν τις απαλλοτριώσεις που έγιναν σε κατοχική κυριαρχική βάση. (Ο Γκορμπατσόφ την Κυριακή είχε ισχυριστεί ότι το ζήτημα των σχέσεων ιδιοκτησίας το είχαν ρυθμίσει μεταξύ τους τα δύο γερμανικά κράτη και ότι η σοβιετική πλευρά απλώς ενημερώθηκε γι' αυτό). Ο Φρ. Μπολ όμως αναφέρεται στο πρωτόκολλο των διαπραγματεύσεων "2+4", που αποδείχνει μονοσήμαντα ότι η Σοβιετική Ενωση επέμεινε με "πλήρη έμφαση" στο ανεπίστρεπτο των απαλλοτριώσεων, που σχετίζονται με την αγροτική μεταρρύθμιση.

Σαν αλήσμονα ή ψεύτη καταγγέλλει τον Γκορμπατσόφ και ο προτελευταίος πρωθυπουργός της ΓΛΔ (τώρα επίτιμος πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ) Χανς Μόντρο. Σε ανοιχτή επιστολή προς "τον αξιότιμον κύριον Γκορμπατσόφ" (παλιά προσφώνηση "ακριβέ Μιχαήλ Σεργκέγεβιτς") ο Μόντρο κατηγορεί τον Γκορμπατσόφ ότι αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της ΟΔΓ και "ότι έχει πάθει "προφανώς αμνησία"". Τις καταγγελίες του ο Μόντρο τις υπογράμμισε μονοσήμαντα και σε συνέντευξή του στη "Νόιες Ντόιτσλαντ" (3 Μάρτη). Το περιεχόμενό της είναι στα κύρια σημεία το ακόλουθο: Η κυβέρνηση Μόντρο αποφάσισε την 1 Μάρτη 1990 ότι οι απαλλοτριώσεις της σοβιετικής στρατιωτικής διοίκησης μεταξύ 1945 και 1949 ήταν νόμιμες και παραμένουν σε ισχύ. Αυτή την απόφαση ο Μόντρο τη γνωστοποίησε στον Γκορμπατσόφ και στον Κολ στις 2 Μάρτη (1990). Επομένως ο Γκορμπατσόφ έλαβε γνώση αυτής της διαδικασίας και πρέπει να υποθέσει κανείς ότι την απόφαση τη διαβίβασε στον (Σοβιετικό) πρωθυπουργό Ρισκόφ. Στις 27 Μάρτη 1990 το υπουργικό συμβούλιο της ΕΣΣΔ πήρε μια απόφαση παρόμοιου περιεχομένου, που δημοσιεύτηκε στις 29 Μάρτη στη Σοβιετική Ενωση.

Κατά τη γνώμη του Μόντρο το αμετάκλητο της αγροτικής μεταρρύθμισης αποτελεί αναγκαίο συστατικό στοιχείο της Συμφωνίας Ενοποίησης (σ.σ. την οποία υπέγραψαν ο διάδοχος του Μόντρο, πρωθυπουργός της ΓΛΔ Λόταρ ντε Μεζιέρ και για τη Δυτική Γερμανία ο, φερόμενος σαν διάδοχος του Κολ, Σόιμπλε). Αλλά όχι μόνο στη συμφωνία αυτή, και στη Συμφωνία "2+4", που καθορίζει τους εξωτερικούς όρους της ένωσης των δύο γερμανικών κρατών, συνάπτεται σε παράρτημα η επιστολή των ΥΠΕΞ των δύο κρατών για το ζήτημα της μεταρρύθμισης και αυτό έχει ισχύ διεθνούς δικαίου.

Ο Μόντρο καταλήγει ότι θα απευθυνθεί στην κυβέρνηση και τη Δούμα της Ρωσίας και θα τους επιστήσει την προσοχή ότι στο διάδοχο κράτος της ΕΣΣΔ οφείλουν να τηρήσουν τις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.

Επίσης ο τελευταίος πρωθυπουργός της ΓΛΔ, Μεζιέρ, δήλωσε στο "Τάγκες σπίγκελ" ότι του είναι ακατανόητο γιατί ο Γκορμπατσόφ προβάλλει "τέτοιους μονομερείς και αντίθετους στην αλήθεια ισχυρισμούς". Μετά την εκλογή του σαν πρωθυπουργός, είπε, πήρε συγχαρητήριο τηλεγράφημα από τη Μόσχα στο οποίο εκφραζόταν ταυτόχρονα η ελπίδα ότι θα τηρηθούν οι αποφάσεις της Διάσκεψης του Πότσνταμ του 1945. Επίσης στις 24.4.1990 ο τότε Σοβιετικός ΥΠΕΞ Ε. Σεβαρντνάτζε παρέδωσε στη Μόσχα στην τότε ΥΠΕΞ της ΓΛΔ, Μέκελ, υπόμνημα στο οποίο αναφέρεται: "Η νομιμότητα των αποφάσεων (σημ. Τάγκες σπίγκελ: εννοούνται οι κοινές ή οι επιμέρους αποφάσεις των τεσσάρων Δυνάμεων στις ζώνες κατοχής τους) ιδιαίτερα για τα ζητήματα των περιουσιών και της γης, δεν υπόκεινται σε καμιά νέα εξέταση ή νέα εκτίμηση εκ μέρους των γερμανικών δικαστηρίων ή άλλων γερμανικών κρατικών οργάνων". Επίσης κατά τις διαπραγματεύσεις για τη Συμφωνία "2+4" η σοβιετική πλευρά παρουσίασε δικό της σχέδιο που αναφέρει: "Η νομιμότητα αυτών των αποφάσεων (σημ. της Συμφωνίας του Πότσνταμ), ανάμεσά τους και αυτές για τα ζητήματα των περιουσιών και της γης, δε θα αναθεωρηθεί".

Αξιοσημείωτη είναι η γνώμη του Μόντρο ότι ο Γκορμπατσόφ δε μίλησε τυχαία, αλλά μετά από πρόσκληση του "Κύκλου του Γκέτινγκεν" που δημοσίευσε στο "Σπίγκελ" αγγελία για τη διάλεξη, πληρώνοντας 150.000 μάρκα.

Αλήθεια πόσα εισέπραξε ο Γκορμπατσόφ για τη διάλεξη; Γιατί όταν πριν μερικές βδομάδες μίλησε στο Μεκλεμβούργο για άλλο θέμα, οι εφημερίδες έγραψαν ότι για το "ίδρυμά του στη Μόσχα" πήρε σαν αμοιβή τουλάχιστον 50.000 μάρκα και η κυρία Ραϊσα είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί τα καταστήματα μόδας και να αγοράσει κομψά είδη!

Κατάντημα ενός χρεοκοπημένου ηγέτη μιας μεγάλης στον κόσμο δύναμης που βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις να οδηγηθεί στη διάλυση...

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ