ΠΡΟΣ κ. κ.

ΕΚΔΟΤΗ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ

ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΤΟΥ "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ"

Ως εκ τούτου εκάστη Τετάρτη δε θα με απασχολούν θέματα όπως οι καθημερινές παραβάσεις και παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο, η εγκατάσταση στρατηγείων του ΝΑΤΟ στη Λάρισα, οι Συμφωνίες του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, της Μαδρίτης, του Λουξεμβούργου, καθότι ούτως μπορεί να θιγεί ο υπουργός Εξωτερικών. Επιπλέον, δε θ' ασχολούμαι με τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, τις δίκες στα "αγροτοδικεία", τις αποδράσεις και αποφυλακίσεις εμπόρων ναρκωτικών, καθότι μπορεί να εκνευριστεί ο υπουργός Δικαιοσύνης. Επιπροσθέτως - και για να μη θιχτούν άλλοι αρμόδιοι υπουργοί - δε θα γράφω για την ανεργία, τις απολύσεις εργαζομένων, το ξερίζωμα από τη γη τους των αγροτών, τη φορολογική επιδρομή, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τα χάλια της δημόσιας υγείας, την υποβάθμιση της δωρεάν παιδείας, την πολιτιστική παρακμή.

Σε καμία, δε, περίπτωση δε θ' αναφέρομαι επικριτικά σε δηλώσεις κι αποφάσεις του πρωθυπουργού.

Ζητώ την κατανόησή σας, καθότι κι εσείς θα έχετε παρατηρήσει ότι εσχάτως οι υπουργοί είναι πολύ ευερέθιστοι όταν γίνεται κριτική - έστω και με χιούμορ μέσω των ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΩΝ - στα λεγόμενα και τις ενέργειές τους, οι δε εισαγγελείς είναι πρόθυμοι ν' ανταποκριθούν στα καλέσματα για δικαστική παρέμβασή τους. Αντιλαμβάνεστε, βεβαίως, ότι διατελώ έμπλεος φόβου μπροστά στ' άγρια βλέμματα των κυρίων Πάγκαλου και Γιαννόπουλου, ενώ και το πονηρό χαμόγελο του κ. Παπαντωνίου, ως και η αφελής ματιά του κ. Τζουμάκα, με τρομοκρατούν. Πολύ περισσότερο με τρομάζει η αγριάδα του πρωθυπουργού όταν απευθύνεται στον ελληνικό λαό, εν αντιθέσει με τη γλυκιά έκφρασή του όταν ευχαριστεί τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ηγέτες.

Θα μπορούσα, σε τελευταία ανάλυση, ν' αναλύω τον κύκλο των ζωδίων ή να περιγράφω - ως άλλος Ιακχος - τις παρουσίες "σταρ" της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας, σε δεξιώσεις, πάρτι, "ιν" μαγαζιά της διασκέδασης και στο Μέγαρο.

Τέλος, οφείλω, μετά παρρησίας και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου, να δηλώσω ότι η αγωγή του Θ. Πάγκαλου εναντίον του "Ριζοσπάστη" και η αντίστοιχη του Ε. Γιαννόπουλου στην "Καλημέρα", δεν αποτελούν προσπάθεια λογοκρισίας και περιορισμού των ελευθεριών του Τύπου και των δημοσιογράφων, αλλά υποχρέωση και καθήκον κάθε δημόσιου λειτουργού.

Ο δηλών

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ