ΟΙ ΛΑΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ... | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΙ ΛΑΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ...

Οι αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ θα απασχολούν επί μακρόν την πολιτική ζωή της χώρας, ακόμα και όταν θα βγουν από το πρώτο πλάνο οι κυβερνητικές "θριαμβολογίες" για την ...κατατρόπωση της Τουρκίας. Οσο, δε, τα ζητήματα που τέθηκαν και συνομολογήθηκαν στο Λουξεμβούργο, θα προωθούνται σε πρακτικό επίπεδο, τόσο οι πραγματικές διαστάσεις των όσων διεμείφθησαν στο Δουκάτο θα αποκαλύπτονται με οδυνηρό τρόπο για τον ελληνικό λαό. Προς το παρόν, το τεχνητό κλίμα "ευφορίας" που καλλιεργούν τα κυβερνητικά επιτελεία και τα ΜΜΕ βρίσκεται σε έξαρση. Αναγκαίο είναι, λοιπόν, να δικαιολογήσουμε, γιατί εμείς δε συμμετέχουμε σε αυτό το ... γλεντοκόπι.

***

Η απόφαση της ΕΕ σε ό,τι αφορά το Κυπριακό είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητική. Οι ανέξοδες αναφορές στις αποφάσεις του ΟΗΕ δεν είναι αρκετό φύλλο συκής να αποκρύψει ότι οι "15" αρνήθηκαν την οποιαδήποτε αναφορά στο πρόβλημα κατοχής που υφίσταται στο νησί και δε διανοήθηκαν να συστήσουν στην Αγκυρα την απομάκρυνση του Αττίλα από το βόρειο τμήμα της μεγαλονήσου. Αντίθετα, η καταγραφή στα συμπεράσματα της Συνόδου ότι η ΕΕ θα εντείνει τις απευθείας επαφές της με το ψευδοκράτος, για να καταστήσει δυνατή τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις διαπραγματεύσεις της Κύπρου για την ένταξή της στην ΕΕ, δεν προμηνύουν τίποτα θετικό. Οποιος εδώ δε διαβλέπει τη μεθόδευση για την επικύρωση της ντε φάκτο διχοτόμησης, που έχει επιβληθεί στο νησί, αν δεν εθελοτυφλεί, τότε παίζει το αμερικανόπνευστο παιχνίδι του κ. Χόλμπρουγκ. Με άλλα λόγια, και το Λουξεμβούργο ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η πολυθρύλητη προπαγάνδα, περί επίλυσης του Κυπριακού μέσω της ένταξης του νησιού στην ΕΕ, είναι κάλπικη. Οι διεργασίες ένταξης της Κύπρου στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό, όχι μόνο δεν αποτρέπουν, αλλά και επιταχύνουν τις διαδικασίες κατοχύρωσης του καθεστώτος διπλής κυριαρχίας στο νησί.

***

Εκεί, όμως, που οι κυβερνώντες και οι συνοδοιπόροι τους έχουν ρίξει όλο τους το βάρος, είναι να καταστήσουν το Λουξεμβούργο, περίπου εφάμιλλο με τις ναυμαχίες της Σαλαμίνας και του Μαραθώνα... Στην πραγματικότητα, αυτό που πιστοποιήθηκε στη Σύνοδο της ΕΕ είναι ότι η Ελλάδα θα πληρώσει πολύ ακριβά τα ...ευρωενωσιακά διόδια, από τα οποία εγκλωβίζονται να διέλθουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αλλά ας δούμε τι έγινε, ουσιαστικά, στο Λουξεμβούργο. Οι "15", καθοδηγούμενοι από τη ...σιωπηλή Γερμανία και αξιοποιώντας τις ελληνικές θέσεις (οι ιμπεριαλιστές δεν ενδιαφέρονται αν η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε", που ακολουθούν για τα δικά τους συμφέροντα, γέρνει κάθε φορά τη ζυγαριά λίγο από εδώ ή λίγο από εκεί), ετεροχρόνισαν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Οποιος πιστεύει ότι οι λόγοι συνίστανται στην αξία που προσδίδουν οι "εταίροι" στα ανθρώπινα δικαιώματα ή στο Κυπριακό ή στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, είναι για γέλια. Η Γερμανία είχε πολύ ...σοβαρότερους λόγους για να θέσει την Τουρκία στο "ντουλάπι":

Πρώτον, τα 2 εκατομμύρια Τούρκοι μετανάστες που ζουν στην Καγκελαρία κάθε άλλο, παρά θα ήθελε ο κ. Κολ να αποκτήσουν - έστω και τυπικά - ίσα εργασιακά δικαιώματα με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Πολύ περισσότερο, δε θα ήθελε να δει νέο μεταναστευτικό ρεύμα από την Τουρκία στη Γερμανία.

Δεύτερο, και σημαντικότερο, στα πλαίσια του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ΗΠΑ - ΕΕ (βλέπε Γερμανία), η διεύρυνση της Κοινότητας προς Ανατολάς, δηλαδή σε περιοχές με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, αναβαθμίζει περαιτέρω το ρόλο της Τουρκίας, πέραν της σημασίας που έχει ήδη για τις πολυεθνικές η τουρκική αγορά, που αριθμεί δεκάδες εκατομμύρια. Οι Γερμανοί δεν είναι κουτοί, στο πλαίσιο των δυσμενών γι' αυτούς σημερινών συνθηκών, να δεχτούν πρώτα να ενταχθεί η Τουρκία στην ΕΕ και μετά να λυθεί το πολυεθνικό modus vivendi, με την έννοια "ποιος θα έχει το πάνω χέρι" σ' αυτόν το στρατηγικής σημασίας χώρο, το αμερικανικό ή το ευρωενωσιακό κεφάλαιο.

Τρίτον, και σε συνάφεια με το παραπάνω, οι Γερμανοί ξέρουν ότι στο πλαίσιο της ΕΕ υπάρχουν, ως κλασικοί εντολοδόχοι των ΗΠΑ, οι Βρετανοί. Επ' ουδενί θα ήθελαν να αποκτήσει λόγο και θεσμική εκπροσώπηση στα όργανα της ΕΕ ένας ακόμα στενός σύμμαχος των Αμερικανών, όπως η Τουρκία. Πολύ περισσότερο, που, με βάση την απόφαση του Αμστερνταμ, μετά την ολοκλήρωση της διεύρυνσης, θα επέλθει συγκρότηση των κοινοτικών οργάνων με βάση τα πληθυσμιακά κριτήρια. Η Τουρκία, που την επόμενη δεκαετία θα έχει πληθυσμό της τάξης των 100 εκατομμυρίων, θα έχει και αναβαθμισμένη θέση στο Διευθυντήριο, εφόσον ενταχθεί στην ΕΕ.

***

Αυτοί ήταν κάποιοι λόγοι που κράτησαν την Τουρκία "απέξω" σ' αυτήν τη φάση. Το ότι οι ΗΠΑ έσπευσαν να εκδηλώσουν τη δυσφορία τους για το αποτέλεσμα στο Λουξεμβούργο και αποφάνθηκαν ότι οι Βρετανοί, που αναλαμβάνουν την προεδρία της ΕΕ από 1/1/98, θα επιλύσουν το πρόβλημα της ευρωενωσιακής ένταξης της Τουρκίας, δηλώνει ότι οι εξελίξεις είναι μπροστά. Η κυβέρνηση, που σήμερα διθυραμβολογεί, στοχεύει στη δημιουργία αυταπατών στο λαό για το ρόλο των ιμπεριαλιστών στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τα συμφέροντα των Γερμανών δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα της χώρας και της ειρήνης στην περιοχή. Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η ΕΕ προασπίζουν την Ελλάδα από τις προκλήσεις της γείτονος. Αντίθετα, αύριο, όπως και χτες, αυτές οι προκλήσεις θα γίνουν το όχημα για την προώθηση των συμφερόντων εκείνων, που σήμερα προασπίζουν, δήθεν, την Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός πρέπει να έχει επίγνωση ότι τα δικαιώματά του δεν κατοχυρώνονται από τους εφήμερους ελιγμούς των ιμπεριαλιστών, αλλά από την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού και από την άρνηση του επιδιαιτητικού ρόλου των "ισχυρών" στην περιοχή. Σε κάθε δε περίπτωση, δεν υπηρετούνται από τις κορόνες περί "χιτλερικής" Τουρκίας, του κυρίου Τσοχατζόπουλου, ή τις ρητορείες περί ειρήνης με τη σφραγίδα της ΕΕ, του κ. Σημίτη. Οι λαοί των δυο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα ούτε από αμερικανόπνευστες συμφωνίες τύπου Μαδρίτης, ούτε από γερμανόπνευστες συμφωνίες τύπου Λουξεμβούργου.

***

Παράλληλα, η Σύνοδος του Λουξεμβούργου, με τις αποφάσεις της στο θέμα της διεύρυνσης της ΕΕ με 11 χώρες (σε πρώτη φάση Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβενία, Εσθονία, Κύπρος και σε δεύτερη φάση Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, Λιθουανία, Λετονία), απηύθυνε το σάλπισμα για τη λεηλασία και το πλιάτσικο των πολυεθνικών προς Ανατολάς. Η χώρα μας είναι σαφές ότι σ' αυτό το πλαίσιο, εκτός από θύμα, γίνεται και θύτης της ΕΕ. Οπως είπε ο κ. πρωθυπουργός, μιλώντας εκ μέρους της πλουτοκρατίας, η ένταξη των χωρών των Βαλκανίων στην ΕΕ θα αναβαθμίσει το ρόλο της χώρας. Δηλαδή, θα αναβαθμίσει τη δυνατότητα των εγχώριων πλουτοκρατών να σφετεριστούν τον πλούτο άλλων λαών, προωθώντας στην περιοχή τα σχέδια των πολυεθνικών. Οσο για τη σύσταση του άτυπου συμβουλίου, όπου θα μετέχουν όσες χώρες ενταχθούν στην ΟΝΕ από 1/1/99, συνιστά και την τυπική κατοχύρωση των "πολλών ταχυτήτων" στην ΕΕ. Η Ελλάδα, βεβαίως, δε βρίσκεται εντός των "εκλεκτών". Τι σημαίνει αυτό; Οτι αν μέχρι σήμερα η λιτότητα εφαρμοζόταν για να μη χάσουμε το τρένο της ΟΝΕ, τώρα θα επιβάλλεται για να ενταχθούμε στο κλαμπ εκείνων που αποφασίζουν για την ΟΝΕ και αύριο για να μην βγούμε από την ΟΝΕ. Αλλά, όπως είπαν και οι κυβερνώντες, παρουσιάζοντας τις παραπάνω αποφάσεις στο Λουξεμβούργο, "η λιτότητα είναι μια λέξη σχετική"... Σωστά. Η λέξη που ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα είναι η λέξη "σύνθλιψη", που υφίσταται ο λαός, στο όνομα της σύγκλισης.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οσο τα ζητήματα που τέθηκαν και συνομολογήθηκαν στο Λουξεμβούργο θα προωθούνται σε πρακτικό επίπεδο, τόσο οι πραγματικές διαστάσεις των όσων διεμείφθησαν στο Δουκάτο θα αποκαλύπτονται με οδυνηρό τρόπο για τον ελληνικό λαό, προς δόξαν των κυβερνητικών "θριαμβολογιών"