Σε λίγες μέρες οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, καλούνται να πάρουν μέρος με όλες τις δυνάμεις τους σε μια ακόμα 24ωρη πανελλαδική απεργία, που θα πραγματοποιηθεί στις 18 Δεκέμβρη. Η ΓΣΕΕ αναδεικνύει τα ζητήματα της φορολογικής κλίμακας στο πλαίσιο διεκδίκησης της κινητοποίησης, όμως η ΕΣΑΚ προβάλλει και καλεί εργαζόμενους, συνδικάτα, και άλλα λαϊκά στρώματα να στηρίξουν ένα ευρύτερο διεκδικητικό πλαίσιο, με άξονες την καταδίκη του αντιλαϊκού προϋπολογισμού, την ανάλογη καταδίκη του "κοινωνικού διαλόγου" και την υπογραφή της νέας ΕΓΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις για το 1998, κόντρα στην κυβερνητική εισοδηματική πολιτική λιτότητας. Τα μηνύματα είναι αισιόδοξα και για αυτή την κινητοποίηση, όπως και για την προηγούμενη στις 23 Οκτώβρη. Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκος,μίλησε στο "Ρ" για την κινητοποίηση, τα αιτήματα, τους στόχους που πρέπει να έχει.

- Οι δυο απεργιακές κινητοποιήσεις, η μια που έγινε τον Οκτώβρη και αυτή που θα γίνει στις 18 Δεκέμβρη, αντιστοιχούν με το μέγεθος των προβλημάτων των εργαζομένων ή πρέπει η ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε πιο ενισχυμένο αγωνιστικά πρόγραμμα;

- Το αγωνιστικό πρόγραμμα δεν είναι αυτοσκοπός. Εχει να κάνει με την επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς τα συμφέροντα, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Εχει να κάνει με τη συσσώρευση, τον πολλαπλασιασμό των κερδών. Τη ληστρική εκμετάλλευση και την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης σε βάρος της εργατικής τάξης. Σχετίζεται ακόμα με τα αποτελέσματα του "κοινωνικού διαλόγου", όπου η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με συμπόρευση των ηγεσιών των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ φέρανε τα συγκεκριμένα αντεργατικά αποτελέσματα στην πρώτη φάση του για τις εργασιακές σχέσεις. Ακόμα, έχει να κάνει με την απαίτηση για ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων που κάθε μέρα μεγαλώνουν, διευρύνονται και πολλαπλασιάζονται. Αν δούμε κάτω από αυτό το πρίσμα την κατάσταση, σίγουρα πρέπει να απαντήσουμε ότι η αντίσταση και η αντίδραση των εργαζομένων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξαντλείται σε δυο απεργιακές κινητοποιήσεις. Σε όλους τους τομείς, στο εισόδημα, στο ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, έχουμε μια γενικευμένη επίθεση, άρα χρειάζεται μια γενικευμένη αντεπίθεση. Η γενικευμένη αντεπίθεση δε σχετίζεται μονάχα ή αποκλειστικά με τον αριθμό των απεργιών. Σχετίζεται πρωταρχικά με το περιεχόμενο του αγώνα. Δηλαδή θα πάμε με αγωνιστικό, ταξικό, διεκδικητικό περιεχόμενο ή θα πάμε με "σαπουνόφουσκες"; Το περιεχόμενο είναι αυτό που συνεγείρει, είναι αυτό που μπορεί να συσπειρώσει, είναι αυτό που μπορεί ναδώσει ζωντάνια, να αναζωογονήσει μια κινητοποίηση, πρώτα απ' όλα. Βεβαίως, πλήττεται η αξιοπιστία κινητοποιήσεων, που, έστω και τυπικά, κηρύσσονται από τέτοιες πλειοψηφίες, που έχουν πάρει μέρος στον "κοινωνικό διάλογο" και έχουν οδηγήσει τα πράγματα εδώ που τα έχουν οδηγήσει. Αυτό δημιουργεί μια πρόσθετη δυσκολία στους εργαζόμενους.

- Ενας από τους άξονες της απεργίας είναι το θέμα του προϋπολογισμού. Πώς τον κρίνετε;

- Ο προϋπολογισμός του 1998 αντανακλά και εκφράζει στο ακέραιο τα συμφέροντα αυτών των δυνάμεων που εγκατέστησαν τον κ. Σημίτη στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ στην κυβερνητική εξουσία. Εκφράζει δηλαδή τα συμφέροντα της πιο αντιδραστικής κλίκας, κάστας, που λυμαίνεται τον ιδρώτα, τα όνειρα και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι ενταγμένος στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και στο πρόγραμμα "σύγκλισης". Σε όλα του τα επίπεδα είναι από τους χειρότερους προϋπολογισμούς που έχουμε δει τα τελευταία 20 χρόνια. Στο εισοδηματικό μέρος για δημόσιους υπάλληλους και συνταξιούχους - το οποίο λειτουργεί και πιλοτικά για τον ιδιωτικό τομέα - προβλέπει αυξήσεις δήθεν της τάξης του 1,5%, όταν και με τα πλαστά δικά τους στοιχεία προβλέπεται ότι ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή για το 1998 θα είναι πάνω από 3,7%. Αυτό σημαίνει ραγδαία μείωση του βιοτικού επιπέδου, της αγοραστικής δύναμης για τις λαϊκές μάζες. Στο δεύτερο σκέλος, το φορολογικό, προσθέτει 956 δισ. δρχ. καινούριους φόρους. Ολους αυτούς τους φόρους οι εργάτες, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι θα τους πληρώσουν. Περικόπτει όμως και τα κοινωνικά κονδύλια, όπως για την κοινωνική ασφάλιση, που μειώνει τις δαπάνες γύρω στο 16%, κάτι που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν περισσότερα από την τσέπη τους για το παιδί που πάει σχολείο, για να γίνει καλά όταν αρρωστήσει, για την ασφάλιση και την περίθαλψή του. Γι' αυτό η απεργία στις 18 Δεκέμβρη δεν μπορεί να περιορίζεται στο αίτημα για τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Το περιεχόμενο που δίνουμε εμείς, και καλούμε την εργατική τάξη να αναδείξει με την καθολική, τη μαζική της συμμετοχή στην απεργία, είναι συνολική αντιπαράθεση με τον προϋπολογισμό, που δεν παίρνει "γιατρειά" και "μερεμέτια".

- ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έρχονται από έναν "κοινωνικό διάλογο" και όπως φαίνεται πάνε σε έναν άλλο, αυτόν για το ασφαλιστικό. Πόσο συμβάλλει αυτή η επιλογή στη λύση των προβλημάτων των εργαζομένων;

- Αυτή η επιλογή υπονομεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων και φέρνει τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να ταυτίζονται πλήρως με τις επιλογές της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από αυτή την άποψη, είναι εγκληματικές οι ευθύνες αυτών των πλειοψηφιών, στις οποίες δεν υπολογίζουμε μονάχα την ΠΑΣΚΕ, που έχει βεβαίως την πρωταρχική ευθύνη. Ανάλογες ευθύνες έχουν οι ηγεσίες των παρατάξεων της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ, που προσπάθησαν την τελευταία στιγμή να βάλουν ένα "φύλλο συκής" μπροστά τους για να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες τους, ενώ είναι γνωστό ότι από την αρχή και οι τρεις ηγεσίες μαζί έστρωσαν το δρόμο του "κοινωνικού διαλόγου" και οδήγησαν τα πράγματα εδώ που τα οδήγησαν. Τακτικισμοί, ζιγκ - ζαγκ και κινήσεις της τελευταίας στιγμής δεν πρέπει να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους, οι ευθύνες τους είναι κοινές και μεγάλες. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και με την ευκαιρία ότι πάμε σε Συνέδριο σε λίγο καιρό, νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι να ανατραπεί αυτή η πλειοψηφία των παρατάξεων, διαφορετικά οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν τα σπασμένα από μια πλειοψηφία που καθημερινά υποτάσσεται και ευθυγραμμίζεται με τα αντεργατικά συμφέροντα και τις αντιλαϊκές πολιτικές.

- Μπροστά σας βρίσκεται η διαπραγμάτευση για την υπογραφή της νέας ΕΓΣΣΕ. Με ποιους όρους και ποιους κύριους στόχους πρέπει η ΓΣΕΕ να παλέψει αυτή την υπόθεση;

- Καλούμε την εργατική τάξη μαζικά, καθολικά να πάρει μέρος στην 24ωρη απεργία. Ορισμένοι προσπαθούν να την υπονομεύσουν, κηρύσσοντας δίωρες και τρίωρες στάσεις, αλλά οι εργαζόμενοι πρέπει να καταγγείλουν αυτά τα φαινόμενα υπονόμευσης της απεργίας και να πάρουν μέρος στην 24ωρη κινητοποίηση και τις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα γίνουν σε όλη την Ελλάδα. Σε αυτή την απεργία, πέρα από τη συνολική αντιπαράθεση με τον προϋπολογισμό, πέρα από την καταδίκη του "κοινωνικού διαλόγου" και των εκπροσώπων του σε όλα τα επίπεδα, καλούμε τους εργαζόμενους να αναδείξουν την ανάγκη υπογραφής ικανοποιητικής, μονοετούς, ΕΓΣΣΕ που θα επηρεάσει στη συνέχεια τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Υπάρχουν μεγάλα κέρδη, πολλά και προκλητικά. Ζητάμε λοιπόν κατώτερο μεροκάματο 8.000 δρχ. και κατώτερο μισθό 200.000 δρχ. για τον άγαμο που πρωτομπαίνει στη δουλιά. Με αιχμή το οικονομικό αίτημα πρέπει να προβληθούν και τα θεσμικά αιτήματα, για δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση, για τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, για την επιβίωση των ανέργων, για πλήρη απασχόληση και μια σειρά άλλες πλευρές, μέχρι τα θέματα της υγιεινής και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλιάς. Εκτιμούμε ότι η καλή απεργιακή κινητοποίηση στις 18 Δεκέμβρη θα δώσει ώθηση, θα υποχρεώσει σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και σε συντονισμό της πάλης για τη διεκδίκηση της ΕΓΣΣΕ. Σ' αυτόν τον αγώνα για την ΕΓΣΣΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα επιδιώξει να στηριχτεί, να συντονίσει τη δράση του με επαγγελματοβιοτέχνες, με τη μικρή και μεσαία αγροτιά, με τη νεολαία που παλεύει, τη μαθητική, τη φοιτητική, τη σπουδάζουσα, που διεκδικεί δικαιώματα. Ολα σε τελευταία ανάλυση συνδέονται με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, τα προγράμματα "σύγκλισης" και τις πολιτικές επιλογές που συναποφασίζουν κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και βιομήχανοι. Από αυτή την άποψη ο αγώνας για τις συμβάσεις το επόμενο διάστημα θα είναι στην πρώτη γραμμή μαζί με τον αγώνα, με την πάλη που έτσι κι αλλιώς ξεδιπλώνεται από τα πράγματα, για αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα.

- Πώς βλέπετε την επερχόμενη απεργία;

- Κατ' αρχήν, η πραγματοποίηση της 24ωρης απεργίας στις 23 του Οκτώβρη έστειλε συγκεκριμένα μηνύματα και στην κυβέρνηση, και στο κεφάλαιο, και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ηταν πετυχημένη απεργία. Με κλάδους και εργοστάσια που είχαν πέντε και δέκα χρόνια να απεργήσουν να παίρνουν μέρος σε αυτή την κινητοποίηση. Είναι μια καλή βάση, παρά το ότι υπάρχουν χρονικές δυσκολίες, πέρα από τις δυσκολίες που αναφέραμε παραπάνω και τις οποίες δημιουργεί η συνολικότερη κατάσταση. Παρ' όλα αυτά είναι τέτοια η οξύτητα των προβλημάτων, που επιβάλλεται η κινητοποίηση αυτή να είναι πετυχημένη. Από τις περιοδείες που μέχρι τώρα έχουμε κάνει, από τις επαφές με τους εργαζόμενους, από την προσπάθεια για την προπαγάνδιση της κινητοποίησης, τα μηνύματα είναι ότι μπορεί η απεργία αυτή να έχει επιτυχία και να αποτελέσει τη βάση για το παραπέρα ανέβασμα και την όξυνση της ταξικής πάλης. Θέλω να υπογραμμίσω πάλι ότι καλούμε τους εργαζόμενους να αναδείξουν το σωστό περιεχόμενο, τα σωστά αιτήματα. Ταυτόχρονα να δουν ότι για να έχουν οι αγώνες προοπτική και αποτελέσματα ακόμα καλύτερα, ακόμα πιο χειροπιαστά, ακόμα πιο άμεσα, χρειάζεται πρώτα απ' όλα να ενισχύσουν και τα συνδικάτα, από το πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι τις κορυφές, να στηρίξουν και να συμπορευτούν με τις ταξικές δυνάμεις της ΕΣΑΚ, που ανυποχώρητα παλεύουν σ' αυτή την κατεύθυνση.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ